Afleren van aangewend gedrag

Wij doen precies hetzelfde met onze dochter. Het is misschien moeilijk om ze te laten huilen, maar het is nog zieliger om ze afhankelijk van jou te houden.

Hoi! Pfoe pittig he! Mijn zoontje komt de laatste tijd ook alleen rustig in slaap als we in de kamer erbij blijven. (Is nooit een goede slaper geweest) Als we wel weggaan schreeuwt hij het uit. Heb die methode ook weleens geprobeerd maar eer dat hij dan in slaap is.. dan issie gwn moe door het huilen. Ik kan dat ook niet aanhoren en vind het te zielig. Ik blijf er gwn nog lekker bij, totdat hij slaapt. Als hij dit nodig heeft om lekker te kunnen slapen vind ik het wel prima! Ik leg hem nu in zijn eigen bedje (staat op onze slaapkamer) en dan ga ik zelf op ons bed lekker liggen totdat hij slaapt. Maar ik denk nu ook vaak, overal zijn er 'regeltjes' voor dat je kind moet leren zelf in slaap te vallen. Maar als het voor een kindje op een andere manier werkt, waarom zou dat slecht zijn!

Maar overigens, als je wilt dat de kleine wel zonder jullie hulp in slaap komt dan is het een kwestie van paar daagjes doorzetten😊

Zitten as we speak nu met hetzelfde probleem... al 3e nacht op rij rond 12 uur...TERROR... Helemaal klaar er mee dat m'n nachten " gekaapt " worden... maar vind het zo vreselijk moeilijk om haar te laten huilen....

Hallo, er is ook een grote kans dat je nu in de slaapregessie zit.

Wij hebben laten huilen maar dat duurde dus max 10 minuten en ik weet niet wat er was gebeurt als het huilen was doorgegaan. Die 10 minuten heb ik de rillingen door mn lijf lopen en word ik warm en koud tegelijk. Alleen we zijn er nu wel doorheen. Hij pakt zelf zn knuffels en gaat slapen. Hij slaapt btw al vanaf 12 weken zelfstandig in. Bij ons ging het om snachts wakker worden.

Op 1,5 jaar is het helemaal nog niet zielig om afhankelijk te zijn van je ouders. Zelfs redelijk normaal. Al ooit een 1,5-jarige lekker voor zichzelf weten zorgen? Ben zelf absoluut niet voor het laten huilen, maar ik snap mensen die het wel doen. Is een keuze die je maakt op basis van hoe jij je opvoeding bekijkt en ik respecteer ieders keuze. Maar dat het 'nog zieliger is om ze afhankelijk te houden' op nog geen 2 jaar is gewoon pertinent onwaar.

Ik vind t ook zo lastig, wij hebben laten huilen geprobeerd, ik ging daar echt aan onderdoor en mijn zoontje had niet op en zijn tweeling broer werd er ook door wakker. Maar nu dan? Nu moeten we bij hem blijven zitten steeds, hij is echt overstuur anders, echt mama mama mama zo zielig. Maar ja hoe gaan we dit ooit weer afleren

Hier net zo maar dan vanaf de geboorte, hij slaapt nog steeds elke nacht naast mij, ik kan het niet aan als mijn kindje zo huilt en zoveel stress heeft. Zelf ook totaal geen voorstander van al die methodes, ze raken zo moe van alle stress dat ze uiteindelijk wel slapen maar met een heel hoog cortisolgehalte, nee, niet mijn voorkeur. Ze zijn nog steeds zo klein en zo nieuw op deze wereld, aanhankelijk en afhankelijk, als ze eraan toe zijn gaan ze wel weer in hun eigen bedje slapen. Ik lig naast mijn zoontje in mijn bed tot hij slaapt en dan kruip ik eruit tot ik zelf op bed ga… Luister en handel vooral naar je eigen moedergevoel. Veel sterkte want zwaar kan het zeker zijn 💖

Ik ben ook geen fan van het laten huilen vooral niet als dit tegen je gevoel ingaat. Wij hebben er toen voor gekozen om bij hem te blijven. Hij huilde een tijdje weer heel veel en wilde uit bedje maar dat hebben we niet gedaan. We gingen op onze hurken bij zijn bedje zitten en hij mocht zoveel hangen knuffelen en huilen als hij wilde maar we lieten hem niet alleen maar wel in zijn bedje. Zachtjes pratend dat het tijd is om uit te rusten en dan we morgen weer een nieuwe leuke dag hebben en dat we dan lekker moeten uitrusten en de knuffels ook, zodat we energie hebben voor morgen. Maak er maar wat van. Beetje over de rug aaien maar niet optillen. Ook zeggen dat het niet erg is dat ze moet huilen en dat je in de buurt bent. En dat ze altijd mag roepen als er iets is helpt misschien? Als we merkte dat hij rustig werd dan legde we hem neer, maar bleven we bij hem. Dit ging niet ineen keer maar wel stapje voor stapje steeds weer beter. Het maakt hier ook een groot verschil of ik zeg; kom het is tijd om te slapen! of wil je even uitrusten boven in bed even lekker knuffelen met de meneer ezel? Bij het tweede zegt hij even doei tegen de hond en gaat hij zelf al richting zijn bedje. Ik denk omdat als je moet slapen dan lukt het niet terwijl als je even uitrust en je inslaap valt is dat mooi meegenomen. Nou heel verhaal, lekker onsamenhangend ook geloof ik maar hopelijk heeft iemand er wat aan. 😅

