4 Reacties

2 jaar geleden

Dit is een hele bekende fase van Slaapregressie en vaak in combinatie met verlatingsangst (dat verklaart ook waarom hij stil is als hij bij jullie is of jij bij hem. Geen tips maar ik zou meegaan in zijn behoefte. Wel beginnen in z'n eigen bed en als het spoken wordt bij jullie nemen. Het gaat over en jullie doen het goed! Sterkte want dit is gewoon heel pittig! En bedenk je (wellicht schrale troost als je midden in de nacht bezig bent met hem) er gaat een tijd komen dat je de tijd mist dat ie je zo nodig heeft als nu, dus ondanks dat het nu heel heftig is biedt dat misschien ook wel beetje perspectief ☺️ Maar het blijft kut haha

2 jaar geleden

Reactie op Mama Aapie

Dit is een hele bekende fase van Slaapregressie en vaak in combinatie met v ...
Dankjewel voor je reactie. Wij hebben inderdaad besloten om met hem mee te gaan. Hij geeft zelf aan wat hij nodig heeft. Wel besloten om hem bij ons op de kamer te zetten, zodat mama ook gewoon normaal kan slapen. Zo slaapt hij wel in zijn eigen bed, maar een stuk rustiger en dieper en ben ik er als hij me kwijt is. Ovet een week of 2 weken proberen we het weer op zijn kamer en gaan we vanaf daar verder. En inderdaad, dat houdt ik mezelf ook voor. Straks vindt tie het stom om altijd mama te willen.

2 jaar geleden

Reactie op RomyVonkx

Dankjewel voor je reactie. Wij hebben inderdaad besloten om met hem mee te ...
Lijkt me een prima oplossing zo! Belangrijkste is dat jullie je er goed bij voelen en aan je slaap komen!

2 jaar geleden

Reactie op RomyVonkx

Dankjewel voor je reactie. Wij hebben inderdaad besloten om met hem mee te ...
Volgens mij doe je het prima zo. Wel in zijn eigen bed, maar lekker bij jullie. Zo leer je hem ook geen slaapassociaties. En gewoon op een gegeven moment weer een x terug proberen te zetten. Uiteindelijk komt er een moment dat dat weer goed blijft gaan. Verlatingsangst komt en gaat in deze maanden. Dus in is het denk ik ook niet gek dat het na een paar wkn dan toch ineens weer "terug bij af" is.