Zelf spelen?

Bij mij precies hetzelfde. Mijn zoontje word 25juni 2jaar. Het liefste speelt hij met mij samen. Als mijn vriend papadag heeft kan mijn zoontje wel goed zelf spelen. Geen kind aan zegt hij. Dit weekend ben ik erachter gekomen dat als hij bij mijn vriend rustig aan het spelen is en hij mij ineens ziet komt hij ineens zeurend naar mij toe en ineens kan hij niet meer zelf spelen. Ik vraag mij juist af waarom hij dit doet. Aandacht?

Ons zoontje heeft dit ook vaak. Maar vaak als ik even niet in beeld ben of hij is met papa dan kan ie echt heel goed zelf spelen. Zodra ik dan weer in beeld ben komt ie ook naar mij toe en wil ie samen spelen. Ik vind het overigens ook leuk om samen te spelen en te kleuren met hem hoor. Maar ik denk dat dit een aandacht dingetje is. Bij mijn ouders bijvoorbeeld kan ie pas goed alleen spelen. Ik denk dat het komt omdat wij Mama zijn haha. Ons zoontje speelt graag met blokken, Auto's, ballen, maakt tekeningen enz enz

Onze zoon kan heel goed alleen spelen. Is, as we speak, al zeker 25 min in zijn eentje een Bumba boek aan het lezen en aan het aanwijzen en benoemen wat er in staat. Ook in de zandbak vermaakt hij zich eindeloos alleen. Probeert wel meerdere keren per dag uit of ik niet toch nog een boekje voor wil lezen 😆 Ik wissel samen en alleen spelen een beetje af. Als ik vrij ben gaan we bijv na het wakker worden eerst boekjes lezen samen. Na het ontbijt ga ik opruimen en hij zelf spelen. En ergens halverwege de ochtend doen we weer wat samen. Gaat perfect!

Hier ook een kindje dat goed zelfstandig kan spelen, maar dat kon hij al heel vroeg. Ik denk dat het ook deels in je kind moet zitten. Hij heeft veel fantasie, hij kan overal een auto van maken. Hij speelt t liefst met een treinbaan (duplo of hout), toet toet auto’s en garage of little people schoolbus. Daar moeten alle poppetjes een voor een in, stukje rijden en iedereen moet er weer uit. Wij zitten wel vaak in de buurt maar doen dat wat anders voor onszelf.