Moeilijke leeftijd, gedrag

Zeker heel erg waar. Ik heb een dochter van 4 en een zoon van 3. Die veel intenser is dan zij toen zij 3 was. Nu een zoon van 12 weken erbij. Wij dachten ook we laten wat meer tijd dat is makkelijker. Maar niets is minder waar. Tantrums om niks, broedplaatsen terwijl al zindelijk vanaf 2 jaar. Echt vermoeiend.

Ja het is vreselijk vermoeiend! De hele dag heb ik het gevoel een strijd met haar aan te gaan, naar niks luistert ze.

Ja en als je zegt niet doen. Dan gebeurt het juist wel.

Oh ja zeker. Hele pittige leeftijd. Hele dag discussies voeren over alles. Nergens mee eens zijn, niet willen luisteren. Ontzettend grenzen opzoeken. Vooral die eindeloze discussies vind ik pittig. En steeds proberen te onderhandelen of iets net anders doen dan we vragen/verwachten. Bijvoorbeeld uit dwarsheid achterstevoren gaan lopen. Van die kleine dingen, maar wel de hele dag door en bij alles. Naar bed gaan en slapen is gelukkig niet echt een probleem. Dat gaat meestal wel prima. En die driftbuien zijn lastig te stoppen. Om de kleinste dingen kan hij ontzettend boos/verdrietig worden. Dus ja, heel herkenbaar. En ik snap dat je dit heel pittig vindt. Onze 2e is alweer 15 maanden. En heel eerlijk, de eerste 6-8 maanden waren erg pittig. 2 jonge kinderen die veel hulp nodig hebben. De oudste had toen ook al wel driftbuien hoor, maar nog niet zoveel weerwoord en discussies. Denk dat ik deze leeftijd met een baby erbij ook wel erg pittig zou vinden. Dus heel veel succes in ieder geval. Maar onthoud 1 ding, het is oprecht een fase. Zodra de 2e wat ouder wordt krijg je veel rust terug.

Ook allemaal heel herkenbaar. Dat achteruit lopen ook😅 Het scheelt wel dat ze volgend jaar naar school gaat, iets meer rust thuis. Dat is natuurlijk wel heel fijn!

Ohhh, ik had even wat minder focus op deze groep vanwege de baby. Maar ik dacht ineens , laat ik toch gaan kijken of dit normaal is 🤣 Wat ben ik blij herkenning te lezen. Onze meid zoekt zo enorm de grenzen op. Luistert niet. Tekent op de muren, rent gewoon weg in het winkelcentrum etc. Maar ook enorm verlatingsangst ineens! Ze zit echt met momenten aan me geplakt. Als ik in een restaurant naar de wc ga, begint super hard te krijsen 😳 Ik weet niet wat ik meemaak. Ze is ook al een hele tijd zindelijk, maar plast ineens in huis? Heeft ze nooit gedaan. Ik snap er niks van. Is het negatieve aa dacht zoeken of zit er iets achter? Ik word er echt onzeker van.

Ik las dus dat er een sprong bestaat bij 3 jaar🫢 Misschien dat dat het is?

Oh zou dat het zijn... dat wist ik niet. Ik hoop het! Want begon al te vrezen dat ik zwaar gefaald had in de opvoeding 🙃

Oooh hier ook hoor. Ik vind dit echt de pittigste fase tot nu toe. Vooral het korte lontje wat ze heeft (en ik dus ook), en geen geduld. Gebeurt het niet hoe ze het wenst, breekt de hel los😅. En dan ook echt giga opstandig, schreeuwen enz. Hopelijk is het echt maar een fase en gaat het snel voorbij

Pfff ik hoop het zo! Ik herken mn zoontje echt niet de laatste 2 weken 😮‍💨 heel veel negatieve aandacht vragen

Hier ook terror! Hoop gemiep en gemeut. Kan ook ineens niks meer zelf. Wilt overal hulp bij, kan niet zelf spelen (ook nooit gekund overigens🤣). Hele dag broertje pesten, moeilijk doen om het moeilijk doen, niks is goed, voelt zich altijd achtergesteld. Ik denk vooral dat ze heel erg toe is aan school. Ze wilt niets liever dan spelen met andere kinderen, en thuis mega snel verveeld.

Ohh zoo herkenbaar. Met alles moet er een disscusies gevoerd worden. Vanaf ‘s morgens vroeg staat hy aan tot in de avond by elke slaapje ruzie want meneer wilt niet slapen maar dood moe. Snapt nog niet waarom die niet met zijn zusje van 1j mag stoeien. Om alles schreeuwen krijsen en alless zelf willen doen. Super leuk om aan kids te beginnen hahahah. Ik ben niet eens zwanger en me lontje is kort 🤣🤣🤣. Maar ze zeggen het is een fase. Liefst ga ik heeeeel lang slapen en wordt k wakker wanneer dese fase voorbij is!

Hier ook. We zijn ook net verhuisd. Die overgang speelde een rol rondom dat hij 3 werd. Dus ik dacht steeds dat het daaraan lag. Maar mijn man en ik weten soms echt niet wat we moeten. Niet luisteren, niks willen. Niet meer naar bed willen, geen dutje willen doen, niet meer op de wc willen plassen. We moeten alles 10 keer vragen. Het lijkt het meest effectief als ik toch boos word maar dat kost veel energie. Ook eten is een drama. Gelukkig slaapt hij snachts meestal door. Hij heeft dan ook nog een ledikant misschien dat dat scheelt. Ik dacht ook, na 2 jaar wordt het makkelijker maar vind 3 jaar tot nu toe erger.

Hier dus exact hetzelfde.. ze stelt zich super afhankelijk op. Wij dachten ook dat de verhuizing de oorzaak was, maar dit is vrij langdurig 😅

Hier heeft ze momenteel 0 geduld. Als iets moet gebeuren moet dat NU. Zo niet volgt er een hevige driftbui.. herkenbaar?

Toen dit topic geopend werd dacht ik ach ik kom er weer onderuit zoals altijd. Maar helaas ook mijn voorbeeldige peuter is baldadig aan het worden. De hele dag strijd om de simpelste dingen. 'Ik moet niet eten. Ik moet niet douchen. Ik moet niet slapen. ' Ik vind mijn doordeweekse vrije dag ook echt zwaar 😅 Hopelijk word het snel beter!

Hoe is het met jullie kleine monstertjes?🫢🫢 hier lijkt het nu iets beter te gaan. Slapen gaat weer wat beter, gedrag ook wel. Zeker nog wel driftbuien en zo, maar de scherpe kantjes lijken eraf

Hier ook ineens wat beter gelukkig!

Hier ook ieslts beter. En ik vind haar ineens weer een stuk 'ouder'. Het is ineens al een hele meid die zelfstandig wil zijn. Helaas heeft ze nog wel veel nachtmerries, dus de nachten blijven ruk.

Ja hier ook nog zeker niet geweldig hoor! Maar merk idd ook dat ze weer meer kan en een groei heeft doorgemaakt