Ik hoop dat mijn baby qua uiterlijk ook wat op mij lijkt?

Sorry hoor, maar ik kan mij niet voorstellen dat je je hier überhaupt al druk over maakt voordat de baby er is en uitgaat van een echo foto? Misschien lijkt hij in karakter wel heel erg op jou.. Je hebt het al 9 maanden mogen dragen, ik vind het juist heel leuk als onze zoon op zijn vader gaat lijken. Heb namelijk een knappe man en dat gun ik hem ook dat zijn zoon op hem lijkt. Ik snap je zorgen echt niet, maar kan aan mij liggen ;)

Ik hoop echt dat onze dochter op papa gaat lijken! Kijk elke dag al zo graag naar manlief 🥵🥰

Ik roep ook de hele tijd dat ik hoop dat onze kleine op de papa gaat lijken🥰 ik zou het heerlijk vinden! Ik vind mijn man fantastisch en super knap, en het lijkt me zo fijn om zijn trekjes in onze kleine terug te zien! En ja, mijn man heeft misschien ook wel een grote neus, of weet ik veel wat... Ga ik me daar druk om maken, nee zeker niet. Elk kleintje word een unieke versie die op een wonderbaarlijke wijze gemaakt word. Come as you must come sweet little one❤️

Ja, ik begrijp jullie reacties. Als niemand zich hierin herkent, weet ik wel dat ik naar een andere "bron" in mezelf kan gaan zoeken waarom ik me idd überhaupt hier zorgen om maak. Bijv. ergens moeilijk mee hebben om intens geluk toe te laten (enorme liefde van partner en binnenkort komst van baby'tje) en mijn gedachten die er dan iets slechts van maken, of zelf te veel schrik hebben voor de mening van anderen,.. ok :/ ja denk dat het dan dieper zit dan enkel oppervlakkig en zal ik verder zoeken zodat het niet bij onze baby komt

Nou, ik was bij de eerste ook bang dat het kindje op m'n schoonvader zou lijken, die heeft het niet mee, zeg maar. Vond het sowieso spannend of ik m'n kindje toch wel leuk zou vinden (ondanks de mega kinderwens) Maar nu bij de tweede heb ik daar geen last van, want ik weet hoe prachtig nummer één is, lijkt alleen op zichzelf! En dat zul jij ook gaan merken.. Voel je ook niet schuldig bij zulke gedachten, fijn dat de andere moeders in de reacties dit niet herkennen, maar niks menselijks is ons vreemd lieve mama. En dit soort gedachten zijn ook gewoon heel menselijk. Geloof me, je kindje wordt hoe dan ook de mooiste en de liefste <3 ohja, en neusjes op echo's zijn echt anders dan neusjes in het echt hoor, die van ons leek ook een grote dikke neus te hebben, bleek gewoon beetje platgedrukt te zijn haha, tis een heerlijk neusje geworden ;)

Ik begrijp je wel!! Niet per se om mijn vriend, maar op de echo foto's lijkt ons kindje de neus van mijn schoonmoeder te hebben.. En ergens vind ik dat echt vreselijk 😳 Mijn schoonmoeder en haar broers+zussen hebben allemaal een laat ik het zeggen, zeer opvallende neus..

Oh ik begrijp je. Bij mijn man in de familie hebben ze echt een hele grote brede neus. Echt het geen dat ik het minst aantrekkrlijk vind 🙊. Bij mij in de familie zit juist een hele kleine schattige neus en zo ziet het er op de echo ook uit gelukkig. Uiteindelijk hoop ik vooral dat de kleine een leuke mix wordt van ons beide

Dankjewel voor je lieve gekozen woorden. Geeft me toch een warm gevoel. Ik ben idd ook blij voor de andere mama's dat ze dit helemaal niet herkennen. Deed bij mezelf wel extra pijn bij het lezen en het feit dat dit wél in mij was opgekomen. Doet nu deugd om te lezen dat het idd menselijk is om vele verschillende emoties/gedachten te ervaren, ongeacht de kinderwens en de diepere liefde voor je kind. En dat het niet abnormaal is om zo te denken en links te leggen (schoonvader is niet echt "wauw"-> man lijkt er wel op -> hoe gaat mijn kind zijn?) En dat ook dit gevoel er bij kan horen. Zeker als het je eerste kindje is en je totaal niet weet wat je allemaal kan verwachten (terwijl je eig best gewoon er op vertrouwt dat alles goedkomt, maarja). Misschien is het weer 1 van de vele zorgen die mama's hebben, die achteraf gezien compleet voor niets bleken te zijn. Omdat de liefde voor je kind al die gedachten gewoon overstijgt. Idd mooi gezegd, je kindje lijkt gewoon op je kindje 💖 (En dankje voor de woorden "lieve mama", die deden echt iets met me 😊) Hopelijk kan dit onderwerp wel helpen voor andere mama's die zich ook wat schuldig voelden over zo'n gedachten

