(Twijfels aan) relatie in de zwangerschap

Twijfelen doe ik niet aan hem, maar hij werkt mij op dit moment vaak zat op mijn zenuwen. Dat zijn de hormonen, gaat allemaal goed komen. Had dit bij mijn zoontje ook

Ik heb niet echt twijfels aan de relatie tussen mijn vriend en ik, maar we hebben wel veel "ruzietjes" de hele dag door.. Vaak over nutteloze onderwerpen. Ik vraag me dan af of het aan de hormonen ligt, en dat hij af en toe ook niet weet hoe hij met de dingen om moet gaan. Voorheen hadden we zelden tot nooit een meningsverschil. Ik moet wel zeggen dat mijn vriend en ik ontzettend veel praten, ook over dit soort dingen, dat helpt mij enorm!

Helemaal herkenbaar hier, we kunnen ook altijd heel goed praten maar toch komen er van die ruzies op over kleine stomme dingen. En dan vraag ik me af of het aan mij ligt en ik te emotioneel ben en te veel verwacht of dat hij idd niet goed weet ermee om te gaan, en wat harder uit de hoek kan komen of echt te weinig doet.

Toevallig vandaag precies hetzelfde... meneer wou pizza eten maar van de 2 die in huis waren persee de enige die ik lust. Ik ben zo kwaad, lig nog steeds boven. Gaat helemaal nergens over, we delen altijd alles maar hij had al een rot dag op werk... dan hoeft dat alsnog niet op mij afgereageerd te worden 🙄

Hier ook het zelfde ruzie om nutteloze dingen en in mijn ogen weinig inzicht in wat we allenmaal nog moeten regelen voor de komst van deze kleine man... mn vriend lijkt wel of die denkt dat alles van zelf gaat.. maar helaas miss wil ik het allenmaal te snel af hebben maar net als de baby kamer is nu voor de helft geschilderd en dan snap ik wel dat hij 6 dagen werken en weinig zin nog heeft.. maar ik ben zwanger, ik werk 5 dagen en ben thuis juf plus ik doe het huishouden en koken en shit en nog denkt hij soms dat hij alleen veel doet 😂 maar ja huishouden en shit vinden mannen natuurlijk geen werk hé

Hahhaha precies dat! En dan vraag je wat hun nou eigenlijk doen. De kattenbak! En tillen! Vind die van mij soms heel wat 🙄

Gewoon zeggen dat de zwangere die er maar 1 lust eerste keuze heeft. Voortaan pizza’s kopen dus jullie allebei lusten? Ga naar beneden en leg t bij its weekend! Genieten !! 😙

Ja precies die ene kleine dinge die je hun vraagt om te doen.. staan ze te zuchten en roepen eerst 6x ja doe ik straks wel tot ik uit mn vel spring zo ongeveer en we bijna ruzie hebben staat die op en gaat die eindelijk doen wat ik em 3 dagen geleden al gevraagd heb 😅

Waren gekocht in de tijd dat ik nog niet veel kon verdragen haha dus had geen voor 'mezelf' meegenomen. Daarna is dus de discussie gekomen dat ik altijd zo veel shit met hem deel als ie ineens ook bedenkt dat hij dat ook wel lekker vind... 😅 was volgens hem niet zo want ik deel het toch met hem? 🤯

Ah het zijn gewoon de hormonen. Een wordt dit jullie eerste kindje? Zo ja, logisch dat je het gevoel hebt dat hij het papa gevoel (nog) niet heeft. Jij voelt je kindje, kindje groeit in jou. Papa zit aan de zijlijn en voelt al die lichamelijke ontwikkelingen niet, zoals jij doet. Zodra hij het kindje ziet en in armen neemt, dan draait die knop wel om. Begrijp wel dat wij mama's ons natuurlijke instinct al vroeg is. Bij papa's heeft dat meer tijd nodig. Ik moest mijn man wel duidelijk vertellen wat ik van hem wilde. Hints en zo werken niet bij hem. Neem hem mee in je routine, zodat hij de dingen ook doet zoals jij ze doet. Of het nou in huis is of als de baby er straks is. Routine en herhaling is echt de key, zowel als goed communiceren. Geniet gewoon lekker van je zwangerschap en rust lekker uit zolang het nog kan. Laat je niet bespelen door je eigen emoties, ademhalen👼👼👼👼👼👼👼

Hier momenteel geen last van, integendeel zelfs. Maar denk eraan dat ook de strenge Corona-maatregelen er zeker mee te maken kunnen hebben! Onze sociale kring wordt erg klein, ontspanning valt weg en je bent meer gewoon op mekaar aangewezen. Dat in combinatie met de hormonen kan zeker wat doen 😉 gewoon goed proberen blijven communiceren met mekaar!

