Ik heb een vraagje. Sinds een kleine twee weekjes heeft mijn zoon het lopen “ontdekt” en dan zeg ik expres ontdekt want hij doet er niet zoveel mee. Iedereen om me heen zeiden; oh die loopt volgende week het hele huis door en dan heb je handen en ogen te kort! Of Ohh maar nu gaat het heeeel snel!
Even disclaimer ; ik maak me niet zorgen, maar ben vooral benieuwd of er herkenning is.
Nu is het zo dat mijn zoon geen held is. Hij vind alles spannend en eng, en kan dan ook echt heeeel erg miepen.
Waarbij ik andere kindjes vol overgaaf zie proberen te lopen om ons heen, en dan vallen en weer op staan, doet mijn zoon dit écht niet.
Hij zet heel bewust en heel voorzichtig z’n eerste stapjes, zodra die maar het idee heeft dat ie kan gaan vallen gaat ie mooi zitten en kruipt ie verder, want veilig. Hierdoor wil die dus ook geen stukken lopen, want hij vind het dood eng, terwijl die het dus wel kan.
Nu vroeg ik me dus af, hoe kan ik hem helpen meer vertrouwen te krijgen in z’n lichaampje? Vind het zo sneu, want ik zie aan alles dat het hem lukt en dat ie het kan, maar hij durft gewoon niet.
Zijn er meer kindjes bang aangelegd en daardoor dus mega bedachtzaam?
Hij heeft het overigens met alles, alles gaat bedachtzaam en langzaam tot ie zeker weet dat het hem lukt. Het is overigens wel een lomperik, want hij zit heel vaak onder de blauwe plekken , valt vaak heel ongeluk bij iets “kleins”, ik dacht zelf misschien komt daar de bedachtzaamheid ook wel vandaag ?
Nou heel verhaal, benieuwd of iemand dit herkend!