Geen plezier meer in werk

Wat doe je voor werk? Ik herken het ook wel een beetje, in die zin dat ik ook elke dag uitkijk om te stoppen en naar mijn dochtertje te gaan :-)

Ik herken het helemaal, 100%. Overweeg ook om te stoppen en iets anders (minder uren) te gaan doen. Dat is in mijn werkveld zo makkelijk nog niet, vandaar dat ik het nog niet heb gedaan. Als ik een baan had waar ik nu kon stoppen en over X jaar weer verder zou kunnen, had ik ‘gisteren’ ontslag genomen…

Ik herken dit ook deels, ik heb nu alsnog wat ouderschapsverlof opgenomen en werk dankzij een andere functie nu wat uren thuis in plaats van op locatie. Dat bevalt me heel erg goed! Geen idee hoeveel uur je werkt en of het überhaupt een optie is, maar misschien krijg je door iets minder uur werken een betere balans tussen werk en privé en daardoor weer meer plezier in je werk?

Herkenbaar! Ik zit nog even 5 min in mijn auto op het forum te scrollen, omdat ik erg vroeg ben voor mijn sollicitatie gesprek om 13uur 😅

Oké, ik heb pas 1 dag gewerkt, vandaag heb ik vrij genomen omdat mijn dochter ziek is, maar van mij hoeft het niet. Ik ga echt met tegenzin. Mijn werk zelf vind ik leuk, maar ik wil niet. Ik wil er zijn voor mijn dochter. Nu uitzitten tot de volgende vakantie (nog 4 weken). Maar ik hoop toch te kunnen stoppen aan het eind van het schooljaar.

Ik herken het helemaal! Zo jammer dat het tegenwoordig bijna niet meer haalbaar is om volledig huismoeder te zijn.. al is het maar voor n jaartje.

Ik herken dit ook, alleen had ik het voor m'n verlof ook al niet naar m'n zin meer. Na m'n verlof weer geprobeerd, maar na 2 weken baan opgezegd. Voelt heel fijn om nu voor de kleine te kunnen zorgen

Vlak voor dat ik zwanger was van de jongste heb ik een burnout gekregen. Tijdens de zwangerschap/verlof ben ik daar wel weer van hersteld. Maar sinds die tijd ben ik er echt van overtuigd dat ik wat anders wil. Of in ieder geval in een ander team wil werken. Nu ben ik 13 weken zwanger en zitten we met een reorganisatie die 1 januari 2024 klaar moet zijn. Dus ik solliciteer eerst niet buiten de deur. Ik hoop dat ik zo straks aan een andere functie kom of dat ze me boventallig verklaren en dat ik via die weg in een andere functie kom. En dit jaar ben ik als het goed is toch weinig op het werk door straks weet zwangerschapsverlof. Dus ik wacht nog rustig even af.

Hier ook! Nog maar 10 minuten totdat het zo ver is.

Ik herken het ook. Mijn werk (onderwijs) heeft heel lang op nummer 1 gestaan en ik werkte ook altijd met veel plezier. Nu gaat het me steeds meer tegenstaan en ben ik elke lesdag aan het aftellen tot de volgende vakantie. De enorme reistijd naar de school toe speelt ook mee; ik vertrek ‘s ochtends terwijl mijn man en kleine nog slapen en als ik geluk heb, kan ik mijn dochter nog net naar bed brengen als ik thuiskom. Door bijv. dagen met ouderavonden heb ik ook dagen gehad waarop de kleine helemaal niet heb kunnen zien. Dit vreet enorm aan me. Ik wil heel graag naar een school dichter bij huis (stoppen kan financieel niet) en heb binnenkort een sollicitatiegesprek. Vanwege de enorme tekorten voel ik me hier wel schuldig over; mijn huidige collega’s zullen mijn klassen moeten overnemen als ze geen vervanger voor mij zouden kunnen vinden (en die kans is groot).

