We hebben een hele pittige zoon van nu 12 maanden. Hij is snel van streek, wil continu geentertained worden, slaapt moeilijk (en altijd met hulp van ons) en huilde tot zeker 5 maanden bijna 10 uur per dag. Daarna iets minder. Het is een gezellig, sociaal en ondernemend mannetje. Hij weet iedereen in te pakken, dat is de andere kant.
Maar nu... we zijn met een camper op vakantie gegaan voor 3,5 week van NL naar Portugal. We rijden max. 3 uurtjes op een dag, met pauze van ca. 1 uur, zodat het niet te heftig wordt. Desondanks merk ik dat het mn man zwaar valt. Eerst liet hij vallen "dat hij niet wist of hij el een 2e zou willen, of dat risico". En nu is het dat hij niet wil antwoorden op de vraag of hij spijt heeft van onze zoon (ik vroeg dit, omdat hij steeds benadrukte dat hij zo intens is, geen tijd voor onszelf hebben efc). Nu heb ik spijt dat ik gevraagd heb ernaar, omdat ik het wel aanvoelde, maar denk ik ook... nee, je kijkt zo verliefd naar hen en bent zo met hem bezig op een liefdevolle, spelende manier, dat ik denk dat mijn man persoonlijk hulp nodig heeft (hoe deal ik met deze gevoelens van onmacht, verlies en frustratie) en misschien toch weer wat ondersteuning bij onze zoon (hoe krijgen e hem rustiger).
Waar vinden we die hulp voor onze zoon? en voor ons dus qua opvoeden e.d.
a.u.b geen osteopaat of fysio oid.