Niet luisteren naar nee

Ik lees graag even mee, lijkt wel alsof je mijn zoontje omschrijft 🙈 Hij doet dit ook echt alleen bij mij, als papa thuis is is dit veel minder erg

Hier gaat het PRECIES zo! Ik volg mee naar de gouden tip.

Haha, misschien hoort het dan bij deze fase. Wat ook echt gek is, vanmorgen had ik iemand op visite en we waren gezellig aan het kletsen. En dan speelt hij dus wel de hele ochtend met z'n speelgoed!! Alsof hij de gezelligheid mist als er geen andere mensen/kindjes zijn. Ik probeer wel af en toe boekjes te lezen en speel regelmatig even mee met z'n speelgoed. Maar moet ook gewoon af en toe een wasje vouwen/wat dingen voor m'n werk doen achter de laptop enz. (Nu zit hij meestal binnen no time op het toetsenbord, dus dat gaat niet werken) 🤣

Hier precies zo!

Op deze leeftijd gaan ze grenzen opzoeken en een kindje heeft heel lang dezelfde uitleg nodig. Je kunt je proberen te verplaatsen in je kindje, letterlijk alles is nieuw voor ze, ze weten niet wat hoort en als ze het wel weten, gaan ze onderzoeken wat er gebeurd als ie iets anders doet. Herken deze fase ook heel erg bij mijn zoontje.

Ja echt super herkenbaar! Hier doen we samen alle huishoudelijke taken, omdat ik er anders niet aan toe kom😂 duurt dan wel 10x zo lang maarja beter dan helemaal niet hahaha. Het is ook als ik met ons zoontje samen speel, een boekje lees, of zelfs tv kijk met hem. (Iets wat we niet vaak doen want ben echt anti tv) maar zelfs dan kan hij niet 5 minuten rustig bij me op de bank zitten. Klimt dan over me heen, gaat alle kanten op😂 behalve als papa tv kijkt met hem, dan kan hij gerust een half uur lief blijven liggen😂

Ooh, hier ook echt niet te doen....🙄 Telkens op de salontafel staan, de tv van het kastje proberen te trekken, vaasjes pakken, via de eetstoelen op de eettafel proberen te komen, dingen in de wc gooien.. echt DRAMA! oh, en bijten 😤😤😤 ben bond en blauw, lijk wel mishandeld, maar t is gewoon van m'n eigen kind...

Ooohhh zoooo herkenbaaarrr🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️ hoop dat het een fase is, wat ook snel voorbij is..

Precies wat ik ook wilde zeggen. Ze zoeken grenzen en moeten de betekenis van "nee" en "dat mag niet" nog leren, het is nieuw voor ze. En dan boos worden omdat je ineens hun vrije wereld begrenst. Net als met alles leren ze door veel herhalen en nadoen. Ooit komt het goed!

Mijn dochter haar eerste woordje was nee. En dan hard nee schudden met haar hoofd 😅 En ik zeg dan nee en haar naam erachteraan en als ze dan bijv de afstandsbediening heeft en dan geeft ze hem terug en zegt ze nee nee en schud ze met haar hoofd van dit mag niet. Misschien iets harder en wat bozer nee zeggen? Onderscheid maken dat ze echt merken dat nee niet positief is? Ik zeg dan ook wel eens dit vind mama niet leuk, maar dan kijkt ze me aan zo van nu ben ik kwijt met wat je zegt 😂 Kort en krachtig nee zeggen en wegpakken wat ze hebben of je hand ophouden dat ze het aan jou geven dat werkt hier.

Bij ons werkte dit ook wel, tot aan de afgelopen dagen. Sinds kort als ik nee zeg en me hand uitsteek en sta te wachten tot ze het komt geven, rent ze weg met een bigsmile op haar gezicht.

Oeps 🫢 ja ik denk dat we allemaal in die fase gaan komen straks. Valt niet altijd mee als ze in de uitprobeer fase komen hoe ver ze kunnen gaan met grenzen opzoeken bij je om ook consistent te blijven.

We kennen eigenlijk geen woord nee in thuis. Bijna alles is ja en als ze iets doet wat onveilig is zeg ik geef aan mama of wil je die afstandsbediening terug op tafel leggen…. Dank je wel, wat goed van je, zullen we samen gaan … doen, kijken. Ik biedt veel oplossingen aan. En ja soms is het schreeuwen maar daar reageer ik erg koud op en zeg ik, ik snap dat je verdrietig wordt, je had graag mee willen spelen, een vaas is voor bloemen, jij mag met je autootje spelen. En soms erg verbaasd reageren als niks meer werkt. Ik moet zeggen dat dit bij ons goed werkt want als ik woord NEE gebruik dat gaat ze het juist doen en vind ze leuk. Ik had gelezen dat kinderen geen nee begrijpen. Dus als je zegt “dit mag je niet” ze horen “dit mag je” En als iets gevaarlijks is dan zeggen we, dit doet pijn, pas op, au au, kijk uit. Dat weet ze dat ze moet opletten. We laten ons kind ook veel foutjes maken en beetje vallen en opstaan (binnen grenzen van veiligheid) Want ja, leren is wel met vallen en opstaan. En we willen haar creativiteit en ontdekkingslust niet beperken. Succes met opvoeden, blijft meest uitdagende iets…. ;)

Zou het helpen als je haar uitdaagt en vraagt jou spelenderwijs te helpen met de taken die je op dat moment doet? Mits dat veilig kan natuurlijk. Denk aan; was in de wasmachine gooien, op het knopje drukken, bordje in de vaatwasser zetten, papier weggooien, plantjes water geven etc. Belangrijk om dit echt samen te doen en haar mini-taakjes te geven, maar dit absoluut niet op te dringen. Misschien is ze toe aan wat uitdaging en wilt ze ook graag je aandacht en vind ze het maar wat interessant dat ze af en toe een beetje mag meehelpen? En tegelijkertijd is dit ook heel gezond en zoals gezegd een fase die erbij hoort. Het vraagt alleen wat extra geduld van ons als ouders ;)