Man wilt misschien weg

20 jaar. We kregen met elkaar toen we 15 waren. En zijn nooit meer bij elkaar weggeweest. Nooit een ander gehad. Hadden zeker onze ups and downs, maar vonden elkaar altijd. Na laaaang wikken en wegen, een kindje genomen. In 1x zwanger, alles ging goed. En toen kwam corona, ik was nog zwanger en aan huis gebonden. Hij verandere van baan met wisseldiensten en ons normale leven was er niet meer. Onze zoon kwam, en het was zwaar maar het ging. Ik werk al 2 jaar vanuit huis, en dat in combinatie met kind en man met wisseldiensten heeft mij veranderd in een somber en angstig persoon. Mijn man heeft al een paar keer aangekaart dat hij niet lekker meer in onze relatie zit. We hebben een paar flinke ruzies gehad. Gisteren bekende hij dat hij op mijn telefoon heeft gekeken naar gesprekken tussen mij en mijn vriendin, waarin ik na een bijzondere zware ruzie nare dingen over hem heb gezegd. Uit boosheid,verdriet en onmacht. Gisteravond zei hij dat hij nog van mij houdt maar niets meer voor mij voelt en bang is dat dit niet meer komt. Hij wilt het nog even proberen, maar heeft er geen vetrouwen meer in. Ik ben gebroken. Ik wil hem niet kwijt. Hij is samen met onze zoon alles voor mij. Ik wil niet alleen achterblijven. Ik ben een kind van gescheiden ouders.... ik wil dit niet nogmaals. Ik voel mij zo intens alleen en verdrietig nu.