De klaagmuur 😑

Ja precies dat! Het is voor mij nu dik 7 weken geleden en moet nog steeds met pijnstillers slapen omdat ik overdag te veel doe🤦🏻‍♀️ Krijg dan ook te horen: maar die 6 weken zijn voorbij toch? Dan mag je toch weer alles? Ja als het ook voelde alsof alles voorbij was dan zou ik er wel anders bijlopen denk ik dan🤣 Gelukkig zei de verloskundige in het ziekenhuis van de week nog dat ik écht nog lang niet helemaal hersteld zal zijn, maar daar heeft meneer niet goed naar geluisterd denk ik🫠

Zoon lief van bijna 2 wil gewoon niet slapen. Jankt alles bij elkaar. Of hij slaapt en word wakker als we naar bed gaan. Ben zo moe 😴 Zoonlief van 8 weken heeft de 6e ziekte ofzo en was afgelopen nacht helemaal wild. Heb 3 uur kunnen slapen en vandaag overdag dikke drama. Mijn hoofd barst bijna uit elkaar en het huis is ook ontploft.

Laat je niet gek maken over doorslapende baby’s van een paar weken oud! Gewoon lekker doen wat je zelf wilt! Ik geniet echt van borstvoeding geven. Mijn zoontje van 7.5 week komt ook nog 2-3 x per nacht. Dat is dan even zo, mijn oudste sliep ook pas door na 5 maanden ofzo en sommige baby’s slapen nog later pas door. Zolang je er zelf achter staat en er geen ‘last’ van hebt zeg ik lekker doorgaan met die borstvoeding 💪🏻

Wat vervelend voor je! Ik herken je verhaal wel.. Hier doe ik overdag ook teveel waardoor ik als ik in bed lig heel veel pijn heb. Hier gelukkig wel begrip vanuit mijn man dat het huishouden op een laag pitje staat maar hij lijkt het soms ook niet te begrijpen dat ik nog steeds pijn heb na 7 weken en nog niet alles kan..🙈 Hier vorige week idd ook op nacontrole geweest samen en toen zei de gynaecoloog idd ook dat het helemaal niet raar is dat ik nog niet alles kan doen enzo. Echt proberen zoveel mogelijk rustig aan te doen en niet overbelasten.😘 Maar is makkelijker gezegd dan gedaan..😅

Zo jaloers op al die mama's met lachende babys van een paar weken oud, ik kan niet wachten op het eerste echte lachje! Hele dag big smile naar hem in de hoop dat ik hem terug krijg, maar verder dan een stuiptrekking zijn we geloof ik nog niet gekomen.😅

Dat ik ‘nogsteeds’ een enorm zwaar gevoel daar beneden heb. En dus maar hele kleine stukjes kan lopen zonder pijn te hebben. Ben 2 weken geleden bevallen, maar zo jaloers op iedereen die na 1 week alles weer kunnen😭

Als onze zoon geen aandacht krijgt wat hij wil stopt hij zijn vingers achter in zijn keel tot overgeven aantoe 🤢 zo vies en al van alles geprobeerd om het te stoppen maar helaas

Hier gaat het pas beter na 7 weken en tussenkomst van de fysio..

Mijn vriend kan weinig met de baby. Het is niet dat hij het probeerd, maar al zijn pogingen om hem te troosten of in zijn armen te laten slapen stranden. Als ik hem dan overneem valt hij soms a la minute soms in slaap. Soms kost het me ook wat moeite, maar lukt vrijwel altijd. Kan hem niet eens de schuld geven, want hij probeert het wel echt. Als ik even wil liggen dan is hij makkelijk 1,5 uur bezig met een ontevreden baby. Gelukkig zijn hij en onze dreumes 2 handen op 1 buik.

Oh jeetje. Ik heb over paar weken ook een afspraak bij de fysio..en heb bij mijn eerste kindje 3 maanden last gehad dus hoop echt dat dat nu niet zolang is 🤞🏻

Poeh nou ik hoop voor je dat je snel vooruit kan,🍀 dat het nu max. een paar weken is in plaats van maanden! Heb je een zware bevalling gehad?

