Geen baby meer maar de sprongetjes blijven

Heel herkenbaar. Wij noemen het nu geen sprongetje maar een fase haha. En we weten als er weer een fase voorbij is dat hij weer een ontwikkeling heeft doorgemaakt. Lekker laten kletsen, hoe moeilijk ook. Gelukkig hier wel veel herkenning. Maar snap je gevoel wel en dat herken ik ook wel. Succes je doet het super!! Gewoon voor je kindje er zijn, zeker in de (ontwikkelings)fase 😉

Super lief, dankjewel! 🫶 ja echt zo vervelend als allemaal mensen zo doen alsof het raar is. Hoewel iedereen zelf ook eens twee jaar oud is geweest en zeker ook niet elke dag alleen maar aan het lachen en luisteren was.

Nee ik werd er ook onzeker van...doen we het wel goed, is er iets aan de hand. En anderen nee joh hoort er allemaal bij! Je moet je zorgen maken als hij geen grenzen gaat opzoeken en schreeuwt dat hij niet wil eten en je vervolgens kapot knuffelt hahah ❤️

Wij ook inderdaad! Ze zit weer in een fase haha zeggen wij dan tegen elkaar 🤣

Ik herken het ook wel een beetje inderdaad. Al twijfel ik nu of hij in een sprong/fase zit of dat het gewoon de drukte/prikkels van de feestdagen is..

Ipv moeilijk kan je ook gewoon "pittig" kind zeggen. Die van mij is ook de makkelijkste niet maar ze heeft een "pittig temperament ". En ja dat is wel aan het karakter gelinkt maar beetje ongelukkig benoemt door die andere mensen dan🙈

Hier ook weer in een “fase”. Veel wakker ineens weer en snel mopperen. Hij roept dan dat wij stout zijn en “ik ben boos!!!”Ook weinig eten. Hij doet het vooral thuis omdat hij daar op zn gemak is denk ik 😜

Is een beetje de leeftijd vrees ik. Hier tuimelen we ook van het ene in het andere. Heel vrolijk kind maar de handleiding krijgt iets te vaak een update. ;) ik herinner me dit ook zo van mijn neefje dus voel wel wat herkenning. Heel lastig soms maar ze nemen ook echt zo veel op. Ik probeer vaak in hun plaats te denken. Als hij ergens lastig om is en ik neig er weer naar om mezelf voor hem te verantwoorden tegen anderen zeg ik wel eens; sja hij is boos omdat hij x of y niet krijgt. Hoe voel je jezelf he als je iets niet krijgt wat je echt wil. Ik zeg dat al lachende en het gebeurt echt heel vaak dat mensen dan zeggen: dat is eigenlijk waar. Een kind verschilt op dat vlak niet zo veel van een volwassene. Ze uiten het gewoon meer waar anderen bij zijn :)