14 maanden - tantrums?

Ik herken dit zeker. Niks helpt dan, niks is ook goed. Wij wachten tot het voorbij is en dan mogen we hem ook pas weer oppakken en knuffelen.

Oh ja heel herkenbaar! Ik wilde vandaag ons zoontje verschonen en hij was aan het spelen met een flesje Vitaminwater. Nou, de wereld ver-ging. Compleet over de rel, rood aanlopen en zelfs mijn partner hoorde hem buiten achter in de tuin huilen/gillen/schreeuwen🙈 Die dacht dat hij hard gevallen was 🥲 Het komt hier steeds vaker voor, maar vandaag was wel heel heftig🤣 Vooral dat achterover gooien als je hem oppakt, wij noemen hem al steeds kleine dramaqueen haha

Hier ook al behoorlijk wat tantrums, van de week in de speeltuin zat hij al een half uur in de schommel (vind hij fantastisch) maar een ander kindje was aan de beurt…nou hij heeft denk ik 15 min hysterisch gehuild. Kon hem met niks afleiden, uiteindelijk maar weg gegaan. Ik merk als hij einde wakkertijd is dat hij er dan moeilijker uit komt. Wat bij ons helpt zijn rozijntjes, daar is hij gek op maar wil dit ook niet steeds aanbieden want dan wordt die een soort beloond maar soms is dit wel handig

Alsof je het gedrag van mijn dochtertje beschrijft🙈 hier ook vaak huilen/krijsen om niets of als het haar niet zint. Vanmorgen werd ze dus al wakker met een tantrum en was niets goed( wegduwen, slaan, zelfs erbij gaan liggen 😂) het heeft ongeveer 15 min geduurd. Hier is vaak ook de enige optie de speen dan pas krijg ik haar stil. Alleen troosten werkt helaas niet. Ik ben ook niet zo’n voorstander van de speen continu aanbieden. Maar dat gekrijs ben ik ook een beetje zat😜 ik lees dus graag mee voor tips!

hier gelukkig weinig last van. herken wel bij mijn zoontje het driftige als hij zijn zin niet krijgt. maar ik negeer (al vanaf dat ie jonger is) het gedrag en ga 'gewoon ' wat anders doen. als hij weer opstaat of normaal doet dan krijgt ie weer aandacht en is t weer gezellig. duurt al.met al gelukkig niet zo lang als bij jullie. afleiden net iets anders lukt soms ook een inderdaad als hij moe is dan wordt t wel lastiger. wij zeggen vaak, negatieve aandacht is ook aandacht en daar proberen wij dus geen aandacht aan te schenken hoe moeilijk ook

Hier ook een kleine dramaqueen, zij blijft er alleen niet in hangen. Ze gaat er ook vaak bij liggen, plat op de grond, pruillip erbij. Hoort ook wel echt bij de leeftijd. Ik zie het meer als onmacht en ontwikkeling. Ze leren dat iets niet mag en leren ook dat ze een eigen willetje hebben. Onze dochter heeft sommige dagen veel last hiervan, andere dagen minder. Wat hier helpt is zelf rustig blijven, consequent zijn als iets niet mag/handig is. Ik benoem eigenlijk altijd naar haar, ach schat, is ook niet eerlijk. Ben je boos? En moet er ook een beetje om lachen (in mijzelf dan). En ik ga gewoon verder waar we mee bezig zijn. Ze legt zich er dan wel snel bij neer. Als ze rustiger is geef ik haar een knuffel. Wanneer ik buiten ben, zelfde en als ze wat rustiger is de speen of rozijntjes.

Fijn om te horen dat meerdere ouders dit herkennen. Maar lees ook wel wat varianten die een stuk milder lijken. Misschien leg ik onze situatie niet goed uit; een echte tantrum bij ons is niet wat krijsen en op de grond liggen met een pruillip.. het is woest om zich heen slaan, schreeuwen alsof hij gemarteld word, echte vurige boosheid en frustratie die zo extreem is dat hij zichzelf helemaal lijkt voorbij te gaan, over het randje heen zonder dat hij nog weet wat er gaande is.. hij zit er in vast, en rozijntjes of snacks helpen niet meer, het is niet ff een paar minuten boos, en hem zelf op de grond laten zitten is dan ook niet echt geen optie want dan doet hij zichzelf pijn. Iemand die dit herkent? Misschien wat boeken qua tips heeft of andere info?

Ik herken het helaas heel goed. Onze zoon van 14 maanden kan soms ook zó boos worden als iets niet gaat zoals hij wil. Gisteren had ik hem in mijn armen toen het gebeurde, en dan gooit hij zichzelf met heel veel geweld naar achteren. Echt gevaarlijk gewoon. Uiteindelijk heb ik hem op een kleed gelegd, met het idee dat hij daar in ieder geval veilig ligt 😅 maar dan is het dus inderdaad blèren, om zich heen slaan, schoppen, met speelgoed gooien, omrollen, hij heeft dan ook geen besef van wat ie doet… zo heftig om te zien. Ben soms best bang dat hij zich bezeerd. Het is wat je schrijft, hij blijft er dan in hangen en ‘standaard’ dingen om te troosten of af te leiden helpt niet. Wat gisteren werkte (maar geen idee of dat toeval/eenmalig was) was om in dezelfde ruimte te blijven, maar wel fysiek flink afstand te nemen. Hem uit te laten razen en af en toe rustig tegen hem praten. Op een gegeven moment was de boosheid minder en toen ik hem riep kroop hij weer zelf naar me toe om even te knuffelen. Ergens ‘fijn’ om te lezen dat het dus niet alleen bij ons is, maar leuk is het niet. Echt pittig soms! Hopelijk een fase die snel voorbij gaat.

Ik heb de indruk dat ons zoontje vooral 's nachts driftbuien heeft. Hij wordt wakker en niets is goed. Wil z'n tut niet, z'n knuffel niet, wil niet gepakt worden, wil niet tussen ons in bed. Wil enkel naar beneden. We hebben hem nu net 15/20min gewoon laten doen en hij is net uitgeput in slaap gevallen door hem een bepaald moment gewoon te negeren...zo zielig. Herkent iemand dit? Anders was hij zo'n goeie slaper 😩