Verdrietig en ontevreden

Vorig jaar ben ik bevallen van een prachtig dochtertje. Ze had een moeilijke start en de relatie met mijn vriend stond echt op knappen. het was heeel zwaar allemaal en we MOESTEN uit elkaar voor haar en geloof me dit ging om haar ontwikkeling die anders echt fout zou gaan. Want onze ruzies waren heftig Het is ook allemaal heel gegaan Maar we willen het rustig opakken door in het weekend bij elkaar te zijn en in de vakanties wat langer en uit eindelijk weer samen te komen ( We hadden nog maar een jaar en toen raakte ik zwanger) Hij werkte niet en werkt nu 5 dagen in de week. zijn ritme was slecht en nu slaapt hij voor 12. Ik ben veel rustiger en uit meer mijn gevoelens… Maar ergens ben ik bang dat het toch weer fout gaat zoals het ging en we onze dochter beschadigen. Ik heb mijn gedrag en geschreeuw in de hand maar ik heb over zijn gedrag geen invloed als we bijv een ergenis hebben. Ik voel me gewoon zo verdrietig en ik voel zoveel pijn dat het zo is gelopen en dat ik nu weer bij mijn ouders woon. De vraag is gewoon wat moet ik nu… Ja de persoon die hij nu is daar hou ik van maar ik ben zo bang dat hij weer omschakelt