Bang voor de ruggenprik.

Ik zelf niet, maar een vriendin van mij zegt dat ze vanaf het moment dat de ruggenprik erin zat, kon genieten van haar bevalling. Andere vriendin is al twee keer thuis bevallen en zegt dat bevallen überhaupt wel meevalt. Het is voor iedereen anders. Gelukkig zijn er meerdere opties voor pijnbestrijding, dus het is goed om te weten wat er mogelijk is. Verder zou ik me er niet al te druk om maken, waarschijnlijk gaat het toch anders dan alle scenario’s die je van tevoren kan bedenken. En één ding weet je 100% zeker: het komt er sowieso uit. 👍🏼

Hi Melissa. Ik zou deze angsten zeker met je verloskundige bespreken. Zij kan alle scenarios en opties qua pijnbestrijding met je doornemen, en je goede cursussen aanbevelen waardoor je wellicht wat minder bang voor je bevalling wordt! Zelf ook zwanger van m'n eerste kindje dus geen ervaring met bevallen of pijnbestrijding, maar vriendinnen/collega's die een ruggenprik hebben gekregen waren er super blij mee. Je kunt je benen gewoon nog bewegen, enkel voel je de pijn niet tot nauwelijks. En tijdens het persen moet de verdoving uitgewerkt zijn, dus als ie goed geplaatst is voel je de persdrang en heb je weer controle.

Je moet je afvragen waarom je nu al naar de verdovingen grijpt.. Er is nog nooit een kind blijven zitten. Wat als heb je niet zoveel aan. Probeer je kracht te vinden en je in te lezen in de mogelijkheden

Elke vrouw is gemaakt om een kind te baren. Waar er natuurlijk een paar zijn waarbij het lastig of niet gaat. Wees ajb niet bang en probeer een gesprek aan te gaan met je vk. Je komt er zeker wel doorheen!

hey, meis ruggenprik stelt niet zoveel voor , ik heb er zelf geen enge ervaring van overgehouden en ik ben in geleid

Ik heb zelf ook last van paniekaanvallen, en daar zie ik zelf ook er tegenop tegen die tijd. Ik probeer nu al te bedenken hoe ik mijzelf kalm kan houden, ben al een muziek playlist aan het samenstellen die rustig is en waarom ik van focussen. Zat te denken aan geurzakjes ofzo.. Ik wil liefst geen ruggenprik want dan ben je aan bed gekluisterd en kan dan geen kant op, ik wil het liefst staand, in bad oid bevallen. En ga ook aangegeven dat ik niet te veel in en uitloop in de kamer (ziekenhuis) wil hebben, geeft mij onrust. Ze hebben wel lachgas voor de pijn, weet alleen niet of dat invloed heeft hoe je mag bevallen, dit is misschien voor jou ook een optie? Ipv een ruggenprik?

Ik heb ook nog geen informatie van de verloskundige gehad, maar zou er naar vragen als je je er druk om maakt. Ik heb bijv. wel alvast een presentatie van het ziekenhuis gekeken; ruggenprik is alleen een pijnbestrijder geen verslapper of iets dergelijks, ze doen de dosering dan zo dat je nog wel kan voelen wat er gebeurt alleen is het niet zo heftig. Maar dat is natuurlijk de theorie en er gaat vast van alles anders op het moment zelf. Maar als je echt de ruggeprik of een pompje niet wil dan mogen ze het heus niet zomaar doen! Zet iets als hierboven in je bevalplan en laat het iedereen van tevoren weten - met name ook degene die met je mee gaat (partner, vk, moeder). Het is jouw lichaam en jouw kindje en niet die van het ziekenhuis en de wet is daar ook heel duidelijk over. Pijnbestrijding wordt nooit zomaar gegeven daar zijn ze bij bevallingen juist heel voorzichtig mee.

Rot van je zorgen! Ik snap het wel, op sommige momenten vliegt het mij ook aan Maar probeer die gedachten niet op te willen lossen, direct een antwoord te hebben. Dat kan namelijk niet. Zet je gedachten uit, fok jezelf niet op, leer goede ademhalingsoefeningen (bijv VGZ mindfulness app is gratis en heeft van alles: een rustiger lichaam is een rustiger geest!) en neem contact op met je VK of andere prof. Ga uit van hun ervaringen en niet van je eigen onrustige gevoelens. Je kan jezelf wat inlezen maar uiteindelijk moet je het dan over je heen laten komen wat er dan gebeurt Kijk naar feiten, (er is nog geen baby blijven zitten, ook niet bij anderen die angstig waren) en kijk niet naar scenario's die nog niet zijn gebeurt. Niet 2x lijden 🌷 Wie weet ben je er wel heel goed in!! En wil je de volgende dag weer En je bent niet alleen hé! Er zijn profs om je te helpen dat scheelt! Voor bijna alles wat er kan gebeuren zijn wel oplossingen. Gelukkig wonen we in Ned met alle voorzieningen Tot slot probeer het anders te framen Als je denkt: 'een bevalling, doodeng! Ik wil niet' Dan roept dat ook het gevoel bij je op en piekeren Maar als je het het anders framed (eindelijk is daar de bevalling, kan ik erna mijn kindje vasthouden 🥰) dan roept dat hopelijk andere gedachten en gevoelens op

