Help! Sensorische informatie verwerking ervaringen

Hey! Geen ervaring, maar het klinkt alsof het een pittige zoektocht is en ook wel een pittige kindertijd voor jullie, zeg! Ik stuur je een reactie omdat ik dacht: je hebt je verzoek nu in deze groep geplaatst, maar deze groep is volgens mij niet heel groot. Misschien krijg je meer reacties als je m in t forum zet bij bijvoorbeeld categorie peuter/kleuter. En wilde je even liefs wensen, want t klinkt als een intense situatie met een heel lief jongetje, en kan me voorstellen dat dat best lastig kan zijn! <3

Dankjewel! Wat een lieve reactie! En bedankt voor de tip . Ik ga het daar plaatsen😘

Jeetje, dat lijkt me heel pittig! Het kan ook een vorm van hooggevoeligheid zijn. Ze worden ook wel strong willed of vuurkinderen genoemd. Geen idee of je hem daar in herkent hoor maar je zou eens kunnen checken. Veel liefde gewenst en hopelijk vinden jullie je weg hiermee.

Hoi! Mijn zoontje is ook 2 jaar oud en heeft ook een probleem met de prikkelverweking. Ook heel erg gevoelig met alles eten, geluiden en emoties. Herken veel dingen van je verhaal! Momenteel zijn wij aangemeld voor intergrale vroeghulp en gaat ons zoontje ook meer onderzocht worden. Hebben jullie dit ook gehad intergrale vroeghulp?

Wij waren aangemeld bij ggz infant team. Daar verschillende observaties gehad. Nu begeleiding van een SI therapeut

Hier een meisje van 2 die slecht tegen veranderingen kan en ondanks ze drukte om zich heen heel gezellig vind dat slecht kan verwerken. Ik herken het. Het afsluiten van iets leuks al is het van een schommel weggaan tot verjaardag tot wat dan ook. Zelfs visite die weggaat is krijsen en overstuur. En ik herken haar gedrag. Ik heb zelf ADHD en een ERS (emotieregulatiestoornis). Ondanks dat ze dol is op drukte weet ik hoe belangrijk rust voor haar is. Rust inbouwen. Tijd nemen om dingen uit te leggen wat er komen gaat (ondanks ze 2 zijn snappen ze dit heel goed). Ik leg haar rustig uit van we gaan straks eten en daarna slapen. Ik vertel elke stap. Waarbij ze tijd heeft dit te verwerken. Dit gaat al stukken beter. Vooral niks opleggen dat wakkert het eigen willetje alleen maar meer aan. Ik leg ook dat rustig uit. Van mama wil nu graag dat je even helpt of je brood op eet. Eten gaat hier wel goed, maar ik was zelf vroeger ook een slechter eter. Alleen brood. Probeer het los te laten. Ze voelen heel veel en strijd heeft totaal geen zin. Daar ontwikkel je alleen een groter probleem mee. Zet gewoon dingen neer en geef hem t gevoel dat hij zelf mag kiezen. Bijv paprika, komkommer en tomaatjes. Het is heeeeeel veeeeel geduld hebben. Het is een andere aanpak. Probeer vooral ook niet te haasten met kindjes die dit hebben. Werkt averechts. Neem de tijd ervoor. Want strijd is ook een gedrag van zich niet kunnen uiten, emoties, controlegedrag. Als je kindje een emotieregulatiestoornis is ook uitdagen en strijden een vorm van emoties uitten

Klinkt inderdaad allemaal heel erg zwaar en je moet veel geduld hebben. Heb je ook iets van begeleiding of hulp? Ik merk dat ik het soms gewoon echt heel veel vind. Ik werk 4 dagen maar merk dat ik het heel lastig vind dat ik er soms niet meer voor mijn zoontje kan zijn. Ondanks dat hij het erg leuk heeft op de opvang en bij opa en oma.

Nee ik heb hier zelf wel training voor gehad om met mn eigen emoties om te kunnen gaan. Vooral het erkennen geeft een hoop rust. Ik ben alleenstaande mama en werk ook 32 uur en de regelmaat is erg belangrijk. Dagritmes zorgt voor rust bij haar en mij. Door op vaste tijden dingen te herhalen worden dingen ook een gewoonte en is iets vragen niet vaak nodig. Ze weet wat er komen gaat. Ontbijtritueel, bed en badritueel etc. Herhalen van dezelfde stappen in dezelfde volgorde. En raak vooral niet in paniek als je een overstuur kindje weghaalt bij de speeltuin of van een verjaardag mee naar huis. Zij gaat er anders mee om dus vraagt van mij ook een andere houding dan misschien andere ouders. Oogcontact maken, rustig uitleggen dat ze nog even kan spelen en we dan naar huis gaan. Vaak koppel ik het met iets wat we erna gaan doen. Bijv ga nog maar even van de glijbaan dan gaan we zo naar huis. Dan gaan we eten. Wil je mama dan helpen? En afscheid nemen van een situatie. Ik zeg dan kijk alle kindjes gaan zo ook naar huis. Doe maar zwaaien. En dan gaat ze dus zwaaien. Ook naar de hondjes als we naar bed gaan, of naar visite die weggaat, of de kindjes op t kdv of in de speeltuin. Dit werkt voor ons heel goed. En als het eventjes iets minder gaat nou dan is dat maar zo denk ik dan. Niet alle momenten en/of dagen kunnen even goed zijn. En een kind heeft emoties nodig om zich te kunnen uiten. Soms hoeven we niet meteen alles op te lossen. En hoe extreem sommige buien ook zijn. Probeer ervoor ze te zijn en als ze dat voelen is het hier redelijk snel over.

Super knap hoe je dat allemaal doet! Alleen maar respect voor! Dankjewel voor het delen van je verhaal en tips.