Oh dit is zo herkenbaar 😂🤯 verder 0,0 twijfels aan onze relatie maar hij moet nog wel wat meer verantwoordelijkheidsgevoel ontwikkelen voor t huishouden. We werken allebei full time maar hij heeft het idee dat het meer mijn taak is dan de zijne. Maar daar hebben we al jaaaaren mot/discussie over, langzaamaan trekt hij wel bij. Mijn inziens met een baby op komst nu iets te langzaam maar dat zullen dan ook wel de hormonen zijn? 🤔🙃😅

Dit is zo herkenbaar. Elke zwangerschap denk ik, ga ik echt mijn leven lang bij hem blijven? Pik ik bepaald gedrag teveel of verwacht ik niet te weinig van hem? Maar ja aan de andere kant, er is niemand in mijn leven die ik zo lang tolereren kan, dus zal het ergens wel goed zitten 🤣🤣 Nee echt, elke zwangerschap, dus het ligt vast aan de hormonen. Deze x is het erger, ben echt zo snel op de kast te krijgen (ja dat doet hij erom) en ik word er zooo fel van 🙈🙈

Wat betreft taakverdeling had ik laatst een manier geleerd: verdeel te verantwoordelijkheid als CEO! Dus de één is CEO van boodschappen, de ander CEO badkamer. En maakt niet uit hoe je het doet, als je het maar regelt. Iets met mannen die het ineens wel ok vinden als je het etiket CEO erop plakt. Nadeel: je partner krijgt dan ook wel echt de vrijheid het te doen hoe die het wilt. Als die z'n moeder laat schoonmaken bijvoorbeeld of boodschappen bestellen dan heb je dat te accepteren. Nu kan ik heeeel goed loslaten, hij regelt de zooi maar en als er iets mis gaat dan mag ie het ook zelf oplossen, dus voor mij is dit ideaal. (Maar ken ook vrouwen die dan alsnog zelf even naar de supermarkt gaan om iets te kopen wat echt nodig was ondanks dat de vent daar verantwoordelijk voor is, dat is funest voor de CEO taakverdeling :p)

Hahaha wij doen dit ook!! Bij ons heet het ‘chef’ 😜 Dus wij hebben chef geldzaken, chef kliko, chef klus, etc..

Het is niet zo logisch dat je het papa gevoel niet hebt als je eerste kindje komt! Wij krijgen ons eerste kindje en het papa gevoel zit er bij hem vanaf de eerste minuut dat we het wisten! Bij sommige papa's komt het later maar het is zeer zeker niet logisch dat het papa gevoel later komt.

Zelf ben ik mega blij met mijn vriend en zijn we denk alleen nog maar meer naar elkaar toe gegroeid. Goed communiceren is belangrijk. Mijn vriend doet nu het meeste in huis omdat mijn energie er echt niet is de laatste week en daar heeft hij alle begrip voor. Ik probeer dan wel echt te zorgen voor het eten en zo blijven we in balans haha. Ik denk omdat wij dames de baby dragen en we vrouwen zijn toch meer hebben met alles regelen, shoppen, klaarmaken enzo. Ik heb serieus al lichte nesteldrang haha. En het meeste laat mijn vriend mij uitkiezen maar wil wel altijd even weten wat hij ervan vind. Ik denk echt zodra de baby geboren is dat het pas echt wordt voor jouw vriend en vele andere vaders en dat is ook niet heel raar toch? We zijn tenslotte allemaal anders dus er is niet 1 juiste manier om je op zon verandering voor te bereiden❤

Hier ook gelijk het papa gevoel vanaf het begin inderdaad. Ik mag bijna niks doen, hij doet alles. Hij zit vaak aan mn buik te voelen en luisteren met zn oor op mijn buik. Hij is lief zenuwachtig en druk met alle voorbereidingen. Hij kan niet wachten om zijn meisje te zien 💕 En eerste kindje

Heel herkenbaar. Ik was bang dat ik wat vruchtwater aan het verliezen was maar hij gaat er niet op in. Hij zit volop in onze verbouwingen waardoor de zorg van huidige kinderen op mij komt en de zorgen voor de aankomende tweeling. Vermoeiend. Voel me volgens mij meer ‘alleen’ dan wanneer ik het ook effectief allemaal alleen zou moeten doen. Uiteindelijk vriendinnen gebeld die me wel aanraden om alvast even op extra controle te gaan.

Gewoon hem die pizza laten eten en eentje voor jezelf bestellen 🤞🏼