7 Reacties

één maand geleden

Wij hurken op zulke momenten bij hem. Erkennen dat het even moeilijk is “ omdat dit of dat” , geven dan aan wat en waarom we dat doen en dat we later iets anders kunnen gaan doen. Zo escaleert het tot nu toe niet 🤞🏻

één maand geleden

Ik herken de heftigheid die er soms kan zijn. Bij ons is die er met vlagen al langer, de peuterpuberteit. Laatst had ik een hele fijne dag met mijn dochter, maar ‘s avonds wilde ze niet naar bed en kreeg een enorme drift- en huilbui. Inderdaad slap maken waardoor ze bijna niet te tillen is, en vervolgens geen enkele stap van het bedritueel willen uitvoeren. Ik was alleen thuis die dag (misschien speelde het ook mee in haar gedrag want normaal doen mijn man en ik samen het ritueel) en nadien (toen ze op bed lag) ook zelf in huilen uitgebarsten. Je bent niet alleen dus. Het is soms even flink pittig en niet heel rationeel. En daar is niet altijd een interventie op uit te voeren waarmee het te voorkomen is. Dan was het bij mij gelukkig binnenshuis, want oei, ik snap echt dat je er dan even doorheen zit hoor. 😅 Vast zullen hormonen niet helpen, maar je mag er best even van streek van zijn.

één maand geleden

Een paar dagen geleden heb ik nog 40 minuten op de vloer van de supermarkt gezeten. Ik merk dat het echt een kwestie is van geduld hebbe en dat soort buien niet persoonlijk nemen. Als ik ergens op tijd heel moet is dat natuurlijk drama dus op dat punt weet ik het ook nog niet 😅

één maand geleden

Hier ook. Alle pedagogisch superverantwoorde tips and tricks zijn volgens het boekje superleuk, maar als je echt zo'n kleine driftkikker hebt, heeft echt heel weinig zin hè... De mijne is echt de he-le dag gefrustreerd. Echt alles is verkeerd. Van hoe haar sok zit tot pluisjes die op haar hand vallen tot mama die op de verkeerde plek op de vloer begon te nepslapen nadat dit van haar werd gevraagd... Ik ben echt volledig op. Heb vandaag in de auto na een hele heftige boodschappensessie ook stiekem de hele weg naar huis zitten huilen... 🙈

25 dagen geleden

Wij hebben een super actieve en bij vlagen heftige 21 maanden oude dochter. Ze heeft momenten dat ze om alles in huilen kan uitbarsten, ik gebruik dan de techniek die ik bij mijn werk in het vso ook gebruik. Rustig blijven, heel zachtjes praten zodat ze beter moet luisteren en vooral niet persoonlijk aantrekken. Tot nu toe is het gelukt in het openbaar de driftbuien onder controle te houden door snel af te leiden. Echter heb ik ook wel de keuze gemaakt om een armbandje aan te schaffen om een driftbui te voorkomen 🙈🙈🙈 misschien niet pedagogisch verantwoord maar beter dan een schreeuwend kind mee te moeten zeulen 😂😂 En het mantra is: het is maar een fase 😅

23 dagen geleden

Ohh lieve mama wat heftig he! Ik merk ook dat dit soort momenten, zelfs al hebben we ze echt maar sporadisch en duren ze meestal niet lang, heel triggering zijn voor me. De account ‘nurtured first’ op Instagram helpt me echt iedere dag met inzichten, echt een aanrader!

21 dagen geleden

Zeer herkenbaar. Wij zijn eind februari verhuisd en hebben voor zeker 3 weken een onhandelbare dochter gehad, die bijna over alles een enorme driftbui kreeg. Met onze eigen vermoeidheid van de verhuizing erbij, was dit zeer moeilijk. Heb ook wel eens staan janken in de keuken als zij weer op de grond lag de krijsen in de woonkamer.