Driftbuien

Zoo! Hier nog een met hetzelfde probleem! Ze jankt al vanaf 7 uur... je zou zeggen dan geef je wel toe... Maar helaas. Wat mij is verteld dat ik nu heel sterk in me schoenen moet staan en niet toe geven... maar dat is wel heel lastig... Hoop alleen niet dat ze de tweeling van 3.5 maand hierdoor een onrustige nacht verzorgd...😱

Hier nog 1. Echt ongelooflijk hier. Gister ochtend vanaf het moment dat ze wakker was tot ik weg ging bij de opvang. Meer dan een uur een driftbui van kwart voor 6 tot kwart voor 7. De hele straat heeft der gehoord om 20 over 6 toen we naar de auto moesten. Ik weet het soms ook niet meer. Soms zet ik der uit ellende maar uit te razen in haar bed. Kan ik zelf heel even op adem komen. Hoe ze nu is, heb ik echt van GEEN HAAR OP ME HOOFD DAT ER EEN 2e KOMT! Maar wil der ook niet alleen laten opgroeien. Hoop zo dat het over een tijdje beter te doen is. Anders heb ik er een hard hooft in met de feestdagen. Tips, helaas hier nog niet gemerkt wat helpt.

Heel herkenbaar. Mijn zoontje spuugde van de week. Ik moest mezelf ook een time-out geven om rustig te worden. 🤣Het is wat die peuterpubertijd. Vorige week ben ik ook nog weggegaan in de speeltuin omdat het maar niet overging die drift bui. Wat hier wel helpt is aanspreken en daarna gelijk afleiden dus niet te veel focus op het gedrag dan blijft hij er in hangen

Wij gaan vaak samen in time out. Gewoon om even rustig te worden en dan weer verder te kunnen. Inmiddels pakt ze vaak zelf haar knuffel en gaat op de bank zitten om rustig te worden. Soms moet ik dan bij haar komen zitten en soms wil ze alleen zitten. Ben alleen nog op zoek naar hoe ik dit kan doen als we niet thuis zijn en haar knuffel niet mee hebben.

Mijn zoontje had dit ook een tijdje, vooral met momenten als naar bed gaan of luier verschonen. Het voelde gemeen maar ik heb mijn ding gedaan (schone luier, alles aan voor in bed) en ben zo weggelopen zonder zingen, knuffels en kusjes. Hier was hij van onder de indruk, raakte er een beetje van in paniek want het hoorde niet in ons normale ritueeltje. Had hem wel een paar keer benoemd als je niet lief doet gaat mama naar beneden zonder zingen. Daarna het ook afgelopen met de driftbuien

Wat is het doel om 'stand' te houden bij een 2 jarige? In hun beleving is de situatie een ramp en oneerlijk en zijn ze nog te jong om zelf met dit gevoel om te gaan. Dus de tip sterk in je schoenen staan is naar mijn mening een opvoed zin uit de jaren 70. Als je kind boos is, dan heeft hij/zij begeleiding nodig om de teleurstelling te verwerken. Als mijn zoontje iets doet wat niet mag, geef ik het netjes aan en waarom niet. Eigenlijk stopt hij dan direct. Blijft hij toch een doen, dan haal ik hem weg daar even en geef ik aan dat ik het ook stom vind dat X niet kan, maar dat we wel met de auto's kunnen gaan spelen. De enige teleurstelling waar hij mee dealt (en over zijn grens wordt gegaan) is af en toe tandenpoetsen en dat hij een broek aan moet doen ;). Het zijn zulke kleine wezentjes met zulke grote gevoelens (over kleine dingen). Help ze er bij, geef ze een hand, zeg dat je het zelf ook stom vind (ook al is het je eigen regel) en ga samen wat anders doen of zoek een oplossing. Ze zijn zo puur, liefdevol en echt nu en leren nu allemaal rare (in hun ogen)onzinnige regels. Ze hebben gewoon heel veel knuffels, begrip en liefde nodig. Ze zijn nog te jong om zelfstandig uit een boze bui te komen. Echt, till ze op zeg dat je het ook stom vindt maar dat X niet kan, maar Y wel. Ga een boek lezen met ze als afleiding, ect. Maar laat ze niet alleen dealen met hun ongelooflijke hoeveelheid boosheid.

Ik heb net dit account Evabronsveld gevonden op instagram en het boek “temperamentvolle kinderen” besteld. Hoop dat het wat handvaten geeft want ik weet het momenteel ook niet meer. Wat ik tot nu toe heb gelezen is heel herkenbaar bij mijn peuter en fijn om te lezen dat andere ouders hier ook mee worstelen. Onderstaande is makkelijk om als advies te geven en dit hoor/lees ik overal maar bij mijn “temperamentvolle” peuter werkt het echt niet zo makkelijk. Hopen dat het gauw beter wordt!

Ik heb ongelooflijk veel geleerd van het (luister)boek 'jagen, verzamelen, opvoeden'. Heel praktische toepassingen van eeuwenoude methoden om om te gaan met een (lastige) peuter. Het heeft me echt een betere (en gelukkiger) moeder gemaakt!