Bij mijn vorige zwangerschap was ik ook heel bang dat ik in paniek zou raken bij de bevalling. Ik ben iemand die al flauw valt bij bloedprikken enzo. Mijn verloskundige verzekerde mij dat dat niet ging gebeuren. Wegens alle hormonen raak je niet zo maar in paniek. En ze had gelijk! Het viel mij alles mee. Overigens wel een pijnpompje gehad. Vond ik best een prima ervaring. Zwakt de pijn wat af, maar was er echt nog wel bij hoor 😉 Vertrouw op jezelf, jij kunt dit!

Heb je een partner die erbij gaat zijn? Die kan hopelijk ook jouw grenzen bewaken voor jou(voor zover de situatie het toe laat natuurlijk)

Ik hoop dat je rust vindt in de gesprekken die je met je verloskundige/gynaecoloog hierover gaat voeren. Belangrijk om te beseffen dat je er niet alleen voor staat. Zorg ervoor dat je iemand mee hebt, je partner of iemand die heel dicht bij je staat, die jou goed kent en je tot rust kan brengen. En dat je erop kan vertrouwen dat diegene juist extra jouw gevoel en wensen centraal stelt, ook als je zelf even niet weet waar je aan toe bent. En uiteindelijk natuurlijk vertrouwen op je eigen lichaam en kracht, you've got this momma!

Ik heb met een ruggenprik wel goede ervaringen hoor! Met mijn eerste bevalling (10jr geleden) werd ik ingeleid dus de weeën kwamen enorm snel en hard achter elkaar waardoor ik de pijn zelf niet meer aankon en heb toen een ruggenprik gekregen. Ik moest heel stil blijven zitten op de rand van het bed en kreeg eerst 2 verdovingsprikken, en toen de ruggenprik kwam. Daar heb ik niks van gevoeld gelukkig. Binnen een paar seconden begint het te tintelen en word alles warm vanaf onder je borsten en voel je niks meer. Je moet ook blijven liggen. De weeën die je dan krijgt voelen als een drukkend gevoel, geen pijn meer dus. Ik zei nog, nou zo wil ik wel bevallen hoor haha eindelijk een beetje rust. Het heeft bij mij alleen maar één uur tot anderhalf uur geduurt toen kwam de pijn er weer doorheen en bleek ik volledige ontsluiting te hebben en mocht ik gaan persen. Dus niks om je zorgen over te maken hoor! Ze houden je goed in de gaten.

Ik heb met een ruggenprik wel goede ervaringen hoor! Met mijn eerste bevalling (10jr geleden) werd ik ingeleid dus de weeën kwamen enorm snel en hard achter elkaar waardoor ik de pijn zelf niet meer aankon en heb toen een ruggenprik gekregen. Ik moest heel stil blijven zitten op de rand van het bed en kreeg eerst 2 verdovingsprikken, en toen de ruggenprik kwam. Daar heb ik niks van gevoeld gelukkig. Binnen een paar seconden begint het te tintelen en word alles warm vanaf onder je borsten en voel je niks meer. Je moet ook blijven liggen. De weeën die je dan krijgt voelen als een drukkend gevoel, geen pijn meer dus. Ik zei nog, nou zo wil ik wel bevallen hoor haha eindelijk een beetje rust. Het heeft bij mij alleen maar één uur tot anderhalf uur geduurt toen kwam de pijn er weer doorheen en bleek ik volledige ontsluiting te hebben en mocht ik gaan persen. Dus niks om je zorgen over te maken hoor! Ze houden je goed in de gaten.