Baby’s lijken vaak in het begin meer op de papa. Das biologisch. Als je kindje groeit gaat hij/zij veranderen en meer een eigen gezichtje krijgen en wellicht ook meer op jouw lijken. Je weet het gewoon echt nog niet. Laat het los. Ik denk, zo te lezen, dat je hier hormonaal ook anders over denkt nu dan straks. Komt goed meid.

Volgens mij hebben alle babies die geboren worden een kleine neus 👃 🤷🏻‍♀️ op hun kleine hoofdjes. Elke baby is uniek en lijken in het begin op papa … dat is de natuur. Zelf hoop ik ook dat mijn kleine jongen op z’n vader lijkt.

Sommige reacties zijn niet echt helpend, dat viel me ook al op... Maar, inmiddels zie ik meer reacties van mama's die dezelfde gedachten hebben, nog een bevestiging dat het heel normaal is en er bij hoort voor sommige (en sommige papa's hebben het misschien ook wel!). Inderdaad net als andere onzekerheden die voorbij kunnen komen in deze mega spannende tijd, en zoals iemand anders al zei, hormonen helpen ook niet! Fijn om te lezen dat je het al beter kunt relativeren, wat mij betreft een top kwaliteit voor een moeder : je onzekerheden en gevoelens serieus nemen, uitspreken, relativeren. You got this 💪

Lijkt mij niet gek dat je nadenkt over uiterlijk, denk dat iedereen wel nieuwsgierig is naar hoe je kleine eruit ziet en dat iedereen wel voorkeuren heeft in de hoop wat hij of zij van papa of mama heeft. Mijn dochter lijkt heel veel op papa, maar haar oren heeft ze meer van mij en daar was mijn man bijvoorbeeld heel blij mee omdat hij iets meer flaporen heeft. Haar neus, een typische van Afrikaanse mensen, wat breder en platter heeft ze echt van haar vader, ik vind dat schattig! En toevallig zagen wjj van mijn zoontje ook de neus op de echo staan en die is ook net zo haha. Ik heb bijvoorbeeld ook echt lopen duimen dat mijn dochter toen geen echte afro haar zou hebben, voor meiden zo lastig wat ik weet van mij schoonzussen! En ze heeft een prachtige krullenbos, wat tussen mijn haar en mijn mans haar in zit. Dus ik was helemaal blij! Ik snap dus goed dat jij erover nadenkt haha!

Ons zoontje lijkt volgens de 3D echo’s ook enorm op zijn papa. Ik hoop natuurlijk dat er ook een glimp van mij te zien is in hem, maar verder vind ik het helemaal niet erg! Als hij maar mijn hoeveelheid haar heeft zeg ik altijd, aangezien mijn vriend weinig haar heeft.🤪 en zo blijkt het wel te zijn, z’n haar is al meer dan 1cm🙈. Ik zou me er niet druk in maken! Maakt toch niet uit?

Maar ik begrijp je gevoel wel hoor. Ergens hoop je dat de kleine ook wat van jezelf weg heeft natuurlijk! Maar ik zou me daar geen zorgen in maken! Sowieso zal het van beiden wat mee hebben! Ook al lijkt het nu op de echo meest op de papa, het is en blijft een mix hè! Komt goed!

Baby's zijn echt net toverballen. Het ene moment lijken ze op jou en twee dagen later op papa, opa, oma, of tante. Ons zoontje is nu twee en ik kan zeggen dat hij echt niet per se op 1 van ons lijkt. Het ligt er ook aan hoe je op dat moment zelf kijkt. Persoonlijk heb ik er veel en veel meer problemen mee gehad dat de familie het beter schijnt te weten en constant vergelijkingen maken in hun eigen zogenaamde 'voordeel'. Vaak ook nog eens op basis van de eigen fantasie. Om je alvast enigzins gerust te stellen: vaak zijn neusjes op echo's in beeld vertroebeld en is het echt niet wat het lijkt. Op een 3d echo bv. Lijken alle neusjes al snel erg plat en breed.