Hoi lieve mama’s,
Ik ben benieuwd of iemand zich hierin herkent en/of tips heeft.
Ik heb een heel lief zoontje van 18 maanden.
Sinds het begin slapen wij al op een kamer (hij slaapt bij ons in bed). Ik ben na mijn bevalling in een depressie geraakt en heb angsten (overbezorgd etc.)
Nu is het moment daar dat ik hem wel graag in zijn eigen bedje wil laten wennen. Ook valt hij alleen in slaap als ik naast hem lig, dus bijvoorbeeld als er visite is of wij ergens zijn, ben ik zo 1.5/2 uur boven bezig.
Heeft iemand tips hoe ik dit goed kan aanpakken? Dus én het zelf in slaap vallen in de kamer als ik er niet ben, én het zelf op zijn kamertje slapen. Ik wil hem niet laten huilen, maar zodra ik een stap de kamer uit ga krijst hij. Ik vind het erg spannend, ik vind het namelijk een fijn idee dat hij naast me is, maar ik weet ook dat het goed is dat hij nu zelf aan zijn kamer went en zelf in slaap kan vallen. Het breekt me soms namelijk op pas om 21.00 beneden te zijn en dan nog op te ruimen/tijd voor mezelf, ook slaap ik nooit diep en heb ik rugpijn omdat ik op een klein stukje van het bed slaap (mijn man ook). Desondanks doen we het graag🤍.
Bedankt als je dit lange verhaal gelezen hebt en ik ben benieuwd naar jullie tips.