Twee is nee 🙈

Oké, twee is nee. En ik vind het lastig. Met veel dingen lukt het wel om om te gaan met die buien. Maar.. Het betekent blijkbaar ook eten weigeren (om vervolgens s nachts wakker te worden van de honger en n flesje willen). Eten forceren vind ik niet fijn en past niet bij mijn manier van opvoeden, maar wil haar ook leren dat het eten wat er staat, is wat ze krijgt. Vandaag hebben we onder t mom van afleiding wat happen in gekregen en daarna na veel gedoe toch een extra boterham waar ze zelf t beleg mocht kiezen. (Zie hier onze tactieken ;)) Maar ik vind t wel lastig. Het is makkelijk na een lange werkdag om toe te geven, maar dat lijkt me helemaal niet goed als ze altijd door drammen en driften haar zin krijgt. Hoe doen jullie dat?