Schoonmoeder | lastige situaties

hier helaas ook zo een schoonmoeder die alles maar beter weet.. sterker nog woon nog eens met haar in 1 huis... 😩 onze kleine wordt gewoon letterlijk en figuurlijk uit mijn handen getrokken zodra ik beneden kom. zelfs als ze snachts huilt komt ze onze kamer in stormen.. Ben er zo klaar mee.. mijn man ziet het niet in en zodra ik erover begin dan komen er alleen maar ruzies 🙄. Ook als de kleine slaapt probeer ik altijd mee te slapen. dit geef ik ook gewoon aan dat ik ga slapen en met rust gelaten wil worden, komt ze alsnog me kamer in en kijken hoe de kleine slaapt en blijft gewoon een tijdje staan? Ik heb echt een slot nodig op me kamer 😩

Oh dit herken ik ook zo🙄 En als ze mijn zoontje vast heeft blijft ze ook hard tegen hem praten & houd ze hem in allerlei houdingen terwijl hij slaapt. Alsof ze niet snapt dat babys moeten slapen😅 als ik oppas nodig heb breng ik hem veel liever naar mn ma dan schoonma😝maarja kan ik ook niet maken

Ooh wat herken ik dit, zo ongeveer alles hiervan doet mijn schoonmoeder ook.. om eraan toe te voegen: - ze heeft al een aantal keer tegen mijn kleine gezegd kom maar bij mama terwijl zij hem dan oppakte - als ze een dag niet is geweest krijg ik een app hoe is het met de kleine man? Ff fototje sturen voor oma + hele uitleg wat we allemaal hebben gedaan voor haar gemoedstoestand - als hij krampjes heeft en daarbij huilt pakt ze hem nog net niet uit mn armen of ik krijg hem gewoon niet terug van haar Ik heb haar vorige week gezegd op een niet al te vriendelijke toon dat ik zijn moeder ben en zij oma is, het vertroetelen is helemaal oké maar als ik zeg genoeg is het genoeg en laat je hem. Ook zij heeft straks 1 vaste oppasdag wat ze dan met hem doet moet ze zelf weten zolang ze zich maar aan mijn regels houd anders gaat ie gewoon een dag extra naar de opvang. Schrok ze van maar sinds dien is het wel wat rustiger en hebben wij meer tijd met z’n 3tjes

Zou gewoon niet laten oppassen heel simpel niet luisteren is voelen ik laat me schoonmoeder ook niet oppassen . Als zo doet komt ze er wel achter als de kleinkind niet komt moet je ook zeggen van hallo wie denk dat je bent ik ben de moeder en als me kind meeneem doe ik dat . Lekker mee op vakantie nemen 💪💪 dit was goeie voor mij geweest 🤣🤣

Je hebt bij de bouwmarkt van die schuifjes voor op de deur. Worden volgens mij voor voorraadkasten ed gebruikt. Die eentje aan de binnenkant er op en klaar!!

Geen tips voor je helaas. Hier het tegenovergestelde mijn schoonmoeder heeft onze dochter pas een keer gezien, ze is nu 3 maanden.

Klinkt als erg blije oma's die de grens niet helemaal weten. Die van mij was ook zo. Stond al een box en een babykamer is huis (nog wel in de garage) een jaar of anderhalf voordat we überhaupt de keuze hadden gemaakt om te stoppen met anticonceptie. (Wat we ook niemand hebben verteld toen) Daarna in de kraamweek gezeur gehad over geboortekaartjes. Wij hebben er 25 ofzo verstuurd, maar zij had nog een lijst met 15 adressen die we ook echt een kaartje moesten sturen, want dat hoort en die mensen zijn zo betrokken. 12 mensen kende ik niet eens en mijn man van een keer te hebben gezien. Ook als ze op bezoek kwam wil ze hem gelijk hebben, was borstvoeding aan het geven, nogal lastig dus. Was ze op haar teentjes getrapt. Toen heel duidelijk geweest dat wij zelf keuzes maken en dat zij hierin ons moet volgen. Ook eerste kleinkind voor haar, en echt haar trots. Deelt het met iedereen, nog net niet op Facebook, maar verder, iedereen die ze tegen komt hoort het allemaal. Wanneer we bij cb zijn geweest, wanneer ik bij gynaecoloog was geweest voor nacontrole van de keizersnede. Maar, ben een keer goed duidelijk, misschien dan iets minder vriendelijk. Hier heeft het geholpen.

