Even mijn ei kwijt….
Sinds de geboorte van onze dochter kamp ik met erge bloedarmoede wat gewoon niet goed gaat. Mijn man zit in een burn-out dus doe veel alleen terwijl ik kapot ben (geen excuus).
Ben sinds kort aan een nieuwe baan begonnen weg uit de kinderopvang en nu een kantoorbaan.
Afgelopen week was ze erg ziek (41 graden koorts) niet willen eten en heel veel huilen. Niet slapen in de nacht. 1 nacht was het heel erg. Ze was vanaf 11 uur klaar wakker. Om 1 uur dacht ik ik ga maar samen slapen met haar. Man beneden op de bank en ik samen in bed met haar. En natuurlijk moet het dan gebeuren ze valt uit bed 😢 niks ergs niks te zien even huilen en daarna was ze weer vrolijk gelukkig!
Alleen ik voel me zo Kut en zo schuldig! Iedere keer als ik me ogen dicht doe hoor en zie ik het weer. Ik slaap slecht en huil bijna de gehele dag omdat ik me zo schuldig voel! Ik had dit nooit mogen laten gebeuren. Voel me nu gewoon een slechte moeder.
Sorry moest gewoon even van me afschrijven ❤️