Twijfel over een tweede

Hoi baby2706, Ja, ik herken het wel. Ik zat ook in een tweestrijd. Het ouderschap ervaar ik ook als niet niks, en een tweede heeft ook weer invloed op hoe je gezin nu is. Iemand wees me erop dat je als gezin een beetje in tweeën wordt gesplitst: waar je eerst veel met z'n 3en bent, ga je met 2 kids de taken verdelen, waardoor je minder een eenheid bent als gezin de eerste jaren, wat ook invloed heeft op de dynamiek met j partner. Dat zette mij wel aan het denken. Ben ook het boek 'De Tweede' gaan aanschaffen (https://decorrespondent.nl/detweede). Eerlijk gezegd nog niet uitgelezen nog. Als je niet zo van het lezen bent: Toevallig zag ik gisteren dit korte artikeltje, een soort van lijstje om een beetje richting te krijgen of je voor je gevoel nog een kindje wil of niet: https://www.oudersvannu.nl/voor-ouders/11x-zo-weet-je-dat-je-gezin-compleet-is~518655d Het zijn natuurlijk maar een paar dingen op het lijstje en weet niet tot in hoeverre dit onderbouwd is, maar misschien kan het helpen om het eea op een rijtje te krijgen. Ik vond het zelf wel verhelderend, wie weet helpt het jou ook. Uiteindelijk komt het toch neer op je gevoel denk ik... Succes met je/jullie keuze en alle goeds!

dankjewel voor je reactie. als ik dit artikel leest herken ik mij nergens in. en vindt ik zn hummeltje heerlijk. genoeg stof om na te denken!

Hier ook hoor. Mijn man wil ook graag een 2de. Maar ik vind het eerlijk gezegd hoe het nu gaat echt heerlijk.. We zijn uit die babytijd die ik heel erg lastig en onzeker vond. Ergens heb ik geen zin meer om weer overnieuw te beginnen. Ik krijg daar intern ook echt paniek van. Ik durf de stap ook niet te zetten. Omdat ik bang ben het niet te kunnen bolwerken met 2 kinderen.... Mijn man doet allemaal alsof het een makkie is. Die staat er niet bij stil wat het allemaal met de dynamiek doet. Ook werkt hij fulltime en ik parttime. Dat scheelt ook heel erg. De grootste zorg ligt nu op mijn schouders. En stel dat er een 2de komt dan ligt er straks een dubbele zorg op mijn schouders. Ook heeft mijn man zijn sport er nog naast. Dus we moeten compromissen gaan sluiten in de toekomst samen of er komt gewoon geen 2de..

Hier ook enorme twijfel. Ik vind het heerlijk zo met z'n drietjes. We gaan er lekker veel op uit. Mijn vriend zou graag een tweede willen. Ik soms ook. Maar dan meer omdat ik het m'n zoontje zou gunnen om altijd iemand in de buurt te hebben om mee te spelen. Hij is zo lief met andere kleinere/jongere kinderen. Maar op een gegeven moment komt natuurlijk ook de leeftijd dat ze met vriendjes enzo gaan spelen. Als ik denk aan de tijd van school, sportclubjes, vriendjes e.d. dan lijkt 1 kind me overzichtelijk. Bij 2 denk ik dat ik het niet aan zou kunnen. Het ene kind om een bepaalde tijd op locatie A en het andere kind bijvoorbeeld 15 minuten later op locatie B. Het gevoel dat we dan als gezin bijna niet meer samen zijn vind ik ook erg jammer. En ben bang dat de 2e een tweeling zou zijn. De 1e was ook een tweeling, maar daarvan heeft een het helaas niet gered. Of dat er iets niet goed is met het tweede kindje. Het loopt nu allemaal lekker. Ook de zwangerschap zie ik niet zitten. Bij de 1e heel veel op de bank gelegen. De hele zwangerschap misselijk en overgeven. Dat gun ik m'n 1e ook niet. Zo in dubio overal mee!

ik begrijp jullie allemaal. je kunt alleen van te voren niet weten wanneer het juiste moment daar is voor een tweede en of het ook goed voelt met een tweede. heel lastig allemaal. heel veel succes met jullie keuze!

Ik heb ze ook achter mekaar gedaan, ze kunnen echt niet meer zonder elkaar!! zo mooi om te zien🥹❤️

wij hebben er sinds augustus een tweede bij en ja het was wel weer even wennen. Je levert weer een hoop vrijheid in en je moet toch weer meer aanpassen. Onze peuter vind het soms ook lastig, dan zegt ze gewoon Rosa moet naar bed of in de box (geven haar natuurlijk niet altijd haar zin). Wij hebben de baby wel meteen overal mee naar toe genomen en veel laten slapen in de kinderwagen. De baby past zich gelukkig goed aan en slaapt goed in de kinderwagen, zo kunnen we in ieder geval de gehele ochtend naar buiten of wat dan ook. Ze is nu een half jaar en merk dat het allemaal al steeds makkelijker wordt. Dus ik zou zeggen volg je eigen gevoel, ja je zal weer moeten aanpassen (allemaal), maar je weet ook hoeveel je ervoor terug krijgt. en onze grote zus kan niet meer zonder haar zusje en zusje volgt grote zus overal waar ze haar kan zien 🥰. misschien een tip voor de driftbuien en peuter gedrag. Onze peuter had dit ook, betrek haar nu overal bij en laat haar overal bij helpen, is een stuk beter nu. (alles duurt wel iets langer 😉) bijvoorbeeld, wanneer ik eten ga koken, gaat zij de aardappels pakken en als ze geschild zijn, spoelt zij ze af onder de kraan.

M’n zoontje is ook van juni 2021 en m’n dochter wordt deze maand 1 jaar. De eerste maanden was pittig maar uiteindelijk vind je echt wel je draai daarin. Merk ook wel dat m’n zoontje geduldiger is geworden sinds hij een grote broer is. 😄

Mijn zoontje is ook van juni 2021 en mijn dochtertje is van november 2023. Het is even wennen maar ik vond de overgang van 0 naar 1 kindje pittiger dan van 1 naar 2 kindjes. Zoontje heeft niet zoveel last gehad dat er ineens een zusje bij is gekomen. Hij is heel lief en zorgzaam voor haar en wilt haar overal mee in betrekken wat nog niet gaat natuurlijk 😄