3 Reacties

één jaar geleden

Ik herken dit zo erg. Ook dat verdrietige gevoel. Dat gevoel komt omdat we dan inderdaad zoveel strijd hebben. Hij raakt gefrustreerd en ik ook. Ik hou steeds voor ogen: hij maakt het mij niet moeilijk, hij heeft het moeilijk. Door dit voor ogen te houden haalt het vaak wel de scherpe randjes ervan af en probeer me steeds in te leven in hoe hij de wereld ervaart. Hij is zo in ontwikkeling en probeert alle grenzen op te zoeken, z'n eigen wil te ontdekken. Sinds een paar dagen is hier het woord waarom aan toegevoegd. Onwijs veel geduld hebben en dat lukt soms echt niet.....het is een fase en een pittige. Maar we kunnen dit echt!!🫶

één jaar geleden

Meid, dit is echt heel gewoon peuterpuberen. Onze dochter van net 3 doet hetzelfde. Vanmorgen nog een meltdown omdat ik in de supermarkt alvast het kinderwinkel wagentje had gepakt dat ze altijd graag wil. Ik vraag me af of je niet teveel van hem verwacht. Consequenties overzien is echt nog heel moeilijk. En de impulsbeheersing is nog heel beperkt. Hij is nog aan het leren emoties te reguleren. Als je veel boos op hem bent, leert hij dat emoties niet mogen en hij het steeds fout doet. Je wilt hem leren dat alle emoties er mogen zijn en met hem oefenen hoe deze te uiten. Bijv. bij de fruitzakjes; ik zie dat je die graag wil hebben. Ze zijn ook heel lekker. Weet je nog dat mama zei dat we die vandaag niet gingen halen. Wel gaan we bananen (oid) halen. Kun je mama helpen? Dat iets 3 minuten blijft hangen is echt al heel goed. Dat halen wij soms nog niet. Het is ook echt karakter. Hier ook een gevoelig, maar eigenwijs meisje.

één jaar geleden

Het boek jagen, verzamelen opvoeden heeft mij erg geholpen.