Extreme schuldgevoelens

Hi lieve mama’s Ik ben eigenlijk op zoek naar mama’s die met hetzelfde kampen.. na mijn bevalling ben ik van baan gewisseld, nog tijdens mijn zwangerschapsverlof, omdat ik de kans kreeg om een functie te krijgen waar ik al lang van droom, het enige nadeel zou zijn, dat ik voor die baan verplicht vier dagen aanwezig moet zijn op locatie en lange dagen maak, terwijl ik eerste drie dagen werkte, en het geld voor vier dagen werken absoluut niet nodig heb. Ik ben echt vier dagen gaan werken om carrière te maken. Nu ik eenmaal al 3 maanden aan het werk ben, valt het mij extreem zwaar.. Ik voel me een egoïst dat ik carrière heb gekozen, en dat daardoor mijn zoontje vier dagen van hot naar her wordt gesleept in de vroege ochtenden. Ik voel me dagelijks extreem schuldig, en zit hierdoor heel slecht in mijn vel, ik leef naar de weekenden samen met hem en mijn man, en heb op werk al bespreekbaar gemaakt dat ik drie dagen wil werken, maar dit is simpelweg niet mogelijk.. op de zondag voel ik me de hele dag naar, en kut omdat ik hem de volgende dag weer weg moet brengen. Ook als ik eenmaal van hem weg ben, mis ik hem zo extreem erg dat het gewoon pijn doet in mijn hart, het gevoel dat ik zo veel stappen van hem mis. Ik haal hierdoor ook geen plezier uit mijn werk, maar moet er ook niet aan denken om drie dagen te werken zonder deze uitdagende functie. Voor mijn hele zwangerschap had ik nooit verwacht dat ik zo gevoelig zou zijn, en zo kwetsbaar op dit vlak, want dit is volledig nieuw voor mij, ik ben als persoon helemaaaaal niet zoals ik nu beschrijf…. Ik hoop écht op moeders met soortgelijke verhalen, eventueel advies oid Liefs