Slechte band met moeder

Ja ik ook. Altijd al gehad. Mijn moeder is een mix van borderline en narcist. Het komt erop neer dat mijn moeder vroeger en nu jog steeds altijd alleen maar met haar zelf en haar uiterlijk bezig was. Ging vroeger veel vreemd, loog alles bij elkaar en maakte al het geld op. Zij hele dure kleding en super veel en ik en mijn verstandelijk beperkte zus in oude kleding. Ze doet ook altijd heel overdreven. Bij haar altijd het gevoel dat ik de dorpsgek tegen kwam en ik kan haar niet vergeven wat ze allemaal heeft gedaan. Daar is hier boven genoemde nog niks bij. Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik echt last van de gedachten dat zij dan straks onze baby zou vast houden en kusjes zou geven. Ik walgde zo erg van dat idee dat ik ook heb besloten om het contact te verbreken. Hoe leg ik later ook uit aan mijn kind dat ik liever niet wil dat hij naar oma gaat? Terwijl oma zo lief tegen hem doet, want toneel spelen kan ze als de beste.

Hoe hebben jullie dat aangegeven dat jullie geen contact meer willen met jullie moeder? Ik heb dus precies hetzelfde probleem. Mijn moeder is gigantisch narcistisch en kan echt liegen alsnog het niks is. Toneelspelen lijkt ze ook echt voor gemsskt en iedereen vindt haar dus helemaal geweldig. Maar ze geeft mij altijd het gevoel alsof ik gek ben en het aan mij ligt. Als ik haar vertel dat ik het contact wil verbreken gaat ze doen alsof ze niet begrijpt waarom en dat het weer aan mij ligt.. Hoe hebben jullie dit gedaan??

same.. me moeder heeft ook narcistische trekken... ik heb eigenlijk nooit een goede band met mijn moeder gehad. en haar acties tijdens de zwangerschap geven mij zoveel stress dat ik ook recent het contact on hold heb gezet. het is inderdaad niet makkelijk... ik heb een coach waarmee ik dit besproken had wat erg fijn is geweest. me coach gaf aan dat het hartstikke goed is dat ik mijn eigen grenzen aangeef en bewaak.

haar niet de kans geven om te reageren op jouw verzoek. toen ik mijn moeder confronteerde met haar gedrag, ging ze meteen in de aanval. ik heb steeds het gesprek naar me toe getrokken en geeist dat ze me moet laten uitpraten. toen ik klaar was met praten was me moeder zo in shock dat ze zonder reactie het gesprek heeft beeindigd. narcistische mensen doen er alles aan om hun gelijk te halen. maar jij weet wat de waarheid is, je bent niet gek! grenzen aangeven is belangrijk helemaal voor jezelf nu en je kleine!

Ik heb ook helemaal geen band met mijn moeder, de enige reden waarom ik daar af en toe nog kom is omdat ik wel een lieve vader heb. Mijn moeder maakt ook constant nare opmerkingen, zoals toen ik zei dat ik zwanger was, je moet niet denken dat ik ga oppassen. Of toen ze het kamertje zag, twee seconden erin en er weer uit, ja leuk😒. Of als je gewoon aan het praten bent met je vader, dat ze het geluid van de tv heel hard zet waardoor je elkaar niet meer kan verstaan. Maar heel eerlijk het interesseert me echt geen hol wat ze zegt of doet. Heeft wel jaren geduurt voordat ik zover was, maar kan echt zeggen dat ik oprecht geen enkel gevoel voor haar heb en zij geen deel maakt uit mijn leven of die van mijn dochter. Dus ik snap jou en als jouw situatie maar ietsje op de mijne heb je groot gelijk!

Ik heb het via whatsapp gedaan naar aanleiding van een valse beschuldiging vanuit haar op whatsapp. De korte versie: Heb gezegd dat ik de schijn niet meer wil ophouden en dat ik dat later ook niet wil voor mijn kind. Ik kies nu voor mijzelf en mijn kind en verbreek al het contact. Heb haar toen op alles geblokkeerd zodat ze niet kon terug reageren, want zij schiet ook altijd in slachtoffer rol en enorm in verdediging

