10 Reacties
2 jaar geleden
Mijn dochter van 20 maand loopt mij ook de hele dag achter me kont aan. Als papa thuis komt van zijn werd is ze ook helemaal wild en blij maar vraagt papa om een kus of knuffel zegt ze "nee" en loopt weg. Papa mag haar niet tillen als ik er ben. Ze wil ook al door mij opgetild worden. Sinds ik thuis ben ga werken is het zo gekomen. Tis een stuk verlatingangst en ze hecht zich enorm aan mij. Ze ziet mij ook de hele dagen sinds 1 okt vorig jaar. Ik laat haar gewoon en reageer er niet altijd meer op en haar zin geven doe ik ook niet altijd meer. Laat maar even achter je aan, aanbrullen. Ze stopt uiteindelijk vanzelf en gaat ze vanzelf naar haar speelhoeken en is het over. Ze heeft dan zelf wel door dat ik er nog gewoon ben. Ze kijkt dan even om het hoekje bij mij in de keuken hahaha.
2 jaar geleden
Reactie op Mira23
Mijn dochter van 20 maand loopt mij ook de hele dag achter me kont aan. Als ...
Ja ik ben er net iets vaker dan mijn man, maar toch gaat ze 3 dagen naar opvang/oma en is mijn man op vrijdag altijd thuis met haar..
Als ik even naar boven ben staat ze op de deur te bonken 'mamamamamaaaaa' 😅🤦♀️
Misschien is negeren inderdaad gewoon het beste 🤷♀️
2 jaar geleden
Zo herkenbaar, die kleine van mij reageert ook zo 🤭, maar ik denk dat een fase is, teminste hoop ik 😊
2 jaar geleden
Reactie op Jhzrs
Jupp herkenbaar 😂 het is net een koala op het moment, liefst hangt ze hele ...
Dit zeg ik ook haha koala. Of strontvlieg haha niet weg te slaan. Behoefte aan nabijheid door een groeisprong of verwerking. Passend gedrag bij de leeftijd maar lastig. Ik ben zelf pedagoog met veeL geduld maar ik mij irriteert het soms. Wat bij ons helpt: afleiden met speelgoed, veel liedjes zingen, veel boekjes lezen op schoot, acceptatie. en in de nee fase veel zelf laten doen of kiezen: doe je het zelf of moet mama helpen? (je geeft gekaderde ruimte waardoor je kind regie ervaart) ik word 2 en zeg alvast nee :)