Pff waar te beginnen. Lig nu in bed met mijn man, maar voelt gewoon als mijn broer ofzo. Sinds de geboorte van onze zoon hebben we nauwelijks tot geen seks. In het begin kwam dit door mij; geen behoefte (borstvoeding) en heftige bevalling. Meneer kwam wel aan zijn trekken, maar ik had er zelf geen behoefte aan.
Nu is dat wel anders. Ik heb echt behoefte aan intimiteit. Niet eens per se seks. Gewoon aanrakingen, gestreeld worden, knuffelen gewoon huid op huid. Is er gewoon niet. Hoe vaak ik het ook aangeef. Heb zelfs het gesprek hierover aangekaart. Het verandert niks.
Ja we werken beide, ja er is veel veranderd sinds de baby, ja mijn lijf is ook niet meer wat het was, ik weet het allemaal wel en het zal vast een fase zijn. Maar ik hunker er gewoon echt naar. Ik word er oprecht verdrietig van. Is er iets mis in ons huwelijk? Ik snap het gewoon niet. Ik raak er ook echt gefrustreerd door.
Maja.. moest het echt even kwijt ofzo.
Liefs en fijne avond,
een onzekere mama