Niet op 1 lijn met partner

Nog mama’s in ongeveer de zelfde situatie ? Ik zelf vind het zo zielig voor mijn dochter en weet me echt geen raad meer. Wat ik ook zeg of die nooit is iets goed. De situatie: Vroeger was ons dochter echt een papa’s kindje in als ze hem zag begon ze vaak al te zwaaien en dag te zeggen omdat hij nooit thuis was. Dit is niet veranderd want vaak is hij weg. Als ik voorstel om eens te gaan wandelen of naar de kermis te gaan met haar is het een zucht en met ogen draaien en krijg ik de opmerking van moet dit nu echt ik heb heel de dag gewerkt. Ergens snap ik dat hij heel de dag gewerkt heeft maar in het weekend krijg ik vaak de zelfde reactie. Hij is van de echte hele harde aanpak en als ze iets doet wat niet mag is hij de gene die een tik op de vingers geeft en dan ben ik de gene die stijgert en tegen hem begin dat dit niet oké is. Ik geef niet op dan maar ruzie maar het blijkt niet te helpen altijd alles van ja sorry dit en ik weet dat ik fout zit maar verandering is er niet. Nu doet hem voort dat ze bij de kapper ( kennis ) in het tuintje wou voetballen en papa zit zo gekluisterd aan zijn telefoon dat ik gewoon ben gaan voetballen met haar als je er dan wat van zegt is het niet waar. Het eten komt er aan en we zijn met z’n alle aan het eten als afloop krijgt ze een water ijsje en het ijsje drupt op haar buik. En dat zorgde voor jeuk en irritant. Mijn dochter is beginnen krabben en dit tot wel bloedens toe. Nu wil ik haar graag helpen verzorgen en troosten. Hij begint zijn geduld te verliezen en ze begint harder te huilen. Hij zegt kom in haar bed en zeg hem dat hij weg moet gaan maar luisterd niet en dwingt me een beetje om te doen wat hij zegt. Ik heb toch haar buikje ingesmeerd tegen de jeuk en een rompertje tegen het krabben aan gedaan en in bed gelegd. Ze viel uiteindelijk in een minuut al in slaap. Maar deze situatie vind ik echt niet oké. Hij is veel te streng voor haar zo heeft hij haar eens in haar bed gedaan omdat ze niet luisterde met 30 graden ik ben toen ook tegen hem bezig geweest hij is boos vertrokken en heb haar er uit gehaald. Wie steekt er nu een kind in een kamer met meer dan 30 graden. Ik ben heel lang kwaad geweest op hem en nu nog. Ik krijg vaak de reactie van ja je bent te soft met haar. Ik zie dit dan als het zelfde van ja je bent geen goeie moeder. Maar zou mijn dochter dan naar mij toe komen om knuffels en kusjes en als er iets is en papa is tegen haar bezig komt ze wel bij mij schuilen van ik ben bang en dit achter mijn benen ze hangt zo hard aan mij en dit was in begin heel anders. Heeft dit met zijn opvoeden te maken ? Ik vind persoonlijk dat hij veel te streng is Iemand die ongeveer het zelfde mee maakt of die tips heeft of die idd zegt van je bent te soft of hij is te streng ? We zitten in ieder geval niet op de zelfde lijn Alvast bedankt