Hoe omgaan met sterke wil en drammen

Oh voorbeeld: Ze wilde vandaag een toetje. Dus ik had gezegd: we gaan eerst warm eten. Nou 36 woede aanvallen natuurlijk. Vervolgens de hele tijd drammen: gaan we al eten? Ik heb honger etc etc etc. Wilt ook geen snackje. Dan neemt ze 1 hap van haar eten. Ik hoef niet meer: mag ik een toetje? Nee, we gaan eerst allemaal eten. Daarna mag je een toetje. Hoeveel happen moet je nog? Mag ik op je bord kijken? Ik ga alvast een toetje pakken oke? Heb je het al op? Mag ik dan tv kijken? Heb je het nu dan op? Kijken? Mag ik nu? Of nu? En nu dan? Heb je het al op? “Tot 10 tellen 🙄”

Oh heel herkenbaar. Over het algemeen kunnen we goed afspraken maken met hem, maar regelmatig komen de dingen die jij beschrijft ook voorbij. Heel vaak als we iets vragen: "nee dat wik ik niet!" "Daar heb ik geen zin in!" "Dat vind ik niet leuk!" En noem maar op. Maar ook met eten inderdaad. "Mag ik een rijstwafel?" Vlak voordat we gaan eten. En dan leggen we uit dat we gaan eten en hij daarom geen rijstwafel krijgt en dan is ook niks meer goed. Huilen en boos worden enzo. En constant vragen om eten/tv/vanalles. Dus inderdaad heel veel "mag ik" en "ik wil". Ik denk dan maar, ene oor in, andere oor uit. Alhoewel dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Sowieso is hij de laatste tijd weer erg grenzen aan het opzoeken. Vooral ook qua omgang met z'n zusje. Zusje is nu 1.5 en is echt een typische dreumes. En de oudste vindt het soms lastig om daar mee om te gaan. Dus hij gaat dan naar haar schreeuwen, of haar wegduwen, of dingen van haar afpakken. Terwijl het op de opvang echt ontzettend goed gaat en ze eigenlijk op een enkele keer na de hele dag lief zijn voor elkaar. Dan denk ik, waren ze thuis maar eens wat vaker zo lief haha. Maar goed, ik hoop wel dat het binnenkort weer wat gezelliger wordt thuis

Zo herkenbaar. En vooral als je zelf 1 seconde zit of even met wat anders bezig bent. Alles moet NU, direct. Gebeurt dat niet, volgt er een woedeaanval (of heel veel). Hier is ze op de opvang ook steeds meer grenzen aan het opzoeken, maar thuis is het veel heviger. Hoe je ermee omgaat.... geen idee😅

Vandaag nog een typisch momentje hoe het er hier momenteel aan toe gaat. Dochter heeft kerstviering op de opvang. Ik een mooie trui voor haar gekocht, haarspeldjes. "Mama ik vind de trui niet mooi!" .. volgt een driftbui van heb ik jou daar Uiteindelijk de trui toch aan getrokken, en wilde haar haren mooi maken. "NEE IK WIL NIKS IN MIJN HAREN!"... opnieuw driftbuien Gevolg; Wel met trui, maar met ongekamde haren naar de opvang. Kreeg het met geen mogelijkheid voor elkaar. Gelukkig is de opvang vaak zo lief om alsnog even de haren te doen😅

Zooo herkenbaar. Hoevaak ik wel niet op een dag roep: even wachten, mama heeft maar 2 handen!!😵‍💫😵‍💫 maar daar heeft hij 0 boodschap aan