Dysforische toeschietreflex

Ik ben ermee bekend helaas. Bij mijn eerste dochter gehad en nu weer. Het wordt veroorzaakt door een dopamine tekort, puur hormonaal dus.. wat voor mij werkt is afleiding zoeken tijdens de voedingsmomenten, zoals babbelen met mijn man, tv kijken of even op mijn telefoon. Zeker jezelf in de gaten houden dat het gevoel niet erger wordt ( met het oog op een PPD) en ik kreeg het advies can de VK om zolang borstvoeding te geven als dat voor jou comfortabel voelt.

Ik geef momenteel borstvoeding aan mijn eerste kindje. Mijn dochter is nu 2 weken oud en de bv begon hels, maar na een bezoek van de lactatiedeskundige lukt het aardig maar wel na klieven en met gebruik van tepelhoedjes. De hoedjes begin ik te vervloeken, maar ze drinkt iig als een malle en de productie is goed. Ik zou me denk ik blij en trots moeten voelen maar ik vind bv helemaal niet leuk. Het zuigt me leeg, letterlijk, en ik ervaar geen euforisch gevoel en ik denk dat dat komt door de helse start. Ik zet door zolang ik het kan, ik geloof dat het absoluut belangrijk is dat ik het probeer maar ik geloof ook dat een gezonde moeder die liefde Ipv depressie voelt belangrijk is en ik ben het met je eens dat kv een prachtig alternatief is. Ik ga door tot ik het niet meer kan, wanneer dat zal zijn weet ik niet maar ik ga in oktober weer werken en heb dan voor ogen sowieso te stoppen met bv. Maar goed eerst die maanden eens doorkomen en zien wat we doen. Ik wil niet het punt bereiken dat ik op zie tegen voeden zoals in het begin

Hi! Ja ik heb hier ook veel last van, bij mijn eerste 8 maanden borstvoeding gegeven en kwam er pas na 6 maanden achter dat dit bestond. Voor mij heeft weten dat dit een ding is wel veel geholpen! Nu bij de tweede heb ik het weer, maar kan het nu meer rationeel bekijken dat dit dus iets hormonaals is en ik niet depri ben oid. Wat mij helpt is afleiding zoeken tijdens het voeden, met name de eerste paar minuten. Dus even een serie aanzetten ofzo. Succes ermee!

Ja... Heel vervelend he ☹️ ik heb het wel alleen de eerste 2 a 3 minuten van het voeden. Bij mij helpt het om omhoog te kijken ipv omlaag naar je baby (omhoog kijken heeft een positief psychologisch effect op het brein). En ik zing dan een liedje dat me blij maakt, of denk aan leuke herinneringen. Dat ik weet dat het iets hormonaals is relativeert het voor mij.

Helaas ook bekend mee en om die reden ook gestopt met borstvoeding. Moeilijke beslissing, maar uiteindelijk erg blij mee. Ik kan nu veel meer genieten van onze dochter en ik denk dat een gelukkige mama minstens zo belangrijk, misschien nog wel belangrijker is dan het geven van borstvoeding.

Gewoon stoppen, heb hele succesvolle slimme en gezonde kinderen gekregen en die hebben geen enkele tiet gehad 😅

Hormonen... We kunnen niet met ze en we kunnen niet zonder ze! Ik heb ook iets soortgelijks. Ik heb het ongeveer een minuut voordat m'n toeschietreflex begint. Dan voel ik me ineens heel vreemd, dat duurt een paar seconden. Ik vind het ook wel een heel bijzonder iets, dat ons lichaam merkt: er gaat gedronken worden, ga maar met die melk! Het helpt dat ik weet wat het is. Mijn ervaring met bv is: hoe langer je bv geeft, hoe makkelijker het wordt. Succes ermee hoor!