Ik zou als tip geven dat je je moedergevoel niet mag negeren als je het niet aangenaam vind om je kleine naar je schoonma te brengen. Dan breng je je kleine gewoon niet. Vind het nogal makkelijk om je een schuldgevoel te geven en alles te kopen om daar te zijn. Je buurman kan zo ook een babyuitzet kopen om zo aan je baby te geraken. Even door de zure appel bijten en er komaf mee maken. Je hebt niet in de hand wat voor reactie zij zal geven en ben je niet verantwoordelijk voor maar het waait dan echt wel over. Laten aanslepen maakt dit enkel erger.

Ben bijna "blij" te lezen dat ik niet de enigste ben met deze problemen.. Zodra we zwanger waren had mijn schoonmoeder als eerste alles in huis voor de kleine, als eerste een box, een kinderkamer een buggy noem maar op. Het is voor ons de eerste dus hadden het leuk gevonden als we zelf als eerste wat dingen hadden kunnen kopen. Daarna heeft ze weken gezeurd of ze aub bij de bevalling mocht zijn, zogenaamd om mijn man te ondersteunen maar het was gewoon om haar kleinkind als eerste te kunnen zien. Hier ben ik natuurlijk niet mee akkoord gegaan.. we wilde deze bevalling samen doen. Toen hij er eenmaal was stond ze iedere dag op de stoep.. misschien goed bedoelde adviezen maar ik voel mijzelf er niet goed bij. Als ze niet langs kon of mocht komen was het wel een appje en wilde ze foto's omdat ze bang was dat ze straks haar kleinkind niet meer zou herkennen 🤣🙈 na 2 dagen.. Hier gaat ze straks 1 dag per week oppassen maar hier voel ik mij niet goed bij. Moeilijk want kan haar niet aan de kant zetten als oma.

Door dit heb ik dus ruzie gekregen met mijn schoonouders 😂 Was er zooo klaar mee dat ze alles maar bepaalde als ons zoontje bij hun was ze deed ook of dat het haar eigen kind is, complete babykamer/uitzet incl. De kleding, doen wat ze zelf wil en niet luisteren naar ons. Laten huilen!? Terwijl ik dat absoluut niet wil, ik was er zo klaar mee dat ik heb mijn mond open getrokken of je volgt onze regels of je past niet meer op... Het laatste is het dus geworden... Heel jammer voor ons zoontje maar voor hun eigen schuld.

Ik moest hier twee jaar geleden ook best wel aan wennen bij mijn dochter die nu 2 is. Mijn schoonmoeder kwam ongevraagd op visite, na een heel kort nachtje terwijl ik aan het stoeien was met borstvoeding geven. Toen haar weggestuurd. Maar inmiddels heb ik ervaren dat het voor ons super bijzonder is mama te worden, maar dat het voor hun ook speciaal is, oma worden. Een nieuwe rol, een nieuwe energie. Mijn schoonmoeder is helemaal op geleefd door haar eerste kleindochter. Ze heeft een nieuw doel. Ze geniet intens. Afgelopen corona periode was ik superblij dat mijn dochter daar wel welkom was. Oma zegt altijd ja op mijn oppas vraag. Ik weet dat mijn dochter het super goed heeft bij oma. Ik hoef nooit op de tijd te letten bij het ophalen. En ook zie ik mijn dochter zo genieten. Ze rent lachend in oma's armen. Ik ben nu heel blij dat ze een vaste dag bij oma welkom is en soms zelfs meer, helemaal nu met een tweede er bij. Mijn band is ook enorm gegroeid met mijn schoonmoeder, eigenlijk dankzij mijn dochter. Blijf met elkaar in gesprek. Bij mij hielp het om te vragen hoe zij dingen deed toen ze net moeder was

