Hi allemaal,
Ik ben op zoek naar herkenning, onze zoon wordt soms ‘s avonds wakker tussendoor, maar blijft dan wakker, stil in bed liggen met ogen open voor zich uit staren (liggend). Of als hij in bed wordt gelegd, gaat hij eerst 1 minuut heel hard huilen, om vervolgens te gaan liggen, stil, starend met ogen open…. Ik voel me dan zoooooo schuldig. Alsof ik hem in de steek laat.
Herkent iemand van jullie dit? Na afloop valt hij uiteindelijk meestal wel in slaap. Maar het liefste trek ik hem uit bed om te knuffelen want ik voel me er echt kut onder.
Misschien relevant om er bij te vermelden: we zijn sinds vrijdag gestopt met co-sleepen, dus is ook zijn eerste week in zijn eigen bed in de nachten (dat verloopt overigens prima slaapt hele nacht door)