Daar gaan we. Nog geen dag 1 jaar en ze heeft besloten dat eten niet meer in haar straatje valt. Ze kauwt op een boterham en op de helft haalt ze hem uit haar mond en gooit hem weg. Alle groentes waar ze vorige week nog gek op was hoeft ze niet. Krieltjes is het enige wat ze wil. En een stuk fruit. Heel erg afgeleid en constant gefrustreerd zijn.
Ze praat nog geen enkel woord dus kan zich ook niet duidelijk maken.
Ik weet gewoon niet zo goed wat hier de goede aanpak voor is. Liefste wil ik de liefdevolle aanpak. Maar ze moet natuurlijk wel leren dat het een beetje mee eten is met de pot. 😅 M'n vriend is gewoon streng maar daar reageert ze averechts op.
Kent iemand dit? Is dit een fase? Heeft iemand tips?