Ons zoontje is pas 2 geworden en ineens zo veranderd in zijn gedrag. Hij heeft ineens meerdere malen per dag driftbuien en het is op zo een moment moeilijk om tot hem door te dringen. Ik probeer eigenlijk altijd rustig te blijven en hem uit te leggen waarom we zijn tanden moeten poetsen, waarom hij een schone luier aan moet of waarom hij mij op straat een hand moet geven maar hij luistert helemaal niet en word steeds driftiger op zo een moment en zet zich dan ook fysiek tegen mij af (worstelen, schoppen, loswurmen, wegrennen etc.) Waardoor ik uiteindelijk mijn stem wel moet verheffen, het gedrag stopt dan wel maar het eindigt dan in een hysterische huil/krijsbui, waarna hij weer rustig word. Ik vind het zeer vermoeiend en ook triest voor hem dat ik boos moet worden en hij uiteindelijk zo een meltdown krijgt. Herkennen anderen dit en hoe gaan jullie hiermee om? Uitleggen werkt niet want hij luistert echt niet op zo een moment en wil zijn zin door drijven, meerdere keuzes aanbieden werkt niet want hij zegt op beide keuzes altijd nee, als ik hem op zo een moment met rust laat is het goed maar ik wil hem niet aanleren dat er toegegeven word aan zijn driftbuien en sommige dingen moeten nou eenmaal gewoon.. (aankleden, schone luier, tanden poetsen).