Postpartum depressie

Vanochtend ben ik wakker geworden en bedenk ik mij dat ik misschien wel ppd heb. Ik voel mij de laatste dagen zo anders moe en gewoon geen zin in letterlijk niks. Het huishouden en koken doe ik maar gewoon omdat het moet. Heb ook helemaal geen zin en kracht meer om leuke dingen te gaan doen met mijn dochter. Normaal denk ik  de avond van te voren al wat voor leuke activiteiten ik met haar kan doen de volgende dag en nu heb ik geen eens energie  en zin om haar hapjes te geven ( bv nog wel). Ik dacht eerst dit komt vast door de gebroken nachten. Mevrouwtje wordt snachts om de uur wakker omdat ze bij mij wilt liggen en dan ook op de borst. Als ze naast mij in bed ligt wordt ze ook nog vaak wakker omdat ze persé op de borst wilt slapen, hierdoor kan ik niet slapen. Ik merk ook dat ik de laatste tijd heel emotioneel ben. Ik voel me ook zo leeg in mijn hoofd verward en vergeetachtig. Dit kan allemaal natuurlijk ook komen doordat mijn leven zo erg is veranderd is na de bevalling. Behalve het hebben van een kleine ben ik ook verhuist naar een stad waar ik niemand en niks ken.  Ik ben ook echt super erg aangekomen(35kilo) sinds de zwangerbevalling bleef ik maar aankomen.  En gaan sporten lukt niet elke keer. Ook loopt het niet meer zo lekker tussen mij en mijn partner, wij hebben ruzie gehad en elkaar nu al een week niet gezien en gesproken. Ik bedenk elke keer redenen waarom ik mij misschien zo voel, maar het komt toch een beetje neer op postpartum depressie.  Of kan het toch door al die veranderingen en opeens weer zoveel gebroken nachten komen?