Ervaringen gezocht pittige dreumes

Ik herken de frustratie en je verhaal wel. Nu moet ik zeggen dat wij vrij streng zijn voor onze dochter. Ze weer donders goed wat wel en niet mag, maar vind het geweldig om ons uit te dagen door bijvoorbeeld op de bank te gaan staan, met de handen in het kattenvoer te zitten of zoals je zelf al zegt met de afstandsbedieningen aan de haal te gaan. Wij zijn heel duidelijk in wat wel en niet mag. We pakken haar erbij, komen op haar niveau en leggen uit wat niet mag en waarom niet. Daarna tellen we af van 3 tot 1. Als ze het bij 1 nog steeds doet gaat zij ons of in de box of in de hoek. Wij gebruiken al vanaf de leeftijd van een jaar de box als time out en dit werkt goed, maar we willen graag van de box af en merken dat ze zelfs in de box de laatste tijd de grenzen opzoekt. Daarom nu langzaam over op de hoek. De eerste paar keer duurt het echt lang voordat ze het snappen en netjes blijven zitten, maar dan heb je ook wat. Onze dochter stopt nu 9 van de 10 keer voordat wij bij 1 zijn als we aangeven dat ze anders in de hoek gaat.

Hier ook een meisje met een sterke wil, maar ik ga de strijd niet met haar aan. Ik zoek andere oplossingen. Kost wat meer tijd, maar maakt de dag wel een stuk leuker. Dus in de supermarkt krijgt ze haar eigen wagentje, zodat ze kan helpen. Luier verschonen doe ik als ik haar op de wc zet, dat vindt ze prachtig en voelt ze zich groot. Zelf haar kleren kiezen helpt. Vooral veel mee laten helpen met wat ik doe. Dingen die ze niet mag pakken leg ik of vooraf al weg, of vraag ik aan haar of ze die aan mij kan geven of in de kast kan leggen. Dan is ze ook apetrots dat ze helpt. Dat werkt ook goed in winkels trouwens, als ze iets heeft wat niet mee mag: aan de kassajuf/winkelbediende laten geven. Hopelijk heb je hier iets aan!

Dit is heel herkenbaar.. Ze is al heel pittig vanaf dag 1.. Maar de fase die jullie nu hebben had ze laatst ook.. En van de ene dag op de andere dag was het over. Het enige wat ik kan bedenken wat wij toen anders zijn gaan doen: haar niet als baby/dreumes behandelen. En dan vooral normaal praten tegen haar. Geen babykraam bijvoorbeeld; mama helpen? Zeiden wij; Wil je dat mama je helpt?.. Daar was ze echt rustiger van. En heel veel laten helpen inderdaad.. Ze wil helpen afruimen, vaatwasser leeg halen, dingen in de prullenbak gooien.. Was in de wasmand.. ze is dan zooo trots.. Dus eigenlijk echt als een kind behandelen.. Dat hielp echt bij ons.. En ze is nu zo'n ander kind.. na deze fase.. Vrolijker, groter in doen en laten, gezelliger en minder boos / gefrustreerd. Ohja en ze krijgt bij ons ook echt straf.. Waarschuw 3x en bij de 3de keer moet ze 1.5 minuut naar de gang.. En dat begrijpt ze heel goed, want soms gaat ze uit zichzelf er heen als ze weet dat ze iets deed wat niet mag.. 😅

Ja de gang is hier sinds kort ook een time-out plek wanneer ze echt extreem doet. Nu 2 keer gebruikt. Max. 20 sec. Maar ze snapt het wel, want als ze terugkomt geeft ze een knuffel en stopt met gillen of krijsen. Dit doet ze vaak als ze iets niet mag/ der zin niet krijgt. Aan spullen zitten wat niet mag gaat hier aardig goed. Ik zeg altijd dat is van mama. Leg maar terug. En nu als ze dan de afstandsbediening pakt of mijn telefoon, komt ze hem brengen. En mijn dochter werkt goed met opdrachten en daarvoor complimenten krijgen. Dus als ze aan het spelen is op der kamer en ik zeg we gaan in bad, dan is het nee. En als ik zeg doe je mama even helpen met het speelgoed opruimen dan gaan we daarna in badje gaat het wel goed.

