Ik heb zo’n schuldgevoel en voelt echt alsof ik gefaald heb….
Ik zit al sinds vorige week woensdag op de bank met mijn dochter ze heeft namelijk de buikgriep flink te pakken heeel veel overgeven en diaree.
Nu ging het mentaal goed met mij tot gister… gister begon ik mezelf ook niet lekker te voelen en mijn meisje schreeuwde het uit van de pijn. Ik mocht niks bij haar doen en ik moest maar aanzien hoe erg ze aan het struggle was 😢 Ik barste in tranen uit want wou haar zo graag helpen.
Nu ben ik er ook de halve nacht af geweest omdat ik ook besmet ben en was erg misselijk.
De halve dag weer huilen.. gelukkig geen diaree of overgeven maar ze heeft ergens last van (buikje of misschien tanden). Ik woon bij mn ouders en mn broer zei toen ze zo aan het krijsen was “kan ze alsjeblieft naar boven” Toen heb ik haar heel overstuur opgepakt, sloeg met de deur… en jawel haar hoofdje kwam tegen de muur doordat ik te haastig was… Ik heb lopen janken! Ik voel me zo zwak en heb het gevoel dat ik zo in het slachtofferrol kruip. Maar ik vind het zo lastig allemaal. het zit me tot boven de oren.
Wou het even kwijt, en ben benieuwd of jullie ook wel eens uit je slof zijn gesprongen zonder dat het terecht was. ❤️