Papa is altijd grappig

Hoi lieve mama's Ik zit ergens mee wat ik toch even in de groep wil gooien. Het is iets wat mij als mama van een prachtig kind van ondertussen al weer bijna 8 maandjes oud ontzettend onzeker maakt. Het is namelijk zo dat het lijkt dat papa veel grappiger, leuker en interessanter is. Wanneer papa thuis is is het altijd lachen en gek doen, terwijl er naar mij toe soms met pijn en moeite een lachje komt. Voelt soms frustrerend en het kan me ook enorm verdrietig maken omdat ik dan het gevoel heb dat ik iets verkeerd doe? Feit is wel dat ik hem in een verdtietige bui wel makkelijker en sneller stil krijg dan papa. Is dit herkenbaar voor jullie? Hoor het heel graag, hoop dat mijn onzekerheid hierover dan wat minder wordt. Lieve groetjes! P.s. ik weet dat het een fase kan zijn (ouder voorkeur).