Ik zit er wel een beetje doorheen met de dramatische avonden/ nachten馃槕. 1,5 tot 2 uur bezig om onze dochter in slaap te krijgen en dan ook nog eens snachts wakker worden. Dit is nu al wel 5 weken aan de gang als het niet langer is.
Gisteren hadden we bezoek van mijn vader en zijn vrouw en ze bleven maar zeggen dat het onze schuld is. We moeten haar maar laten huilen zeggen ze en verwennen haar teveel door ze te troosten ze is er nu aan gewend.
Wie heeft deze avonden/ nachten ook zo en al zo lang? En is het echt onze eigen schuld?