Mijn partner liegt

Hoelang zijn jullie samen? En hoe is jullie relatie verder? Want blijkbaar is hij bang dat je er dan iets van vindt? Of hem mogelijk iets verbiedt? (Aanname hoor) want waarom zou je anders niet gewoon eerlijk zijn dat je op vrijdagavond met een vriend wat gaat (of wellicht flink) drinken? Ik probeer beetje de situatie te begrijpen behalve wat je nu verteld zeg maar. Want er moet toch wel meer spelen? Anders lieg je niet over zoiets, dan moet er toch iets anders zijn (waar je als partners aan moet werken als je het mij vraagt) Terugkomend op je vraag: ik zou in mijn relatie heel raar vinden als mn vriend erover zou liegen. Stel ik ben nachtje van huis (wij wonen gewoon samen) en hij zegt dat ie gaat slapen maar gaat dan drinken met een vriend. Zou twijfelen of het een vriend was (maar zijn dochter heeft het bevestigt dus dat klopt in jouw geval) Ik zou niet moeilijk doen over die ene leugen maar wel de oorzaak van de leugen, waarom kan hij mij zoiets simpels en kleins niet vertellen? Dit zou ik wel willen bespreken en uitpraten. En samen aan werken. Want als je me zoiets kleins al niet kan vertellen wat als het wat groters is? Zeker in jullie geval dat je uit elkaar woont is vertrouwen belangrijk want laten we wel wezen, je kan meer je gang aan zonder dat de ander het weet. Omdat je niet samenwoont.

Oh aanvullend: als hij met ons kind alleen thuis is zou ik het wel belangrijk vinden dat hij niet laveloos is en nog een verstandige ouder is. Hij is namelijk de enige op dat moment die voor ons kind zorgt en ik ga er dan wel vanuit dat ie ochtends ook een man is en voor ons kind zorgt zoals hij doet.

Als je verborgen moet/wil houden dat je met een vriend een paar of een beetje meer biertjes gaat drinken, dan is er volgens mij iets mis met je relatie.

er is ook zeker iets mis met onze relatie. we hebben samen gewoond maar werken nu asn de relatie maar dan wel via latten. ik heb het nirt zo met die vriend omdat hij het niet bij drank laat als je snapt wat ik bedoel. Hij was bang dat ik gelijk zou denken dat hij foute dingen ging doen (wat hij in het verleden deed) Hij wou niet dat ik vooroordelen zal hebben omdat ik in het verleden een hele drama maakte als deze jongen langs kwam

Ik heb overens niks tegen zijn vrienden behalve tegen deze

Zoals het klinkt heeft hij ergens een reden om je niet te willen vertellen en jij een reden om achterdochtig te zijn. Ik weet niet hoever die vriend en hij gingen in het verleden en of jouw 'drama maken' vroeger terecht was. Maar ik denk niet dat je op basis van je huidige verhaal een goed advies kunt krijgen want er zitten los van deze leugen meerdere dingen mis in je relatie en je werkt er nu aan zeg je. Zijn jullie in relatietherapie? Op welke manier werk je eraan? Ik zou in ieder geval, als je doel is om bij elkaar te blijven, in gesprek gaan met elkaar.

We werken er aan door goed met elkaar te praten en we oefenen echt met communicatie. We zaten beiden in een lastige situatie in het begin waardoor er heel veel stress was thuis. Tijdelijk latten leek ons het beste. Grootste probleem bij ons is communicatie. De drama die ik maakte vind ik terecht want elke keer wanneer die vriend was geweest lag meneer de hele dag op bed.

