Af en toe beetje verdrietig over mijn lichaam

Lekker ventileren hoor, dat kan af en toe zo opluchten! Ik baal ook ontzettend van hoe ik er uit zie; dikke plofkop, mn handen en voeten lijken wel klauwen, en ook ik heb striae op mn buik. Net zei mn vader: ‘je wordt nu wel erg zwaar he.’ JAHAA I KNOW’ Ik kan er ook angstig van worden dat dit nog ca 5 weken door groeit, hoe zal ik er dan wel niet uit zien … en we weten allemaal dat het voor een goed doel is, maar leuk is helaas anders!

Ik snap je wel en ik zit zelf ook totaal niet lekker in m’n vel. Reacties van andere mensen helpen dan ook niet echt. Zoals een collega vandaag: je bent wel erg dik hè, kun je nog lopen? (En bedankt…). Je hebt zo te horen gewoon pech met die erge striae maarja iedereen (althans als je niet doutzen kroes heet) heeft wel wat. Ik ben biiv moddervet. En iemand anders heeft na de zwangerschap veel hangend vel. Over het algemeen wordt je er gewoon niet knapper op door een zwangerschap. Eerlijk gezegd baal ik daar ook wel van.

Je mag de veranderingen tijdens de zwangerschap en daarna moeilijk vinden, daar is niets mis mee. Sterker nog lijkt het mij vreemder als iemand geen enkel moment moeite heeft met alle veranderingen. Wat betreft je straie snap ik dat je daar erg van baalt. Maar vrijwel elke vrouw heeft ergens op haar lijf straie. Bij mij zit het niet op mijn buik, maar mijn borsten. Ze zitten helemaal onder en zijn echt lelijk geworden, terwijl ik daar altijd super trots op was. Laat ik het zo zeggen voor de zwangerschap liet ik makkelijk mijn borsten zien aan mijn man om hem te plagen. Nu mag hij er niet aan zitten omdat ik ze lelijk vind (ze hebben overigens nooit pijn gedaan, maar gewoon het mentale stukje). Op het zwangerschapszwemmen zullen veel vrouwen een badpak aanhebben (hier wel iig). Veel van de strepen op buik en borsten zie je dan niet, dat betekend niet dat ze er niet zijn. Het kost allemaal tijd om het een plekje te geven. Gun jezelf die tijd. Jij en je lijf maken iets moois, Helaas staat daar wat tegenover. Hier gewoon lekker je verhaal doen bij vrouwen die je allemaal snappen en dan komt t met de tijd wel goed

Helaas, iedereen, op 1 iemand na, heeft iedereen een bikini. En geen grote, niet met van die hoge broekjes, lange pijpjes, geen tankini (ofzo) gewoon echte bikini’s met normale broekjes waarvan de meeste nog redelijk klein zijn ook. Het is ook niet alleen de striae die het moeilijk maken, het is het hele pakket bij elkaar en die striae zijn gewoon de kers op de taart, hoe kan het allemaal nog even net een slagje moeilijker/vervelenden.

Pfff, ja zulke opmerkingen werken ook niet lekker mee. Ja ik vraag me ook af hoe het er straks uit gaat zien, nu 33 weken dus ga uit van nog 7 weken te gaan. Wordt afwachten, ik hoop dat het meevalt

Ow helaas dan is dat lastiger inderdaad. Maar ook daar geldt: de meeste vrouwen krijgen straie ook pas met 37 weken ofzo. Dus wat bij anderen nu niet is kan nog komen. Begrijpelijk ook dat het hele pakketje bij elkaar voor problemen zorgt hoor. Iets zichtbaars als straie is dan het makkelijkste om je op te focussen. Mocht je buiten deze app om even willen venten, mag je mij ook altijd appen/berichten hoor als je wilt. Via mijn insta abitsme.24baby (ja speciaal voor hier aangemaakt) kunnen we eventueel verder gegevens uitwisselen

Ah mop, balen dat je hier zo mee zit. Kan er ook wel een beetje inkomen, elke zichtbare en permanente verandering aan je lijf die je niet voorzien had is vervelend. Kan er ook niet echt wat nuttigs op zeggen, want "ach je krijgt er iets moois voor terug" is ook een dooddoener uiteraard. Ventileer maar lekker hoor 😘

Soms moeten mensen hun reactie gewoon lekker voor zich houden. Ja, ik weet dat iedereen wel iets heeft en dat het erbij hoort. Maar ja, ik ben er niet blij mee, ben er niet trots op, ik zou ze altijd willen verbergen. 😔

Dit was mijn buik vlak na de bevalling van mijn 2e. M’n buik was mega, stond onwijs onder spanning aan t eind. Na de bevalling flink gesmeerd omdat t onwijs jeukte. En ja het zijn littekens als je goed kijkt zie je t nog. Maar toch zijn ze flink weggetrokken. Ik heb het geaccepteerd. Dit ben ik. Ik ben mama van 2 straks 3 kindjes. Ik heb ze in mijn lichaam met liefde gedragen. Het buikje is nooit meer volledig weggeweest na de 2e en verwacht na m’n 3e voorlopig ook niet. Ik kan mezelf gaan afpeigeren om weer strak te worden. Maar weet je wat? M’n kids zijn maar kort klein. Ik wacht wel tot de jongste naar school is dan kan ik tijdens school tijd weer actief gaan sporten. Tot die tijd, dit ben ik en dit is mijn lichaam. En nee voel me er echt niet altijd prettig in, maar ik heb het voor nu geaccepteerd. Dit is het best haalbare voor mij momenteel. Ben druk bezig met mezelf te leren accepteren, en dit is een onderdeel daarvan. Ik hoop dat het jou ook lukt, om jezelf te accepteren zoals jij bent. Met jouw eigen gevoel en je eigen verhaal😘