Zo herkenbaar dit!! Wij hebben deze periode ook gehad. Dacht dat er nooit een eind aan zou komen! Het was overal om huilen, bonken met haar hoofd enz. Maar hier was het ook ineens over. Samen dingen doen werkte hier ook. Daarnaast ook haar frustratie benoemen:" Mama ziet dat je boos/ verdrietig bent..." En na zo'n boze bui een dikke knuffel, want het is voor zo'n kleintje best heftig allemaal. Zelfstandig spelen lukt hier helaas ook niet echt.... vind ik nog wel een dingetje 🥲

Waah, zo fijn om dit te lezen. Ik hoor in mijn directe omgeving toch meer over 'makkelijkere' kindjes. Dus dit is wel weer even heel relativerend. Ik ga jullie tips meenemen, bedankt.

Hier helpt het heel erg door hem met alles te laten meehelpen en keuzes te geven. Ook probeer ik uit te leggen dat zijn gedrag of handeling niet leuk is en niet hij als persoon. Dus niet nee dat mag niet je bent niet lief. Maar benoemen mama vind het niet leuk als je slaat, lief aaien en knuffelen. Ook denkt hij vaak dat hij een keuze heeft wat helpt. Klim je zelf in de kinderwagen of moet ik je erin tillen. Als ik zeg kom je in de wagen? Dan gooit hij zich van boosheid op de grond en rent weg. Vaak probeer ik het zo wat rustiger te houden.

Ja wel herkenbaar! Ik probeer hem vooral veel af te leiden. Bijvoorbeeld als ik de vaatwasser ga uitruimen dan mag hij meehelpen. Als ik ga stofzuigen dan helpt ie ook mee. Lekker naar buiten gaan. Je kindje lekker zelf uit laten razen. Zelf laten lopen. Onze kleine is ook echt een ondernemer en begint steeds meer zelfredzaamheid te ontwikkelen. En wil alles zelf doen haha! Leuke fase uhum.... Maar inderdaad, als niet mag dan is het echt even drama ja. Maar ik leg mij hier bij neer. Ik blijf rustig en geef er desnoods zo min mogelijk aandacht aan. Dat is dan gewoon even het beste. Ik probeer echt bij mijn standpunt te blijven. Als iets niet mag, dan mag het niet. Dan maar even stennis schoppen. Hij moet maar leren dat niet altijd alles kan en mag

Ik heb gister een webinar gevolgd over grenzen stellen bij peuters. Moeilijk gedrag, hoe om te gaan met boosheid enz. kwam hier ook aan bod. Ze post ook vaak info en tips op insta. Ze heet @peuter_expert. Misschien hebben jullie er iets aan 🤗

Ik heb ook een zeer pittige dame. Ik ben daar eigenlijk best wel trots op. Nu is het weleens zwaar, maar ze laat zich tenminste de kaas niet van het brood eten en dat lijkt me voor de rest van haar leven een goede eigenschap! Iets wat misschien helpt om je te realiseren als je denkt: waarom moet ik nu zo streng zijn: kinderen vinden duidelijke grenzen heel fijn, want dat geeft ze een veilig gevoel. Wat bij mijn dochter helpt is niet alleen nee zeggen, maar ook een alternatief geven. Dus bijvoorbeeld: niet slaan, maar aaien. Dan zie je haar denken: oh ja, aaien, en dan gaat ze aaien. En als ze echt een vreselijk boze bui heeft en ze ligt vol drama op de grond omdat de 31e keer glijbaan niet mag, dan moet ik eigenlijk vaak een beetje om haar lachen, hahaha. Dan vindt ze het zelf eigenlijk ook wel grappig. Maar goed, I feel you mama, ik ben nu 11 weken zwanger en als het de hele dag grenzen opzoeken is, dan is het ook wel gewoon zwaar. Meestal is ze dan eigenlijk gewoon moe en dan kan ze net als haar moeder wat minder goed relativeren.