Als buitenstaander kan ik lastig zeggen of ik die leugen terecht vind. Voorop gesteld hoor je idd niet te liegen maar ieder mens liegt. Soms lieg je omdat je weet dat een ander op een bepaalde manier gaat reageren die je niet aanstaat of waar je geen zin in heb. Verstandig, nee, begrijpelijk ja. Je hebt vrouwen die veel te controlerend en bepalend zijn in het hoe en wat van hun man en dan gaan mannen dingen verzwijgen. Of dat voor jou geldt weet ik niet. Even heel puur zuiver voor jezelf om na te denken en wees eerlijk tegen je zelf, dat hoef je hier niet te delen, waarom ben je vanochtend langs gegaan? Om hem te zien of om hem te controleren? Is het het laatste, dan snap ik dat je vriend liegt. Je zult dan echt wat aan jezelf moeten doen. Natuurlijk is er van alles gebeurt in je relatie en heb je daar last van (ik heb dat ook met sommige dingen) maar als je verder wilt met elkaar zal je vertrouwen moeten geven en dan ook echt. Niet zeggen dat je het geeft en vervolgens excuses verzinnen om toch te controleren. Vertrouwen gaat te paard en komt te voet. De meeste mannen reageren goed om ruimte voelen bij hun partner. De meeste mannen zijn meegaander als ze ruimte voelen dingen op hun manier te kunnen doen zonder direct weer daar een verwijt of oordeel over te krijgen van hun partner (vrouwen trouwens ook). Ik zeg niet dat jij dat doet. Ik ken jullie niet. Ik geef het je mee zodat je voor jezelf kunt kijken of je hier wat aan hebt. Wees wel eerlijk tegen jezelf.

dankjewel voor je opmerkingen! Klopt in het begin van de relatie wanneer we gingen samen wonen was ik heeeel bepalend en dat is ook iets waar ik mezelf bewust van ben en ik geef hem daarom nu echt zijn ruimte wat natuurlijk hoort. Daarom begrijp ik ergens wel waarom hij loog maar toch komt het hard aan. Ik ben langs gegaan omdat we dat hadden afgesproken hoor stond niet zomaar voor zijn deur… begrijp dat het uit mijn bericht wel een beetje zo over komt😂😅 We hebben gister avond nog een goed gesprek gehad waarin ik heb aangeven dat hij echt wel kan gaan zitten met een vriend maar dat hij het de volgende keer wel mag laten weten.

Wat mooi dat je in deze situatie ook kritisch naar jezelf durft te kijken. Uiteindelijk kun je alleen je eigen gedrag veranderen en vaak draaien de radartjes die aan jou verbonden zijn (je partner dus) als vanzelf mee. Aanvullend op wat er al gezegd is, misschien kunnen jullie bedenken of het latten (wat afstand dus?) alleen voldoende is om jullie bestaande patronen te doorbreken, of dat hier meer voor nodig is. Een signaal zou kunnen zijn dat er meer van dit soort voorbeelden zijn waarin je allebei op de oude, niet-helpende manier reageert. Een relatietherapeut of andere onafhankelijke derde zou jullie bijv kunnen helpen, mocht je hiervoor openstaan. Sorry trouwens voor het ongevraagde advies 🙈 doe er vooral mee wat je wel of niet wilt..

nee echt heel fijn dat je dit zegt bedankt! Probleem alleen is dat therapie heel duur is en we zitten beiden niet heel breed 😅 We willen het wel heel graag want we houden teveel van elkaar om er zo 1,2,3 mee te stoppen. We willen beiden vechten voor onze relatie maar dat is wel pittig. Mijn vriend heeft autisme en dit uit zich vooral in het niet goed communiceren + zwart wit denken. Niet arrogant bedoeld maar ik weet van mezelf dat ik goed kan communiceren en goed in oplossingen kan denken. Als ik ergens over wil praten krijg ik vaak een aanval terug en dat is gewoon wat ik niet wil… daarom laat ik sommige dingen maar en gaat er veel tijd over heen… moet eigelijk niet maar ik weet niet hoe ik hem goed kan bereiken.

Ooow ik heb je berichtje helemaal over het hoofd gezien. Hoe gaat het nu? 🥰 Ja enorm balen dat therapie niet vergoed wordt he! Is het misschien mogelijk met een behandelaar van zijn autisme als hij die heeft? Die zou sowieso een mooie brug kunnen slaan tussen jouw wensen om dingen uit te praten en hoe zijn brein bepaalde dingen oppakt 🙏 wat zal het extra lastig zijn met zijn ASS om als (nieuwe) ouders aan je relatie te werken. Of misschien is er een ingang vanuit jeugdzorg? Met als insteek dat jullie aan het gezamenlijk ouderschap willen werken bijvoorbeeld? Dat wordt vanuit de gemeente geregeld. Zijn volgens mij wel vaak lange wachtlijsten.