Ik ben tijdens mijn zwangerschap gestopt met mijn vorige baan had het er niet meer naar mijn zin en ben overgestapt naar een school die beter bij mij en mijn situatie past. De reistijd was lang, de regio anders en ik was iedere dag tot een uur of vijf bezig. Nu tot half drie en soms half vier en daarna kan ik naar huis en in de avond doe ik dan de dingen als de kleine meid naar bed is zodat ik lekker thuis kan zijn. Ik kan een uur later vertrekken en ik ben 1 dag in de week minder gaan werken. Het enige advies dat ik kan geven volg je hart in wat je wil doen en ook al is het spannend waag de sprong als je denkt dat het fijner is ❤️

Sooow hier nog 1😅😅😅 Als ik fulltime thuis kon zijn deed ik het, ik werk nu 4 dagen inplaats van 5 maar wil eigenlijk heel graag 3 dagen alleen dat wordt echt teveel inleveren op salaris 🙄🙄 Ik zit er aan te denken een opleiding te doen voor gastouder, lijkt mij zo fijn lekker thuis met een groepje kids en je eigen kind, gezellig doen en dan nog betaald krijgen ook😂

Dit herken ik heel erg vooral toen ik pas net weer begon met werken! Ik kan zeggen het werd bij mij steeds weer iets beter. Het is een kwestie van de balans vinden!

En? Geworden?

Vandaag mijn tweede dag gewerkt, en wat vond ik het kut. Ik vind het zo lastig, want het is ‘pas’ mijn tweede dag en ik moet nog wennen enzo. Maar ik weet gewoon dat dit niet is wat ik wil. Ik wil er zijn voor mijn dochter. Ben met buikpijn vertrokken naar mijn werk en met buikpijn weer weggegaan. Het is niet meer zoals het was. Wou het gewoon even kwijt

Laatst tegen het bestuur gezegd dat ik een stapje terug wilde doen. Kan en wil de grote verantwoordelijkheid van mn werk er gewoon niet bij hebben nu. Al die avondverplichtingen.. Vandaag is de vacature online gekomen voor een nieuwe bedrijfsmanager. Ik ga de assistent functie bekleden. Dit geeft zó veel rust.. ik zie het over een aantal jaar wel weer hoe ik er dan over denk. Nu eerst intens genieten van m'n meisje en mn (nog steeds) hele leuke baan!

Ik ben huidtherapeut en heb ook een managementfunctie. Zit ook erg in twijfel om deze functie af te geven. Merk dat het zoveel stress geeft en wil inderdaad ook gewoon relaxed zijn en van mijn kindje genieten.. daarentegen ben ik bang dat ik deze kans niet meer krijg binnen dit bedrijf in de toekomst als er iemand anders aangesteld wordt. Zit wel echt in een dilemma. Stoer dat jij een stapje terug hebt gedaan!

Ja dat herken ik wel. Denk ook dat ik de kans niet meer krijg binnen dit bedrijf. Maar op dit moment word ik er gewoon niet gelukkig van. De rest zie ik dan wel weer.. Zo probeer ik te denken en dat werkt wel merk ik. Maar snap dat het best een dilemma is!

Ik herken het ook vind het verschrikkelijk weer te moeten werken helaas is stoppen geen optie. Enige positieve is dat ik veel Kan thuiswerken. Hou de kleine lekker thuis zodat ik veel tijd kan doorbrengen met haar op werk weten ze dit niet. Houdt wel in dat ik heel vroeg begin als ze nog slaapt en Savonds ook nog werk. Is wel pittig merk ik nu na aantal weken, maar kan wel smiddags met haar wat leuks doen en samen zijn. Anders als ik op kantoor zou werken en de reistijd zou ik haar misschien uurtje wakker zien op een dag

Helemaal herkenbaar. Ik ben alweer een tijdje aan het werk, maar vanaf het begin af aan heb ik er heel veel moeite mee en ben weinig gemotiveerd, hoewel ik maar twee dagen werk. Ik heb het even aangekeken of het beter zou worden, maar vorige week heb ik toch de knoop doorgehakt en ontslag genomen en de opvang opgezegd.