Oh wauw, wat een hoop dames zeg! En wat geeft het een stress... Hier nog eentje, alleen heb ik echt een schat van een stiefvader, die ik ook zeker als opa zie voor mijn meisje straks en een broertje die nog samen met mijn moeder wonen. Hier door vind ik het lastig om het contact te verbreken... mijn moeder vind de zwangerschap voor al voor de buitenwereld heel erg leuk, in de zwangerschap zelf is ze niet echt geïnteresseerd. Ook belooft ze heel veel dingen zonder het waar te maken. Vroeger toen zij nog kleding voor ons hoorde te kopen, liepen mijn broertje en ik met hoog water broeken en dan kocht zij voor zichzelf de nieuwste en duurste schoenen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik bijna 5 was. Zij heeft mijn vader ook compleet zwart proberen te maken. Wat knap dat je het contact hebt kunnen verbreken! Ik geloof zeker dat het je straks meer rust geeft. Dit zal je kindje uiteindelijk ook merken aan jou! 😊

Jeetje heel vervelend maar snap heel goed wat je bedoeld met het toneelspelen! Hier ook tegen iedereen toneel spelen alleen dan in de zin van het zo draaien zodat iedereen haar zielig gaat vinden.. Ik vind het ook echt een ding in de toekomst heb echt geen zin iedere keer in dat gezeur om niets en alle mooie momenten die ze daarmee verpest...

Snap heel goed dat dit lastig is.. Ook ik krijg iedere keer naar mijn hoofd dat het aan mij ligt en dat ze alleen een goede band wilt en alles mist. Maar voor mij is klaar ook echt klaar heb haar heel veel kansen gegeven.. Ik heb het uitgelegd en daarna niet meer gereageerd op al haar lelijke berichten.. Nu zie ik dat het begint op te houden met het blijven sturen van berichten, ik wil het beste voor mij en mijn kind en wil hem beschermen tegen dit soort rare streken dat heeft mij er toe gezet om er echt klaar mee te zijn hoe moeilijk ook..

Wat goed van je dat je dit met een coach kan bespreken. Ik denk dat dat voor mij misschien ook helemaal geen slecht idee is..

Heel erg knap van je dat je het zo van je af kan zetten en toch voor je vader heen gaat.. ❤️

Snap dat het in jou situatie zeker een stuk moeilijker is omdat je het zo goed kan vinden met je stiefvader. Ook het stukje met de buitenwereld zie ik bij mijn moeder ook heel erg op Facebook verkondigen dat ze niet kan wachten op haar kleinzoon en dat ze het zo leuk vindt en ondertussen ruzie maken omdat mijn vriend een foto post van een pakje dat hij van z’n moeder heeft gehad.. Want dan vinden we haar cadeautjes niet leuk genoeg volgens haar. Is zeker moeilijke keuze geweest maar ik wil echt het beste voor mijn gezin en daar past het gezeur van haar iedere keer en de stress die het oplevert echt niet bij, heel lief van je! ❤️

Dames, ik snap dat het allemaal heel vervelend is maar borderline is hier niet de oorzaak van.. ik heb namelijk zelf ook borderline maar dat zorgt er absoluut niet voor dat ik een ruzie maker/narcist ben. Dit is heel lullig gezegd gewoon het karakter van iemand en dan verschuilen achter de naam borderline. Dus probeer alsjeblieft niet zo te denken dat borderline zo slecht is want juist zulke vooroordelen zorgen er voor dat ook ik soms anders behandeld word 😣

Jeejtje Wat veel dames die met een soortgelijk probleem zitten. Ik heb hetzelfde met mijn moeder....ze heeft nooit in diagnose gehad, want ze verklaart alles en iedereen voor gek behalve zichzelf. Ze heeft mij afgelopen jaren met de grond gelijk gemaakt, maar steeds weer gezegd dat Ze niet zonder mij kan...ik heb haar keer op keer gesmeekt om het goed te maken en normaaal te doen tegen elkaar, maar oude koeien uit de sloot halen en mij vertellen wat voor gemene mislukkeling ik ben kan ze niet laten. Tijdens mijn zwangerschap heb ik haar gezegd aub for the sake of het grandchild te kappen met alles omdat ik wil dat mijn kind een oma heeft. Maar het ging maar door en toen we de naam van ons kind bekend maakten zei ze dat ze ons kind bij een andere naam ging noemen! Dat was voor mij de druppel en heb toen contact beëindigd. In het begin gaf het me rust maar nu heb ik bijna elke avond nachtmerries over haar en moet mijn man mij wakker maken omdat ik in mijn slaap schreeuw! Ik weet niet Hoe ik hiermee om moet gaan.... mijn grootste vraag is hoe al deze moeders ons dit aan kunnen doen terwijl ze zelf ook moeders zijn en zwanger zijn geweest van ons en horen te weten dat je er no matter what voor je dochter moet zijn....