Ik zou eerste keer na 5 min terug gaan gewoon even eruit pakken knuffelen iets liefs en duidelijk zeggen van je moet een slaapje doen. En 2e x na 10 min terug gaan niet eruit pakken alleen even aaien goed leggen heel kort iets zeggen. En daarna na 15 min terug alleen neerleggen niks zeggen en weer weg gaan. En die laatste stap blijven herhalen steeds meer tijd ertussen. Ook wel eens gedaan en bijna nooit problemen met slapen. En bij mijn moeder thuis huilt die wel altijd. Het kind voelt denk ik wel aan of iemand gevoelig is voor huilen en het weer eruit komt halen. En je voelt zelf wel aan of er echt iets is of dat het drammen is om niet te willen slapen. Als er echt iets is neem ik hem gewoon even half uurtje mee en dan probeer ik het dan nog is. Meestal geen probleem.

Ik denk dat ook dat ik het wel voel als het er echt wat is. Sinds we er doorheen zijn gegaan heb ik ook het idee dat hij me begrijpt als ik zeg dat het midden in de nacht is, dat mama wil slapen, dat papa lekker wil slapen en hij ook lekker in zn bedje gaat slapen.

Zo deden wij het ook. Sliep een tijdje enkel tussen ons in. Zolang iedereen dan goed sliep, vond ik dat helemaal prima. Maar uiteindelijk sliep er niemand nog goed, dus moest het toch wel 'afgeleerd' worden. 1 van ons 2 bleef er altijd bij tijdens het huilen. 2 nachten extreem vermoeiend, maar daarna was het ook klaar. Zonder dat hij alleen moest huilen, er was altijd iemand in de buurt om te helpen de emoties op te vangen, maar toch bij onze grens gebleven 'vannacht ga je in je eigen bedje slapen'. Duurt volgens mij wat langer en is vermoeiender dan te laten huilen, maar voelt voor ons veel beter aan.

Bij ons valt hij dus gewoon echt niet meer in slaap. Mijn man zit nu al ruim een uur bij zijn bedje. Hij probeert t wel maar t lukt hem niet🙈

Als ik zeg '2 nachten extreem vermoeiend' bedoel ik ook dat er bijna continu iemand naast gezeten heeft 😅 man en ik wisselden dan af zodat we elk wel minstens een halve nacht slaap gehad hadden. Duurde hier (vooral bij het wakker worden in de nacht) meerdere uren voordat hij uiteindelijk in zijn eigen bedje in slaap viel. Maar in the end, duurde het 'maar' 2 nachten. Cava wel. Op dat moment lijkt het eindeloos en hielp het mij om te denken 'doel vannacht is niet dat hij slaapt (dat haalt hij ergens de komende dagen wel in), maar dat hij in z'n bedje blijft'

Poe echt heel pittig. Ik denk dat wij dit al ruim 3 weken doen nu, misschien 4. Hij wordt wakker tussen 2 en 5. Vannacht om 5 uur weer even in slaap gevallen maar toen werd hij wakker van het hoesten van zijn broertje om 5.45 en toen maar naar beneden gegaan

Wow, dat is echt al lang ja en super vermoeiend! Misschien de 18 maanden slaapregressie? Wij hebben hier een tijd geleden ook weer een week of 3 gehad van heel moeilijk nachten met vaak wakker worden en/of heel vroeg wakker zijn en dan niet meer willen slapen. Was wel weer echt een fase, want is zonder echt iets te veranderen ook weer vanzelf goed gegaan.

Ik sluit mij hierbij aan! Het is dood vermoeiend maar laten huilen sta ik ook niet achter. Ze zijn ook zo kort maar zo klein… Ze mogen best nog afhankelijk zijn van ons ouders. Lekker knuffelen zolang het kan en iedereen zich daar goed bij voelt

UPDATE .. gelukkig is het gelukt.. 2 verschrikkelijke nachten gehad... 1 tot 1,5 uur lang 5 minuten laten huilen en weer troosten. Heeeeeeel erg moeilijk had ik het ermee 😬🥲.. gelukkig slaapt ze nu een stuk beter en als ze alsnog even huilt weet ze gelukkig dat ik gewoon terugkom en dat er niks aan de hand is.

Wat fijn!!! Wij gaan er morgen toch ook mee starten, wish me luck. Zie er zo tegenop🙈🙈🙈