Moeite met het huishouden, structuur aanbrengen en orde houden

Heel erg herkenbaar, hier gaat het huishouden heel erg met ups en downs.. hoe meer rust ik in mijn koppie heb, hoe beter het lukt om het huishouden te doen.. dus ik heb prioriteit gegeven aan m’n koppie, ik focus me vooral daarop en heb (met ontiegelijk veel moeite) het huishouden gelaten voor wat het is. En nee het werd geen zwijnenstal want de dagelijkse kleine opruim rondjes doe je toch wel op een soort automatische piloot. En hoe meer ik mij focus op mezelf en zorg dat ik me wat beter voel, hoe netter het huis vanzelf word. Misschien heb je hier helemaal niks aan hahaha want ik heb geen idee wat ik doe 😂 Maar hoe beter ik me voel hoe netter het huis op de een of andere manier is zonder dat ik me op het huishouden focus of me er echt bewust mee bezig hou 🤷🏼‍♀️

Ik herken het niet, maar ik wil je wel zeggen hoe knap ik het van je vind dit zo te zeggen! Niemand is perfect. Iedereen heeft iets waar die niet goed in is. Belangrijk is dat je dat in ziet en erkend. Dan komt de volgende stap. Wat zijn haalbare stappen/doelen voor jou? Zou je man of je moeder jou hiermee kunnen helpen? Met hapbare doelen bedenken? Je kunt het uiteraard ook zelf proberen, als dat de voorkeur heeft. Denk dan echt klein. Een doel van: dinsdag ga ik de gehele keuken opruimen en poetsen is echt te groot. Ga voor: dinsdag ga ik de magnetron schoonmaken. Alleen dat. Misschien kan je man ook dingen op zijn bord nemen. Ligt er natuurlijk aan hoe jullie werk verdeling is en jullie afspraken onderling hierover, maar hij zou bijvoorbeeld kunnen zorgen dat elke week de wc’s schoonmaakt en/of dat hij de weekboodschappen voor zijn rekening neemt. Je kunt, wanneer dit allemaal haalbaar is, de doelen iets uitbreiden. Maar let er op dat het echt haalbaar voor JOU blijft. Niet denken aan wat anderen doen, die komen niet jouw huis poetsen, jij moet het doen (en je partner). Laatste stap(en de belangrijkste): wees trots op jezelf wat je hebt gedaan! Tips: zet leuke muziek op wanneer je aan de klus start. Probeer het leuk te maken voor jezelf. Ik ben arbeidsongeschikt sinds kort en ben alle dagen thuis. Mijn man werkt fulltime, dus mijn man helpt af en toe met dingen. Hij kookt in ieder geval in het weekend. Financieel hebben we geluk dat we een schoonmaakster kunnen veroorloven, want helaas heb ik geen energie meer voor de grote klussen zoals keukens en badkamers. Als allerlaatste en dan houd ik mijn muil, want dit is een verlate lang verhaal geworden 😅 Je kunt het wel! En jij gaat het aan jezelf maar eens bewijzen en aan niemand anders ❤️😘

Heey! Vervelend is dat he dat je het niet op orde krijg.. want een opgeruimd huis zorgt er (bij mij dan sws😉) wel voor een opgeruimd koppie. Wat voor mij werkt om meer rust te krijgen in mijn hoofd, is door in mijn notitie op m'n telefoon een lijstje te maken met wat ik dagelijks moet doen zodat ik een beter overzicht heb in mijn week. Dus ik zet er eerst in of ik bijv moet werken en andere afspraken. En dan zet ik per dag wanneer ik er de tijd voor heb een huishoudelijk klusje bij. De belangrijke huishoudelijke dingen zet ik er dan in. En sws savonds na het avondeten en als de kleine op bed ligt ga ik even doort hele huis heen om de rommeltjes op te ruimen en ik zorg altijd in de avond dat mijn keuken ook weer netjes is. Zo sta je sochtends al rustiger op als dat netjes is. En dat uitstellen heb ik ook al snel last van hoor maar als je eenmaal begint dan lukt het! Ik zet vaak een podcast ondertussen op anders vind ik het zo saai! Hopelijk heb je hier wat aan..

Dankjulliewel voor de lieve reacties ☺️

Heel herkenbaar! Het voelt voor mij ook als falen vooral tegenover mijn moeder. Mijn moeder helpt mij af en toe met de was omdat ik het niet bij kan houden. Vind het super lief maar tegelijk ook moeilijk omdat zij dit altijd wel alleen heeft gedaan met 4 kids en ik al hulp nodig heb met 2 kids. Maar aan de andere kant, ik werk en studeer ook nog en zij toen niet. Ik merk dat ik alle uurtjes die ik heb besteed aan de kids en daarna aan mijn studie. Het huishouden blijft daardoor meer liggen. Voor de grote poetsbeurten heb ik een huishoudelijke hulp ingeschakeld. Ben daar super blij mee, ja het kost geld maar het geeft mij een fijn gevoel dat het toch schoon is. De rest heb ik verdeeld over de week vooral qua was in agenda gezet. Zodat het iedere dag iets is en niet super veel. Dit werkt voor mij goed. Hetzelfde geld voor opruimen iedere dag een beetje. Kleine doelen stellen. Probeer je er niet druk om te maken, hoe moeilijk dat ook is. En misschien dat je net als mij met je partner in gesprek kan gaan zodat jullie samen kunnen kijken hoe jullie dit het beste kunnen verdelen/ doen in een week.

Het klinkt alsof je eerst eens goed voor jezelf moet gaan zorgen. Ik lees tussen de regels door een enorme berg stress. Maar misschien hoef je het niet allemaal alleen te doen. Niemand kan toch verwachten dat je naast je baan en zorg voor je kind ook nog het hele huishouden in je eentje doet? Helemaal als dat al nooit echt je ding is geweest. Kun je je man vragen om te helpen en de taken duidelijk verdelen? Of vragen of je moeder je vaker wil helpen? Misschien kunnen jullie af en toe samen even het huis doorwerken? Of kan ze je leren hoe je het stap voor stap kan doen, zodat het niet zo'n enorme berg is? Als je er budget voor hebt, zou je ook een schoonmaker kunnen inhuren. Het is okee om toe te geven dat je hiermee worstelt en om hulp te vragen. Hoe zou je zelf reageren als je eigen kind je vertelt dat hij zich tegenover jou schaamt en zich wil bewijzen? Zou je over hem oordelen/boos worden/kleineren/uitlachen?? Of zou je hem knuffelen, vertellen dat hij goed is zoals hij is, dat je onvoorwaardelijk van hem houdt en hem helpen met waarmee hij worstelt? En hoe zou jouw moeder reageren als je haar dit vertelt?