Verlatingsangst & eenkennigheid

Mijn dochtertje is best al een poosje eenkennig maar nu schreeuwt ze het soms echt uit van angst als iemand in de wagen kijkt. Ik merk ook dat ze nu heel erg naar mij toe trekt en de hele tijd bij me wil zijn. Superlief natuurlijk. ❤️ Vind dat echt genieten. Alleen nu is het elke keer s’avonds met naar bed gaan ‘drama’ normaal ging ze altijd zo liggen en vaak nog lachend ook. Nu moet ze al het moment dat we de kamer instappen keihard huilen alsof ze weet dat we elkaar dan lang niet gaan zien. Als ik er bij blijf blijft ze huilen tot ze uit het bedje mag. Hier al vanaf de geboorte een lichte slaper maar wel goed veel uren altijd. Op mij in slaap laten vallen en dan haar neerleggen werkt dus echt niet want dan is ze gelijk weer wakker en begint het riedeltje opnieuw. Het ‘beste’ is gewoon 5 minuten laten mopperen/huilen en dan slaapt ze de hele nacht. Alleen ik vind dit zelf heel erg moeilijk alsof ik haar in de steek laat en vraag me af of er geen andere oplossing is waar ik haar duidelijk kan maken dat ik niet echt weg ben. Maar een gebroken avond/nacht voor haar door telkens haar er uit te pakken lijkt me ook weer niet gunstig voor haar rust. Hopelijk hebben jullie tips! 🙏 Liefs.