Ik ben moeder van een heerlijk ventje van 18 maanden. Mijn man en ik hebben geen andere kinderen. Haast geen kinderen in onze omgeving, of deze zijn ouder. En niet een goede band met mijn ouders.
Dus voornamelijk op onszelf aangewezen.
Mijn ventje is motorisch heel sterk. Maar praten doet hij niet echt. Een woordje of 4 en dan houdt het op. Het consultatiebureau had het over de logopedist als daar niet snel verbetering in komt.
Hij is ook heel drammerig en geobsedeerd door eten (en de man eet echt echt zat, zelfde borden als ik). De hele dag bijna enkel doen wat niet mag en de vervolgens schreeuwen en huilen. Wij moeten niet het lef hebben te eten als hij niets te eten heeft.
Wij geven hem nooit zijn zin als hij drammerig is, en de grenzen die wij gesteld hebben mag hij simpelweg niet overtreden als probeert hij het 100x.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij zorgen begin te maken, is hij wel in orde?
Hij kan ook heerlijk knuffelen en tv kijken of even puzzelen. En is heel sociaal in z'n spel.
Maar ik heb geen vergelijkingsmateriaal en ik twijfel over alles. Te weinig gesocialiseerd door covid?, ben ik te makkelijk, ben ik te streng, is er wat mis met hem.
Zijn korte nachtjes vol met gepieker.