7 Reacties
2 jaar geleden
Ik weet niet hoelang je al in de relatie zit? Maar na een paar jaar word verliefd zijn ook houden van. Heel cliché antwoord natuurlijk haha. Maar dan kan het inderdaad aanvoelen dat die spark er niet meer is. Inderdaad wat hier gezegd word: maak tijd voor elkaar! Laatst een weekendje weggeweest met manlief en ik merkte echt dat ik dit heel erg gemist had! Het was echt zo fij even een weekendje samen zijn. Dan krijgt je relatie weer even diepgang en een boost als je een keer weekendje of dagje alleen weggaat met je partner. Tenminste, zo heb ik het ervaren.
2 jaar geleden
Geen twijfel, maar meer dat ik wat dingen mis van voor de zwangerschap. Vooral mijn libido! Ik moet écht zin maken, en wanneer we het doen moet hij echt aandacht op mij houden want anders is mijn drive alweer weg .. daar baal ik enorm van! En 'het' voelt anders, maar dat is logisch na het inknippen en hechten. Maar verder? Nee het gaat prima zo! Ik vind het ouderschap nu leuker dan toen ons zoontje 2 tot 7mnd was ongeveer. Toen zat ik elke avond huilend op de bank en begonnen de watervallen weer zodra mijn man thuis kwamen en 'gaat het?' vroeg..
We zijn al 14jaar bij elkaar, dus veel gaat vanzelf! Heb op sommige moment nog wel echt een moment van 'ja, ik ben écht nog verliefd op deze man'. Vooral de momenten met ons zoontje en ze samen zie lachen! Maar het is anders dan voor de zwangerschap, en dat is prima. Ik zou alleen graag wat meer samen willen doen, maar financieel gaat dat niet altijd. Dat accepteren we maar :)
2 jaar geleden
Nee, ik twijfel eigenlijk niet.
Maar ook wel omdat ik er heel realistisch in sta. Met een kind van 15mnd en een 2e onderweg, weet je gewoon dat je relatie een hele tijd op een lager pitje zal staan. Voor mij is dat helemaal ok.
Ik haal er nu hele andere dingen uit: liefde omdat we zo'n goed team vormen, omdat we dat echt samen doen, omdat hij zo'n top-papa is.. Ook al hebben we sneller eens een discussie, omdat de lontjes korter zijn, voornamelijk door slaapgebrek.
En ja, soms mis ik 'ons'. Zoals we waren voor kinderen. De tijd die we voor mekaar hadden, de leuke dingen die we samen deden. Maar ik kan me niet inbeelden dat ik dit met een andere man nu meer zou doen. Ik wil hier alleen maar doorheen samen met hem.
En wanneer het kan, maken we dan echt wel even bewust tijd voor mekaar. En de kinderen blijven niet eeuwig klein, ik vertrouw erop dat we dan ook weer meer in 'ons' kunnen investeren.
2 jaar geleden
Ik twijfel wel regelmatig. Het is anders geworden sinds de kleine er is. We hebben/maken minder tijd voor elkaar. Ik merk dat we dat allebei ook wel even “best” vinden. Ik denk er niet aan om uit elkaar te gaan. Ook omdat ik denk dat dit hopelijk een fase is en het gras aan de overkant ook niet groener is…
2 jaar geleden
Voel het zelf nu niet zo, maar twijfel voelen is nooit fijn! :( en je hebt gelijk, dit is goed om te bespreken en te venten erover.
Wat bij mij opkomt: Een relatie is naast een spark voelen natuurlijk ook kiezen voor elkaar, ook als je t even minder ziet zitten. Er is zo’n boek van Paulien Timmer: lang+gelukkig heet het. En zij is -door haar eigen twijfels over haar relatie- gaan praten met mensen die al 40 jaar samenzijn. Opzoek naar de succesformule, zoiets. Ze heeft ook een instagram met thoughts over twijfel enzo.
Geen relatie is perfect. Wat volgens mij de kracht is, is connecten en waardering naar elkaar uiten. En knuffelen! Wat ik bijvoorbeeld doe, ik werk bewust aan verbinding en contact met mijn partner. Vraag oprecht hoe het met hem gaat en vraag ook door. En de kleine dingen; zoals een complimentje als hij de keuken heeft opgeruimd of de was heeft gevouwen. Niet omdat hij het nooit doet, maar gewoon om te laten weten dat ik het zie wat hij doet, dat ik hém zie. En daar krijg je ook veel voor terug. Hij doet het overigens ook bij mij.
En diepe gesprekken en kwetsbare dingen bespreken helpen ook. Misschien een gek idee. Maar je hebt van die gesprekskaartjes om zo’n gesprek op gang te laten komen. Wijntje erbij, ofzo.. wie weet geeft het een nieuwe spark!