Zwangerschapsangst

Mijn bevallig was zeer traumatisch en eindigde met wakker worden op de ic. Daarna nog veel problemen gehad met restjes placenta en een verzakking. Het is voor mij glashelder dat ik geen 2e kindje wilt. Mede dankzij de bevalling en ik vind 1 kindje leuk genoeg. Omdat ik slecht op hormonen reageer en zeer zware menstruaties heb, gebruiken wij condooms. 12 juni begon mijn cyclus. Rond de 27 dagen. 22e hebben wij sex met condoom gehad. Man geeft aan niets vreemds te hebben gemerkt aan het condoom. Sinds die dag heb ik pijnlijke borsten. Ik zoek daar niets achter, waarschijnlijk hormonen. Kennelijk was mijn eisprong rond de 25e. Vanaf de 28e buikpijn en lichte roze spotting. Gisternacht werd ik extreem misselijk wakker, nu nog steeds misselijk maar niet overgeven. Dit had ik in het begin van mijn zwangerschap ook. Borsten zijn ook wat groter. Ik kan pas over een week op z'n vroegst een test doen. De 10e moet ik ongesteld worden. Ik dacht dat zelfs als ik zwanger zou zijn, symptomen een week na de bevruchting veel te vroeg zouden zijn. Maar toen herinnerde ik mij mijn zwangerschap en dat gebeurde toen ook. Google zegt ook dat het kan. Maar google zegt een hoop. Ik ben heel bang dat ik nu zwanger ben omdat ik dan iets moet dan wat ik vreselijk zou vinden. Helemaal nu ik al een kindje heb. Maar ik sta nu op een plek in mijn leven waarop het lichamelijk, geestelijk en voor mijn relatie heel onwenselijk is om een 2e kindje te krijgen. Ik kan niets anders doen nu dan wachten en misselijk en angstig zijn. Is het te vroeg om nu al wat te merken?