Stress om slaapjes baby

Misschien eens testen hoe ze slaapt als ze uit logeren gaat of jij als je dat makkelijker vind 😉. Misschien dat als het dan beter gaat, je een positieve gedachte hebt om aan vast te houden?

Wat rot zeg! Lijkt soms alsof er geen einde aankomt he?! Het zenuwachtig naar bed gaan herken ik enorm! Mijn zoontje sliep ook heel slecht. Soms iedere 1,5/2 uur wakker. Met 7 maanden is hij 1x gaan logeren en toen sliep hij door. Het grote verschil tussen daar en hier was, dat hij daar in een kamertje alleen sliep en thuis bij ons op de kamer. Dit zijn we thuis gaan testen en vanaf de eerste keer sliep hij door. Wordt vaak maar 1x snachts wakker om te voeden. Wat ab itsme zegt, logeren kan inzicht geven. Of misschien slaapt jullie dochtertje ook bij jullie? Ons zoontje werd, denk ik, wakker van gesnurk van mijn vriend en voelde dan mijn aanwezigheid waardoor hij bij mij wilde zijn. Sinds hij alleen slaapt slapen we alle 3 beter. Maar als hij een keer minder slaapt, voel ik de stress direct weer! Toch een soort traumatje van al die slechte nachten🙈

Misschien is de cursus slaap vanuit verbinding van Liefdevaneenmoeder wat? Gaat ook over hoe je het zelf benadert, wat er voor stress zorgt enz. Heb zelf pas de eerste week erop zitten dus weet nog niet heel veel vanuit ervaring.

Ahhh ik heb precies hetzelfde! Tijdens slaapjes overdag zit ik ook hele tijd op de klok en babyfoon te letten.. en ja, vaak is de dan weer na 30 min wakker en heb ik weer geen seconde rust gehad. Ik heb dus eigenlijk geen tips voor je, mijn dochter (zelfde leeftijd) slaapt sinds 2 maanden snachts ook niet meer door, terwijl ze dat een tijdje wel deed. Ik ben echt op, en ook opgejaagd. De podcast van liefdevaneenmoeder is ook fijn!

Hier heb ik veel aan gehad! Persoonlijk heb ik iets gevonden wat voor ons werkt: gewoon met die kleine samen slapen, ook de dutjes. Zo krijg ik ook nog mn rust. Doe dan draadloze oordopjes in en kan dan een podcast luisteren oid. En sindsdien slaapt ze veel vaker langer dan 45 min!

Ja echt! Mijn dochter slaapt sinds 6 maanden op det eigen kamer. Ze is een lichter slaper dus het werkte al beter dan bij ons op de kamer. Nu is het gewoon extra lastig omdat ik denk dat ze in een slaapregressie zit.

Ja ik vind het echt vreselijk en ik wil zo graag gewoon loslaten. Denken ja slaapt ze prima slaapt ze niet ook prima but I cant :(

Oke, ik zal kijken naar de cursus. Ja helaas gaat dat niet werken voor mij. Ik ga nog slechter slapen en zij ook als we samen slapen. Dat ze slechter slaapt en niet doorslaapt accepteer ik gewoon maar ik wil gewoon een manier vinden om er zelf beter mee om te gaan

Ik heb hier ook veel last van gehad. Een lactatiekundige heeft me hier adviezen in gegeven die mij hebben geholpen: baby in bed leggen en dan hardop erbij praten dat hij lekker mag gaan slapen. Dingen als: ga het maar zelf proberen, dat kan je wel. Ik ben er als je me nodig hebt. Ga eerst maar even zelf doen. Ik hoor het wel als je me nodig hebt. En dan weggaan en dan direct iets voor jezelf gaan doen (al is het huishouden, iets doen) NIET op de klok kijken en niet op de babyfoon kijken als je een camera hebt. Dit heeft mij echt geholpen. Daarnaast 1x per week naar een yoga les buiten de deur (kan ook iets anders voor jezelf zijn zo lang het maar weg van huis is). Het is bij ons inmiddels beter dan toen. Wij hadden vooral overdag een hele moeilijke slaper maar snachts best oke dus daar heb ik geen tips voor. Heel veel succes!