Ik heb het contact met mijn moeder verbroken, zo'n 2,5 jaar geleden inmiddels. Toen ik vertelde dat ik zwanger was zei ze 'ik kan niet blij voor je zijn want ik ben niet gelukkig en wil er eigenlijk een eind aan maken'. Het moest meteen om haar draaien. Ik had het niet door en heb gedurende de hele zwangerschap haar psycholoog zitten zijn, vaak 5x per week een paar uur zat ze bij mij te jammeren, professionele hulp afhoudend. Ze kan niet positief zijn dus ondertussen ook alleen maar negatieve reacties en afkeuring mijn kant op slingeren. Met m'n partner ging t bijna nergens anders meer over dan hoe het met m'n moeder ging. Na mijn bevalling (zwangerschapsvergiftiging, inleiding, spoedkeizersnede) belden we haar en was ze vooral boos dat we haar niet naar t ziekenhuis hadden laten komen. Eenmaal thuis wilde ik rust, zij wilde moederen over mijn dochtertje en heb ik m'n tanden laten zien en haar de deur gewezen voor de kraamweek: het moest weer om haar draaien. Hoe meer ik mijn grenzen aangaf, hoe extremer haar gedrag werd om aandacht te krijgen. Ik zat zo op 2 sporen dat ik een post natale depressie kreeg die ruim 2 jaar heeft geduurd. Ik had rust nodig, als reactie daarop nam m'n moeder in 1 weekend 3x een overdosis. Dat deed de deur dicht voor mij: het zou altijd om haar moeten draaien terwijl ik het om m'n nieuwe gezin wilde laten gaan. Ik heb de inmiddels ingeschakelde psychiater van m'n moeder een brief geschreven dat ik niet meer kon. Beste beslissing ooit. Ik heb meer rust dan ooit herstelde van de depressie en ben nu zwanger van de tweede. Wat je wel in gedachten moet houden is dat ze onderdeel blijft van de familie. (Ik ben 1 van 5 kids) Met verjaardagen en feestdagen komen wij gewoon maar zijn we wat zakelijk. Op mijn verjaardag krijg ik een kaart vol verwijten op de deurmat dat ik haar haar kleindochter ontneem en dat ik haar leven verpest en voicemails met gejammer. Pijnlijk, maar een kleine prijs voor de rust van de rest van het jaar. Mijn dochters hoeven die labiliteit niet mee te maken. Ik bescherm zo mijn gezin ☺

Ontzettend vervelend dat je in deze situatie zit! Ik heb altijd een slechte band met mijn moeder gehad, vaak het contact verbroken tot een paar jaar geleden er iets voorviel wat de emmer deed overlopen. Toen ik er klaar voor was ben ik hulp bij de verwerking gaan zoeken, kort daarna raakte ik zwanger. Het was voor mij ontzettend prettig om mij zo op het moederschap voor te bereiden, zonder moeder met daarnaast ervaringen en voorbeelden die ik niet voor mijn kinderen wilde. Mensen die hier niet mee te dealen hebben vinden zo'n situatie vaak lastig en krijg je te horen dat het toch je moeder is, maar ik ben de moeder van mijn kinderen en zij moeten beschermd worden.

Echt.....met verbazing de reacties gelezen! Dat moeders zo kunnen zijn!! Ik heb het tegenovergestelde! Een moeder (en vader) bij wie we altijd terecht kunnen met fijne en minder fijne dingen! Die onvoorwaardelijk van me houden!!! Sterkte allemaal.....kan me voorstellen dat het veel pijn geeft!

Geen zorgen ik denk dat zeker ook niet. Mijn moeder heeft gelukkig geen borderline, maar is gewoon een verschrikkelijk narcistisch persoon. Ze noemen vaak ook wel toxic parents

Wat vinden de andere kinderen ervan? Als ik vragen mag natuurlijk. Ik heb een broertje en vindt het zo'n lastig keuze om geen contact meer te hebben met mijn moeder omdat mijn broertje wel geregeld bij haar komt en het probleem eigenlijk van zich af zet

Ik heb ook een gekke moeder waar ik helemaal niks aan heb, die nooit wat aardigs zegt. Alles draait om haar en wat andere mensen ergens van vinden, zoals buren, verre familie en kennissen. Heel bijzonder, als het niet gaat zoals ze wil gaat ze huilen. Na therapie betrek ik haar al jaren nergens meer bij, voel me daardoor een stuk relaxter.