Ik moet ook nog steeds wennen aan het idee dat mijn schoonmoeder gaat oppassen. Maar het zal nodig zijn als ik ga werken. Schoonmama heeft ook letterlijk alles (behalve kleding gelukkig) in huis voor mijn dochter en haar kleinzoon (ons neefje is nu 7 maanden, dochter 2 maanden) en nu al een duo wagen gekocht op MP. Dat ik denk ik moet eerst nog maar zien dat het goed gaat die twee kleintjes tegelijk daar, want neefje is een druk beweeglijk kindje en mijn meisje absoluut niet, maar oké. Leren loslaten. Aan de andere kant luistert zij gelukkig wel als schoonzus en ik bepaalde ideeën over opvoeding en de regels hebben. Dus het is meer gevoelsmatig dat ik haar liever niet wegbreng (ook niet per se naar mijn moeder hoor alhoewel het zou schelen dat ze alleen is daar) dan dat het echt niet goed zou zijn voor haar. Ik zie wel echt dat ze zich probeert in te houden niet zelf te vragen wanneer ze mag oppassen 😂 maar he ze denkt wel mee

blijven die goed zitten?

kreeg je hierdoor geen gedoe met je partner of was hij het met je eens?

Ja gehad maar hij snapt het nu, ik had alles op tafel gegooid waar ik mee zat sommige dingen pas ik me nu bij aan en andere dingen was hij het mee eens. Hij ziet nu zelf ook in dat dit te is voor als je oma bent. Hij heeft er nog met hun overgepraat maar zelfs naar hun eigen zoon luisteren ze niet.

Sluit mij hierbij aan. Tuurlijk zijn wij als vader en moeder de opvoeder en wil ik ook dat in grote lijnen onze ouders zich daar aan houden. Maar ik zie niet in waarom het een probleem is dat de opa’s en oma’s ook een babykamer hebben ingericht voor de oppasdag , of een extra setje kleertjes hebben gekocht. Het is toch ook iets moois voor ze… Sommige verhalen die ik hier lees gaan zeker te ver, maar spreek het dan vooral uit. Denk dat je daar verder mee komt dan je blijven ergeren. Misschien zijn sommige dingen ook onbewust… Ik herken me hier iig niet in en heb zowel met mijn moeder als schoonmoeder een goede band en weet zeker dat ze goed zijn voor mijn zoontje.

Ohhh ik heb ook precies hetzelfde, maar echt met alles ik schiet al vol in de spanning als ik weet dat we daar heengaan, of als ik weer kraambezoek had of naar iemand toe ging... was iedereen al op de hoogte van mijn bevalling tot in de verste details..... en als ik haar aanspreek is het of een paar dagen later "ik heb t aan mijn bloeddruk nu door jou" of het is "nou en dat is normaal alle vrouwen hebben dat" of... mijn dochter was 2570 bij de geboorte en ik heb me geen moment slecht gevoelt gelijk al fit en deed alles.. nu hoor ik continu "ja maar zon kleintje, dat is een makkie" 😒

Ohja hier ook , onze zoon was 2960 en toen werd er ook gezegd ja maar zo klein dan had ik het ook gekund in zo'n korte tijd en ik heb ook voor een ruggenprik gekozen.. ja dan was het ook een makkie

Ja dat vind ik misschien nog wel t aller heftigste, mijn man vroeg na de bevalling aan de verloskundige "ging t nou zo snel omdat ze zo klein is"? Dus mn verloskundige zei "neee!!! Omdat je vrouw zo stoer en sterk is, xoe jezelf niet onder hoor of ze 2500 of 4200 zijn, t gaat om de schoudertjes die zijn bij de bevalling even breed" dus mijn man zegt ook steeds hallo ze is bevallen hoor.. en ze heeft anderhalve dag weeën weg gewerkt zonder daar iemand mee te storen of doen. Blij dat hij t gelukkig wel voor me opneemt alleen ben ik soms bang dat t op lange termijn als zeuren gaat overkomen

O snap je helemaal!!! Ik zou hierover open zijn: als straks onze kleine vaste dag komt, vinden we het belangrijk dat bepaalde richtlijnen worden gevolgd. Wij zetten de koers uit voor de opvoeding en zouden het zeer waarderen dat deze worden gevolgd. Ook al kan het zijn dat je zelf dingen anders zou doen, zouden we het fijn vinden als ouders dat je ons hierin wil volgen