Herkenbaar. Ik was constant mee bezig en keek zo tegen elke dutje op. Zelf als hij pas 30 min wakker was ik al aan het kijken rond hoe laat hij een dutje moest doen. Sinds hij naar 2 dutjes is gegaan is het een stuk beter. Meestal volgt hij de 2-3-4 wakkertijden dus ik ben nu minder mee bezig en hebben we meer tijd om iets te doen. De cursus liefdevaneenmoeder heeft mij geholpen om minder gestrest te voelen en ik heb ook een paar tips toegepast. Bij mij lukt al een tijd niet om mijn zoontje neer te leggen dan wordt ie gelijk wakker dus mijn vriend brengt hem elke avond naar bed en dan slaapt hij 3-4 uur. Ik breng hem wel naar zijn kamer voor en schone luier en zijn pijama en als hij klaar is om naar bed te gaan dan loop ik weg en krijgt hij een flesje van papa. Mijn vriend geeft het flesje in het donker met whitenoise aan. Als hij wakker wordt dan gaat ie bij mij drinken en slaapt verder bij mij. We hebben een vloerbed van ons bed gemaakt anders kan ik niet goed slapen. We hebben van alles geprobeerd voor nu is dit wat voor ons werkt. Ik herken je situatie dus ik hoop dat je iets vindt dat voor jullie werkt. Een dikke knuffel.

Ik heb herken het enorm! Ik ben al ruim 7 maanden geobsedeerd door alleen met slaap bezig te zijn. Ik had ook wel een postnatale depressie. Ik heb een slaaptraining gevolgd waardoor hij van zijn speen af is en alle slaapjes zelfstandig in slaap valt. Alleen nu met de regressie wordt hij snachts weer wakker en huilt hij. Ik krijg hierdoor weer dezelfde opgejaagde gevoelens, onrust, paniek. Ik heb gelukkig nog therapie. Alleen weet ik niet om te gaan met zulke situaties omdat ik als de dood ben voor weer gewennning, denk toch een soort trauma gevoel. Ik kijk het nu ff aan, maar in bed nemen ben ik zelf op tegen omdat ik moeders ken waarbij kindjes 3,4,5 jaar nog steeds daar liggen. Nou aayuuuuu 🤣.Ik heb het wisselend wel gedaan hoor,daar niet van. Maar ik moet weer even de motivatie te vinden om weer dezelfde training op te pakken. Want hij heeft het zooo in de gaten en slaapt straks niet meer alleen. Maar ik herken je heel erg goed. Ik doe sowieso altijd een vast ritueel, lekker even in de arm knuffelen, tussendoor even een liedje zingen misschien dat je even je even gevoel vergeet, neerleggen en met positieve gedachte weg lopen. Steeds hetzelfde zeggen. Slaaplekker lieverd of iets dergelijks. En voor het slapen misschien de laatste 20min al uit prikkel omgeving halen. Ik heb nu een schommelstoel in zijn kamer en daar ga ik rustig even saampjees zitten, ook overdag lees ik zachtjes een klein boekje voor. Lezen lijdt jou ook namelijk af van jou stres en onrust. Net als dat het advies bij mensen met hyperventilatie aanval een boek lezen is. Dan ga je weer gewoon ademhalenn...Ik heb geeen idee of je er iets aan hebt. Maar ik hoop dat je wat rust vind. Ik vind het nog steeds moeilijk, maar nogmaals sinds de training hebik zelf zoooveel rust omdat hij zelf in slaap kan vallen en smiddags ook slaapjes koppelt. Ik heb hem altijddddd moeten wiegen, dus ik kom ook van ver wat slaap betreft. je mag me altijd berichtje sturen.💋💋

Bedankt voor je bericht! Alles wat je schrijft is echt zo herkenbaar voor mij. Ik denk soms wel dat ik in een soort van depressie zat/zit maar ik weet het niet. Ik ervaar het ook als trauma. Wat voor therapie volg je als ik vragen mag? Kan ik je via hier een bericht sturen?

Je kan ook via insta kan je mij berichtje sturen. aylinalken

Ik ben echt in therapie bij een psycholoog ivm postnatale depressie