Ik heb een tijdje terug ergens gelezen dat iemand haar strepen zag als tijgerstrepen, een symbool van de kracht van de tijger die vrouwen ook bezitten en tijdens de zwangerschap extra tot uiting komt 🧡🤎. Persoonlijk vond ik dit een erg mooie manier om ernaar te kijken. Misschien helpt het je… 🙏🏼😘

Ik herken het hoor. Ik heb een behoorlijk stugge huid en mijn buik zit inmiddels ook vol met striemen. Als ik dan foto's van andere meiden zie lijk ik de enige op de wereld met deze striemen. In het begin baalde ik er gigantisch van... maar er is geen zalfje die het voorkomen kan! Ik heb het nu maar geaccepteerd en maak er grapjes over. Mijn broertje gaat naar de sportschool en daar worden striemen blijkbaar "beloningsmarkers" genoemd en is het juist een compliment als je striemen op je armen krijgt. Ik zeg maar zo; ik heb dubbel en dwars gewonnen... zonder naar de sportschool te hoeven🙃

Wat je beeldje betreft... ik ben dinsdag geweest en ze hebben een heel mooi bewerkingsprogramma..🙈

Tja, die tijgerstrepen voel ik niet zo. Ik vind die vergelijking helemaal niks. Wel fijn dat het voor andere vrouwen helpt en dat zij er trots op zijn.

Jaa! Dat heb ik gezien! Ik was daar zo blij mee. De striae is gewoon niet te zien en putjes zijn vele malen minder geworden. Echt een top programma!!

Ik heb het mijn eerste zwangerschap en de periode daarna ook heel moeilijk gehad met mijn veranderende lichaam. Ik heb heel veel striae over heel mijn lichaam (kuiten, bovenarmen, heupen, billen, borsten en buik). Met name op mijn buik was dit erg diep en eerst paars/rood van kleur. Met de maanden en jaren is de kleur weggetrokken en nu wit geworden. Bij deze zwangerschap alleen nog wat nieuwe striae onder mijn borsten gezien. De oude striae op mijn buik rekt tot nu toe nog mee. Ik was er altijd erg onzeker over maar nu heb ik het grotendeels geaccepteerd. Het is niet anders helaas. Je kunt smeren wat je wilt maar de een krijgt het en de ander niet. Bij mij heeft het wel geholpen in het acceptatieproces dat de kleur nu minder sterk aanwezig is. Zo ziet het er trouwens nu uit bij mij. Je zult zien dat het ook bij jou ook heel langzaam zult gaan verkleuren. Ik herken ook je punt dat andere mensen vaak opmerkingen hebben. Zo maakte mijn mijn ex er regelmatig gemene opmerkingen over. Rot idd maar probeer dat soort dingen van je af te zetten. Het zegt meer over de ander dan over jezelf. Ik was ook erg onzeker in de relatie met mijn nieuwe partner maar hij heeft er werkelijk nog nooit iets over gezegd.

Dank je wel voor je berichtje en het delen van je foto. Als ze zo wittig zijn vallen te inderdaad wat minder op. Die van mij zijn nu echt beetje rood-paars van kleur. En ik vind het zo vreselijk dat je ze soms bijna ziet groeien of vermeerderen. Mijn man zegt er eigenlijk helemaal niks over. Ik vroeg er laatst naar, en toen kreeg ik eigenlijk een hele neutrale reactie, niet mooi niet lelijk, het zit er nou eenmaal. En toen had hij het over het sporten na de zwangerschap en dat dat me wel zal helpen. Ik heb dus niet het idee dat het hem ook maar iets interesseert. Maar ja, nu ik nog.

Ik ben helemaal voor acceptatie. Daar groei je als persoon natuurlijk van. Want de buitenkant is natuurlijk lang niet zo belangrijk als je innerlijk. Maar ik snap ook helemaal dat je hier van baalt, zo'n zwanger lichaam is al intens genoeg zonder blijvende striae. Nu hoorde ik laatst van een vriendin die een paar maanden na haar bevalling d'r striae had laten laseren? Had ik werkelijk nog nooit van gehoord. Maar wie weet is dit ook wel iets voor jou?

Tegenwoordig zijn er idd behandelmethoden, dat kan alleen met ‘verse’ striae. Dus als ze nog gekleurd zijn. Dat is namelijk nog goed doorbloed weefsel. Het blijven littekens van binnenuit gevormd, dus laseren bijv. kan wel iets helpen maar niet 100%. Je kan je er natuurlijk altijd in verdiepen. Heb ook een keer gezien dat men ‘ouder’ striae, zoals ik heb, liet tatoeëren in de eigen huidskleur.

Hi, Ik heb vanaf mijn tienerjaren erg last van straie op mijn billen. Het zijn lelijke witte strepen. Schaam me er nog altijd voor. Ik was ook echt bang dat ik hele erge straie zou krijgen op mijn buik. Ik probeer nu extra goed in te smeren, goed te hydrateren. Meer kan je helaas niet doen. Ik begrijp hoe jij je voelt.

Ik had die foto hieronder geplaatst na mijn bevalling die hele dieprode strepen. Dit is nu deze zwangerschap 3,5 jaar later.