Wie wacht met 2e en waarom?

Bij ons zit er tussen onze kindjes ook 3 jaar onze oudste is 4 (maart 2018) en de tweede is van juli 2021. Vind het er fijn, de oudste vind het fantastisch en hij snapt goed waarom hij soms even moet wachten. Hij kan helpen en soms ook even wat momentjes alleen zijn als ik de jongste bijvoorbeeld even op bed moet leggen.

Wij wachten ook nog. Wil nog even lekker genieten van de tijd samen met hem! Mijn zoontje slaapt erg slecht de afgelopen maanden moet er ook nog even niet aan denken🫣

Wij wachten ook. Sowieso zijn we er nu echt niet klaar voor om er een baby bij te hebben. Daarnaast heb ik kanker en weten we niet hoe mijn gezondheid er over een paar jaar aan toe is. Dus is het überhaupt onduidelijk of er een tweede gaat komen (ook al was dat altijd wel een droom van mij). We gaan het zien.

Ik voel me echt een doos dat dit de reden is maar we trouwen in mei en ik wil nog in mijn trouwjurk passen 🙈😅 Ik en zelfs mijn partner heeft klapperende eierstokken maar we zijn aan het aftellen 🥰

Vind ik zelf een hele goede reden hoor!

Wat heftig, heel veel sterkte!! 💋

Omdat mijn gevoel zegt er niet klaar voor te zijn haha... Weer die hele molen in van voor af aan net als met je 1ste kindje. Nope, ik zie het nu totaal niet zitten eerlijk gezegd haha! Misschien over een tijd dat ik denk: 'Ja, ik krijg weer kriebels!'... Maar stel dat dat gevoel nooit komt dan voel ik mij daar ook totaal niet schuldig over

Ik wil graag, maar mijn vriend (nog) niet...

Mij lijkt het zo leuk dat mijn dochter het wat bewuster mee kan maken, dus wachten tot ze een jaar of 3 is. Maar vooral financieel gezien. Wij hebben geen oppas om ons heen, dus als ik wat wil doen zonder haar moet ik extra kdv regelen. En natuurlijk de 2 standaard dagen dat ze gaat, en dat kost best wat. Dus als we er nog een kind bij zouden hebben, dan hebben we dubbele kdv kosten. En alles is momenteel al zo duur.

Wij hebben ook gewacht tot onze eerste zoon ouder was. Ik was er zelf totaal nog niet aan toe om eerder te gaan proberen vanwege de nasleep van mijn postpartum depressie. Uiteindelijk wel onze tweede zoon mogen verwelkomen en er zit nu op de kop af 4 jaar, 1 maand en 47 minuten tussen die twee 🙈🤣🥰 Ik zou het weer precies zo doen. Ja, je begint weer van voor af en met de luiers enzo, maar onze oudste voelt zich heel groot en stoer, is superlief voor z'n broertje en wil hem overal mee helpen en hem alles leren. Vind ze zo aandoenlijk samen. Onze jongste was een hele slechte slaper, ik ben erg blij dat er een groter leeftijdsverschil tussen zit, ik kon alles goed uitleggen en mijn oudste ging ook zelf spelen als ik even bij moest komen van de zoveelste slapeloze nacht. Uiteindelijk is er denk ik geen ideaal leeftijdsverschil, denk dat iedereen goed aanvoelt wanneer ze klaar zijn voor een volgende kindje...

Tussen onze dochters zit 9 jaar niet onze eigen keuze geweest maar het is niet anders. Wij willen voor een derde maar door dat ik nu geen werk heb en mijn man is afgekeurd kijken we over hopelijk een jaar of 2 dan is onze jongste 3 en de oudste 12 jaar.

Ik heb ptss en ik durf gewoonweg niet zwanger te raken.

Onze zoon slaapt heel slecht, dus we willen eerst wat dat betreft een beetje rust en stabiliteit. Ook voor hem voor er vanalles verandert. Daarnaast was mijn bevalling heel heftig en weet ik dat het de volgende keer een ks zal worden, dus met herstellen is het ook handig als hij net wat groter en daarmee ietsje zelfstandiger is. Toevallig hebben we gisteren uitgesproken dat we wel allebei heel graag willen, dus over een paar maanden gaan we weer eens kijken hoe we ervoor staan.

Ik wacht (tenminste.. als ik het niet bij één houd) zeker tot mijn dochter groter en zelfstandiger is. Ik was net een maandje 22 toen zij geboren werd, ik kan in Principe nog 10 jaar wachten met nummer 2, maar ik vond de hele baby en nu dreumes/peuter tijd erg zwaar (alleenstaand) weinig tot geen steun van iemand (oma heeft er geen zin in, opa is er niet) en dus nooit mn eigen ding kunnen doen. En alles moeten inleveren. Nu weer samen met de papa van mn dochter aan het kijken of we het weer kunnen proberen, maar we zijn vanaf dat zij 2 maanden was totdat zij 14 maanden was uit elkaar geweest en nu we het af en toe samen doen/afwisselen gaat het wel kriebelen, maar wel pas over heel wat jaartjes.

Wij wachten ook nog! 1, omdat ik de 2e maand tot 7/8e maand heel heftig vond. Ik was(ben) grotendeels alleen door mijn man zijn werk. 2, financieel. En 3, ruimte. We hebben naast onze slaapkamers nog 1 extra kamer en die dient nu als was droog kamer/opslag/slaapkamer voor mijn opvangkids. Mocht er een 2e kindje komen moet ik dus minder gaan werken of zorgen dat ik kindjes krijg die niet meer slapen .. wat dan dus ook weer financieel mee zal spelen! Plus, ons zoontje sliep vanaf een paar weken oud al door en slaapt nu nog steeds super 's nachts en ik ben veeeel te bang dat de 2e anders gaat zijn wat dat betreft, en dat zal ik heel slecht trekken 🫠 als ons zoontje 2 jaar is kijken we het even aan, en anders gaan we het nog een keer aankijken als hij naar school gaat! Vinden wij prima 🥰

Nou, ik vind het nogal wat geweest. Bevallen, kraamtijd, het eerste jaar, in mijn geval bevallingstrauma en opbouwen op werk.. ben net pas weer in de roulatie, en ben er helemaal nog niet klaar voor om nog n 2e te krijgen. Sterker: ik denk dat ik er niet aan toe ben en misschien ook wel nog een tijd niet ga zijn.. maar weet niet of t me over een paar jaar nog gegund is. Er is een ander topic hier op dit forum die vraagt volgens mij ‘waarom niet voor een 2e gaan’ oid. En daar las ik ook wat inzichtelijke ervaringen. Mocht je dat willen lezen hoop ik dat je t topic kunt vinden (niet in deze geboorteclub)

Wij wachten ook nog even. Met name omdat ik in september met een twee jarige opleiding ben begonnen, maar los daarvan geniet ik ook zo enorm van ons gezin en mn zoontje! Misschien dat wij als hij 2 is weer gaan proberen, over een half jaartje oid. Het lijkt mij sowieso heel mooi om alles nog eens te mogen meemaken! Want een zwangerschap en kindje is ondanks alle gebroken nachten en frustraties wel echt een kado!