Geen baby meer maar de sprongetjes blijven

Mijn peuter is nooit gestopt met die fases die in “oei ik groei” worden beschreven. Lijkt mij ook logisch dat je in sprongen blijft ontwikkelen en dat er fases van puur geluk en pittige fases tussen zitten. Alleen waar ik nu echt moeite mee heb, zijn de reacties van anderen als hij weer in een aantal weken “onweersbui” zit. Geen makkelijk kind en allemaal verklaringen willen zoeken, ik vind het super irritant. In het eerste jaar kon je gewoon zeggen “hij zit in een sprongetje” en iedereen vond het prima. Nu opeens denkt iedereen dat dit zijn persoonlijkheid is, mijn moederhart breekt dat anderen hem een “moeilijk kind” vinden. En dat hoewel hij ook echt super vrolijke weken heeft altijd waar iedereen hem een zonnetje vindt. Hebben jullie ook kinderen die duidelijk nog sprongetjes hebben? Na vanochtend weer de zoveelste keer het gevoel te hebben gehad, om mij voor zijn gedrag te moeten verdedigen, ben ik op zoek naar herkenning 😌