Hai! Ik heb bij de eerste uiteindelijk een ruggenprik gehad. 1,5 dag gebroken vliezen. Na 30 uur infuus met oxytocine. Toen waren de weeën zo heftig dat ik tussendoor in slaap viel. De ruggenprik was een verademing en de ontsluiting ging erna heel snel. Bij de 2e thuis, handsoff in bad bevallen. Ik heb echt weinig pijn ervaren. Ik heb wel ervaren hoe belangrijk het is dat je zo weinig mogelijk gestoord wordt tijdens de weeën. Als je in de eigen ‘bubbel’ kunt komen, doet je lichaam wat het moet doen. Ik vond bevallen in het ziekenhuis zelf echt vreselijk. Nu nr 3 op komst en wat mij betreft weer thuis in een bad 😊

Bij mijn eerste kreeg ik een ruggenprik na een weeën storm.... Ik kon de anesthesist wel zoenen🤪 wat was dat een verademing! En trust me... Als je weeën hebt maakt die ruggenprik zetten niks meer uit. Ik merkte er echt helemaal niks van. Je kan je bed niet uit maar je voelt de weeën ook niet meer. Dus wat kies je dan?;)

Ik heb altijd enrom schrik gehad om te bevallen en twijfelde hierdoor ook of ik wel aan kinderen zou beginnen. Uiteindelijk toch voor gegaan en ik zat ook met schrik hoor. Ik ben bij mijn eerste ook ingeleid en alles is hierdoor enrom snel gegaan. De weeën waar heel erg pijnlijk en ik heb toen een epidurale gevraagd. Hier niets van gevoeld(ik was vooral gefocust op de weeën) en na de epidurale kon ik weer lachen en doen, mijn vriend was ook opgelucht 🙂. Kort na de ruggenprik had ik genoeg ontsluiting om te persen. Ik was erg goed verdoofd en voelde mijn weeën niet meer(dit is blijkbaar ook niet de bedoleing). Maar mijn verloskundige vertelde mij waneer ik moest persen en alles is goed verlopen. Ik zou echt niet met schrik zitten nu. Iedere bevalling is anders maar het komt wel goed 👍. Ik ben nu zwanger van ons tweede kindje en voel me heel rustig. Deze keer jaag ik me niet op in de bevalling, valt allemaal echt goed mee en is zo gepasseerd 🙂👍. Veel succes en geniet vooral van je zwangerschap

Zeker is het voor iedereen anders maar mindset is heel heel belangrijk. Als je er open ingaat en de pijn omarmt ipv je ertegen verzet dan zal je lichaam zelf stofjes aanmaken die ervoor zorgen dat je het aankan. Dan vordert je ontsluiting beter en ervaar je echt minder pijn. Ik heb veel gehad aan een cursusje met ijsblokjes. Ijsblokje in je hand houden en kijken wat je kan doen om de pijn te hanteren. Bij mij hielp hem om lage tonen te maken. Dat hielp enorm om de spanning in mijn lichaam laag te houden.

Dag Melissa, je verloskundige biedt waarschijnlijk info-avonden aan over de bevalling. Dan vertellen ze wat je kan verwachten, wanneer je kan bellen en welke opties er zijn qua pijnbestrijding. Waar ik woon worden deze avonden zowel door de verloskundige als door het ziekenhuis gegeven. Je kunt dan alle vragen stellen en je gerust laten stellen. Informeer vooral bij je verloskundige en/of het ziekenhuis naar zo'n avond en de info die je zoekt. Je krijgt ook nog een gesprek met je verloskundige over een geboorteplan en hoe jij de bevalling voor je ziet. Jij kunt dit!

Ja, mjjn man mag erbij zijn gelukkig, en ik bespreek met hem mijn angsten en hoe ik het een en ander wil aanpakken etc. Hij is zichzelf ook al aan het inlezen hoe die het beste kan helpen, zo lief van hem. Ik baal heel erg dat mijn moeder er niet bij kan zijn, door de corona mag er maar 1 persoon mee. Dit zal in juni nog niet versoepeld zijn die regel denk ik.

Mijn eerste kindje hier dus geen ervaring, maar wat ik wel als psycholoog weet dat hoe meer kennis je hebt van wat je kan verwachten en daar je keuzes in bespreken (geboorteplan), hoe meer je de controle houdt en dus ook meer ontspannen kan zijn. Ontspanning zorgt voor minder pijn bij weeën.. Een goede voorbereiding is het halve werk! Een cursus, bijvoorbeeld hypnobirthing, kan je helpen je kalmte te bewaren tijdens de weeën.. die ga ik in ieder geval volgen! Muziek en andere ontspannings manieren die voor jou werken zou ik zeker opschrijven en met je partner en verloskundige bespreken. Mij helpt het ook om positive birth filmpjes te kijken op YouTube en ook veel podcasts te luisteren.. No stress! Je hebt nog heel veel tijd om je voor te bereiden!