Herkenbaar, mijn man vind het ook lastig als hij huilt, kan slecht tegen het geluid, dus dat zal er ook mee te maken hebben. Maar hij probeert het wel!♡

Hoop het ook! Nee niet echt zwaar, mijn vorige bevalling was een stuk zwaarder

Al sinds de geboorte pak ik alle zorgtaken op me. Het enige wat mijn partner af en toe doet is een flesje maken of geven en een plasluier verschonen. Maar over het algemeen doe ik 98% van het werk durf ik wel te zeggen. Dit is van tevoren niet zo afgesproken, maar uiteindelijk wel wat is gebeurd. Terwijl ik voor onze dochter zorg is mijn partner lekker aan het sporten, spelletjes spelen en andere ontspannende dingen aan het doen. Hij pakt wel het huishouden voor een groot deel op zich, maar gezien de weinige fysieke klachten die ik heb en hij weer aan het werk is, pak ik die taken ook weer steeds meer op me. Ik krijg steeds te horen dat ik het zo goed doe en zo'n goede moeder ben (heel lief natuurlijk), maar jeetje wat zou ik graag willen dat hij af en toe uit zichzelf zegt: geef haar maar, dan doe ik nu de voeding/verschoning/wiegen tijdens krampjes etc.. maar nee, terwijl ik voor de zoveelste keer onze dochter in slaap aan het wiegen ben en al tijdens het avondeten aangaf moe te zijn vandaag en het een pittige dag vond, ligt hij al lekker te slapen en hij zal ook absoluut geen moeite doen om het van mij over te nemen op dit moment. Ik hou ontzettend van onze dochter en ik doe (letterlijk) alles voor haar en heb alles voor haar over, maar af en toe zou ik een pauze ook wel even fijn vinden. Ook zodat ik vertrouwen erin krijg om soms even alleen de deur uit te gaan en te weten dat hij weet wat hij moet doen als ik er niet ben. Als ze nu begint te jengelen of huilen heeft hij geen idee wat hij moet doen en krijg ik haar weer terug. Ik hou zielsveel van mijn partner, maar eerlijk gezegd had ik wel wat meer betrokkenheid, initiatief en samenwerking verwacht in de verzorging. Kan ik het er met hem over hebben? Nee. Zijn standaard antwoord is: ik doe mijn best. En: ik heb het ook druk met het werk en het huishouden. Een goed gesprek erover voeren zit er dus niet echt in. We tellen maar weer af tot de volgende voeding en ik hoop ondertussen op een paar uurtjes slaap...

Tuurlijk doet hij zn best. Maar het is jullie kindje samen! Neem je eigen tijd. Geef gewoon aan ' ik ga douchen" en ga dan gewoon lekker zolang je nodig bent. Als dat 30 min eronder zitten red hij zich maar. Geen toestemming vragen maar gewoon melden dat jij iets gaat doen. Wij als moeder wisten ook niet wat de huiltjes betekende toen ze geboren werden, maar we hebben het vanzelf uitgevonden. Zal hij ook vanzelf wel doen. 😜😘 Succes mama hoop dat jullie eruit komen. Onthoud dat jullie allebei recht hebben op ontspanning. Die mag je dus prima zelf opeisen

Alsof ik min eigen verhaal lees! Ten eerste: super trots op jou! Je flikt het maar in je eentje zonder dat je dat eigenlijk had verwacht te moeten doen. Mijn valkuil is zelf te veel willen doen om aan mezelf te kunnen laten zien dat ik hef alleen ook kan. Blijf vragen aan je partner om een luier te verschonen of dat flesje. En anders aangeven als de zorg voor de kleine echt niet lukt: jij bent chef huishouden en ik de kleine. Dan zorg je ervoor dat hij ook geen verwachtingen creeert dat jij iets in het huishouden doet. Gun jezelf ook die rust! Voor de kleine zorgen is al een grote taak genoeg, jij bent degene die de kleine tevreden houdt, kan hij niet zeggen! Succes 🍀

Mijn man kan ook niet tegen het huilen, gelukkig probeert die van jou het nog wel. Mijne heeft het opgegeven, een luier verschonen en flesjes maken kan die wel maar bijv. Ik die even weg wil kan niet want als hij huilt moet ik terug komen

Dankjewel ❤️ het gewoon mededelen is ook een goede, ga ik proberen 😊

Dankjewel ❤️ Wat naar dat jij jezelf ook in deze situatie herkent 😣 we delen ook nog eens dezelfde valkuil.. Goed idee om die taken dan maar duidelijk op te splitsen. Ik ga het gesprek aan.

Mijn voorbeeldige slaper is nu voor de tweede nacht op rij geen voorbeeldige slaper. Bovenop mijn borst slaapt hij wel maar ik zo goed als niet.. 😴